Τουλάχιστον, αποτυπώνει και τις απόψεις του «defence-point.gr» απόλυτα, με τη διαφορά ότι ο πολύπειρος δημοσιογράφος – αναλυτής, πραγματικό «κόσμημα» για τη δημοσιογραφική οικογένεια της χώρας επί δεκαετίες, κατόρθωσε να δώσει την ουσία της υπόθεσης σε όλες τις διαστάσεις της, ενώ εμείς γράψαμε δυο-τρία άρθρα και θα ήταν ασέβεια να ισχυριστούμε ότι φέραμε το ίδιο αποτέλεσμα!
Το μόνο που μπορούμε να αναφέρουμε, είναι ότι εάν ο Σταύρος Λυγερός κατατάσσεται ως αριστερός, τότε αυτή είναι η Αριστερά που εμείς σεβόμαστε, για να μην πούμε κιόλας ότι καμαρώνουμε. Διαβάστε τι έχει γράψει και θα καταλάβετε τι εννοούμε.
Του Σταύρου Λυγερού, http://www.epikaira.gr
Ο αποκλεισμός ενός προσώπου από το ψηφοδέλτιο ενός κόμματος συνήθως είναι θέμα δευτερεύουσας σημασίας.
Αυτό που κάνει την περίπτωση της Ρομά κοινωνικής ακτιβίστριας Σαμπιχά Σουλεϊμάν διαφορετική, είναι ότι ο εκ των υστέρων αποκλεισμός της από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ έχει αιτίες που μόνο επιφανειακά παραπέμπουν σε εσωκομματικές αντιθέσεις.
Υπενθυμίζουμε ότι η Κεντρική Επιτροπή έχει εγκρίνει με ευρεία πλειοψηφία την υποψηφιότητα της Σαμπιχά. Πριν την υπερψηφίσει, άλλωστε, άκουσε τις ενστάσεις του μέλους της Αϊχάν Καραγιουσούφ, ο οποίος κατέληξε με τη φράση «εμείς οι Τούρκοι δεν θα ψηφίζουμε την Τσιγγάνα»!
Το θέμα, λοιπόν, έπρεπε να είχε λήξει.
Μειονοτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη, όμως, με επικεφαλής τον βουλευτή Ξάνθης και γνωστό για τις στενές σχέσεις του με το τουρκικό προξενείο Ζεϊμπέκ, μεθόδευσαν την ανατροπή της απόφασης.
Έστειλαν το μήνυμα ότι οι τοπικές οργανώσεις αντιδρούν και απείλησαν την Κουμουνδούρου ότι θα χάσει τις μουσουλμανικές ψήφους και στις ευρωκάλπες και στις αυτοδιοικητικές κάλπες.
Για να διευκολύνουν τον αποκλεισμό της Σαμπιχά, μάλιστα, ισχυρίσθηκαν ότι είναι ακροδεξιά και στέλεχος του Δικτύου 21! Ξέρουν ότι αυτοί οι χαρακτηρισμοί ενεργοποιούν με παυλοφικό τρόπο αρνητικά αντανακλαστικά στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν προσκόμισαν, βεβαίως, το παραμικρό στοιχείο για τους ισχυρισμούς τους. Ούτε τους εμπόδισε το γεγονός ότι η Σαμπιχά ήταν πολύ μικρή σε ηλικία όταν διαλύθηκε το Δίκτυο 21 και στη συνέχεια δεν είχε καμία σχέση με τα πρώην στελέχη του.
Υπάρχουν πολλοί, άλλωστε, στην Κουμουνδούρου και γύρω από αυτήν που ήταν έτοιμοι να αναπαραγάγουν τους πιο αβάσιμους ισχυρισμούς, προκειμένου να αποκλείσουν τη Σαμπιχά.
Το γεγονός ότι το τουρκικό προξενείο την πολέμησε λυσσαλέα για την κοινωνική δράση της στον χώρο των Ρομά της Θράκης είναι γι’ αυτούς απόδειξη πως είναι εθνικίστρια και ακροδεξιά! Θα είχε, βεβαίως, πιστοποιητικό αντιεθνικίστριας και θα την αγκάλιαζαν εάν είχε την εύνοια του προξενείου.
Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Χριστόπουλος, ομολόγησε δημοσίως ότι εργάσθηκε στο παρασκήνιο για να αποκλεισθεί η Σαμπιχά.
Πιο μεγάλο πρόβλημα από το ήθος του είναι το κίνητρό του, που αποκαλύπτεται όταν δημοσίως αποκαλεί τη μουσουλμανική μειονότητα «ένα ενιαίο συμπαγές τουρκικό πράμα».
Ας σημειωθεί ότι είναι η Άγκυρα που αγωνίζεται για να μετατρέψει τη μουσουλμανική μειονότητα σ’ «ένα ενιαίο συμπαγές τουρκικό πράμα».
Αυτές τις ημέρες, μάλιστα, βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη προσπάθειά για να συσπειρώσει εκλογικά και να ελέγξει πολιτικά τη μουσουλμανική μειονότητα.
Θέλει να αποτρέψει την επανάληψη του εκλογικού φιάσκου των αυτόνομων μειονοτικών συνδυασμών στους δήμους Ξάνθης και Κομοτηνής το 2010.
Οι ευκαιρίες εκλογής, οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι τοπικές αντιθέσεις έκαναν αδύνατη τη συσπείρωση της μειονότητας στις δημοτικές εκλογές.
Γι’ αυτό και το τουρκικό προξενείο επέλεξε να κάνει επίδειξη δύναμης στις ευρωεκλογές. Κατέβασε από το ράφι το κόμμα που είχε ιδρύσει ο μακαρίτης αυτονομιστής Σαδίκ και το ρίχνει στη μάχη με σύνθημα «όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί».
Λόγω των πιέσεων που τους άσκησε το τουρκικό προξενείο οι μουσουλμάνοι βουλευτές, πολιτευτές και παράγοντες αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στα ευρωψηφοδέλτια των ελληνικών κομμάτων, στα οποία ανήκουν!
Σαν να μην έφθανε αυτό, όλοι σχεδόν προσέρχονται στα γραφεία του εμμέσως αποσχιστικού αυτού κόμματος για να δηλώσουν ότι το στηρίζουν στις ευρωεκλογές.
Το μήνυμα τους είναι ότι όλες οι μουσουλμανικές ψήφοι πρέπει να κατευθυνθούν στο τουρκόφρονο και τουρκοελεγχόμενο κόμμα του Τσαβούς.
Η Άγκυρα απέδειξε ότι ασκεί αποφασιστικό έλεγχο στα προβεβλημένα μειονοτικά στελέχη.
Εξαίρεση δεν αποτελούν ούτε όσα ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Εάν την τελευταία στιγμή άναψε το πράσινο φως για να συμπεριληφθεί στον ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ένας βοηθός του Ζεϊμπέκ, το έκανε για να επιτύχει τον αποκλεισμό της Σαμπιχά, η υποψηφιότητα της οποίας χάλαγε τη σούπα.
Όπως χαρακτηριστικά είπε παράγοντας της μειονότητας ο νέος υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει το κόμμα του Τσαβούς κι όχι τον εαυτό του. Θα έχει πλάκα όταν στην Κουμουνδούρου διαπιστώσουν πόσες ψήφους θα τους προσκομίσει ο νέος τους υποψήφιος.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι οι διάφοροι Ζεϊμπέκ και Χριστόπουλοι.
Ούτε, βεβαίως, το τουρκικό προξενείο που κάνει τη δουλειά του.
Το πρόβλημα είναι ο Τσίπρας.
Η υπόθεση Σαμπιχά δεν είναι τυπική υπόθεση εσωκομματικών αντιθέσεων.
Ούτε μόνο ζήτημα ωμής παραβίασης των εσωκομματικών δημοκρατικών διαδικασιών.
Είναι πρωτίστως ζήτημα εθνικής ευθύνης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και επίδοξου πρωθυπουργού.
Με τη στάση του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έστειλε ένα επικίνδυνο μήνυμα για την ικανότητά του να αντιστέκεται στις πιέσεις.
Όταν υποκύπτει στις εκβιαστικές πιέσεις που εκπορεύθηκαν από το τουρκικό προξενείο, ηχούν σαν ανέκδοτο οι διαβεβαιώσεις του ότι θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους εκβιασμούς της Μέρκελ και του ευρωιερατείου.
Έστειλε, όμως, και ένα ακόμα πιο επικίνδυνο μήνυμα για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα εθνικά συμφέροντα.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ποσοστό της τάξεως του 4% δεν είχαν μεγάλη σημασία τα όσα έλεγαν στελέχη του για κρίσιμα εθνικά θέματα.
Τώρα, όμως, ζητάει από τον ελληνικό λαό να του εμπιστευθεί τη διακυβέρνηση της χώρας.
Δεν μπορεί να συνεχίσει να πατάει σε δύο βάρκες στα κρίσιμα εθνικά θέματα.
Επισήμως, λέει κάποιες γενικολογίες για να μην προκαλέσει το εθνικό αίσθημα των ψηφοφόρων.
Από την άλλη, όμως, ανέχεται, εάν δεν κλείνει το μάτι σ’ όσους εντός ή γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναθέσει στον εαυτό τους («χρήσιμοι ηλίθιοι») ή τους έχουν αναθέσει την αποστολή να υποστηρίζουν τις κάθε είδους διεκδικήσεις γειτόνων σε βάρος του Ελληνισμού.
Είναι αυτοί που αποκαλούν το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος κράτος και τη μουσουλμανική μειονότητα τουρκική.
Είναι αυτοί που καταγγέλλουν την καταπίεση της «μακεδονικής μειονότητας».
Είναι αυτοί που χαρακτηρίζουν τις μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις στην καλύτερη περίπτωση ανταγωνισμό δύο εθνικισμών και στη χειρότερη φαντασιώσεις των Ελλήνων εθνικιστών.
Είναι οι ίδιοι που ζητάνε να μην εμποδίζεται η είσοδος παράνομων μεταναστών, αντιμετωπίζοντας την Ελλάδα ως χώρο και όχι ως χώρα.
Ο Τσίπρας και το κόμμα του έχουν δικαίωμα να υποστηρίζουν ό,τι θέλουν.
Για λόγους πολιτικής εντιμότητας, όμως, οφείλουν να πουν χωρίς υπεκφυγές τις θέσεις τους για όλα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα.
Θα πρόκειται για πολιτικοεκλογική αεροπειρατεία εάν οι πολίτες νομίζουν ότι ψηφίζουν πατριώτες Αριστερούς και τους προκύψουν εθνομηδενιστές.
Στην υπόθεση Σαμπιχά, πάντως, η Κουμουνδούρου δεν έδειξε μόνο καιροσκοπισμό, καλλιεργώντας την εντύπωση ότι παραιτήθηκε και δεν κόπηκε.
Έδειξε και με ποιους πηγαίνει και ποιους αφήνει.
Οι κάλπες θα δείξουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν οι ψηφοφόροι.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα, όμως, του καθενός να πυροβολεί τα πόδια του…
ΠΗΓΗ: Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ την Πέμπτη 24 Απριλίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου