ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΡΩΣΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ-
Τ. ΚΕΡΙ :ΤΟ ΙΡΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΟΜΒΑ ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ
Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει πλέον παγιώσει την τάση για σταδιακή απεμπλοκή από την Μ.Ανατολή που διαφάνηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2013 κατά την διάρκεια των διαβουλεύσεων σχετικές με την σκοπιμότητα μιας στρατιωτικής επέμβασης εναντίον της Συρίας.Ο Αμερικάνος πρόεδρος κατάφερε να αντισταθεί στις πιέσεις των Ρεπουμπλικάνων νεοσυντηριτικών αλλά και του πανίσχυρου Εβραϊκού λόμπι και απέφυγε την εμπλοκή των ΗΠΑ σε νέο πόλεμο.Απρόσμενη υποστήριξη βρήκε από την Ρωσική διπλωματία και τον Ρώσο ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρώφ ό οποίος έπεισε τον σύμμαχο του Μ. Άσαντ να αποδεχθεί την έναρξη σειράς συνδιασκέψεων στη Γενεύη με εκπροσώπους της ''Διεθνής Κοινότητας'', της μη ισλαμιστικής Συριακής μαχόμενης αντιπολίτευσης , των ΗΠΑ , Ε.Ε. και Συρίας.
Επίσης ο Λαβρώφ έπεισε τον Άσαντ να παραδώσει το χημικό του οπλοστάσιο νεκρώνοντας έτσι τις αιτιάσεις της Ρεπουμπλικανικής αντιπολίτευσης του πρ.Ομπάμα που πίεζε για πόλεμο.
Η τάση για ''έμμεση'' παρέμβαση στην Μ.Ανατολή μέσω της διπλωματίας εφαρμόστηκε και στην περίπτωση του Ιράν το οποίο λόγο του πυρηνικού του προγράμματος είχε στοχοποιηθεί από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Παρόλο που το Ιράν ισχυρίζεται ότι το πυρηνικό του πρόγραμμα έχει μόνο ειρηνικούς σκοπούς οι ΗΠΑ το είχαν κατατάξει στον ''άξονα του κακού και της τρομοκρατίας'' και είχαν επιβάλλει εμπάργκο εναντίον του.
Ο πρ.Ομπάμα μετά την άνοδο του νέου προέδρου Αγιατολάχ Ροχανί έσπευσε να αδράξει την χείρα φιλίας που πρότεινε ο Ιρανός πρόεδρος από τον Νοέμβριο του 2013.
Ο κ.Ομπαμα και ο κ.Ροχανί έχουν εγκαινιάσει μια νέα εποχή αναθέρμανσης των σχέσεων Ιράν -ΗΠΑ οι οποίες ήταν ανύπαρκτες μετά την πολιορκία της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Τεχεράνη που άρχισε το 1979 και έληξε το 1981 μετά από μια αποτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ για την εκκένωση των Αμερικάνων διπλωματών.
Τελικά οι Αμερικάνοι διπλωμάτες μπόρεσαν να διαφύγουν κατόπιν υπογραφής συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν με την οποία οι ΗΠΑ αποδέχονταν τον όρο να μην αναμειχθούν ποτέ στα εσωτερικά του Ιράν .
Για πρώτη φορά από το 1981 Αμερικάνος πρόεδρος δείχνει διάθεση συμφιλίωσης με το Ιράν κάτι που κυριολεκτικά έχει εξοργίσει το Ισραηλινό λόμπι και το κράτος του Ισραήλ που θεωρεί πέραν από κάθε αμφιβολία ότι το Ιράν θα χρησιμοποιήσει το πυρηνικό πρόγραμμα για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας.
Πράγματι ο ίδιος ο Αμερικάνος ΥΠΕΞ Τζον Κέρι στις 7 Απριλίου 2014 και την παραμονή νέας συνδιάσκεψης της διεθνούς επιτροπής αρμόδιας για την παρακολούθηση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν ( ΗΠΑ-Ρωσία-Μ.Βρετανία-Γαλλία-Κίνα) με την αντιπροσωπεία του Ιράν , παραδέχθηκε ότι το Ιράν έχει την δυνατότητα να κατασκευάσει ατομική βόμβα μέσα σε δυο μήνες.
Ο Αμερικάνος ΥΠΕΞ δήλωσε τα παραπάνω σε επίσημη ενημέρωση του προς την Αμερικανική Γερουσία την παραμονή της τρίτης κατά σειρά συνδιάσκεψης με την Ιρανική αντιπροσωπεία.
Σύμφωνα με τον Τ.Κέρι η επιτροπή θα προσπαθήσει να πείσει τους Ιρανούς να μειώσουν τον αριθμό των εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου και να επιτρέψουν την επιθεώρηση παρατηρητών του ΟΗΕ.
Απώτερος στόχος της επιτροπής είναι το Ιράν να περιορίσει την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος και τον περιορισμό των εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου έτσι ώστε η παραγωγή των υλικών απαραίτητων για την κατασκευή βόμβας να μειωθεί σε βαθμό που ο χρόνος για την κατασκευή της να αυξηθεί από δύο μήνες σε ένα χρόνο.
Οι δύο πλευρές έχουν θέσει χρονοδιάγραμμα για την σύναψη του προσχεδίου της συμφωνίας στο τέλος Μαΐου.
Είναι λογικό το Ισραήλ να έχει εξοργισθεί εφόσον το Ιράν αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό του.
Για το Ισραήλ το Ιρανικό θέμα είναι πρόβλημα που άπτεται της ίδιας της ύπαρξης του.
Το θεοκρατικό σιϊτικό μουσουλμανικό καθεστώς έχει πολλές φορές απειλήσει ανοιχτά το Ισραήλ με καταστροφή και έχει δημιουργήσει την σιϊτική οργάνωση Χεζμπολά στον Λίβανο της οποίας το καταστατικό αναφέρει με σαφήνεια ότι στόχος της είναι η καταστροφή του κρατους του Ισραήλ.
Ο τελευταίος πόλεμος του Ισραήλ με τον Λίβανο το 2006 αποτέλεσε στην ουσία σύγκρουση του Ισραηλινού στρατού με την Χεζμπολά η οποία αποτελεί εκτός από παραστρατιωτική και πολιτική οργάνωση με συμμετοχή στον συνασπισμό διακυβέρνησης του Λιβάνου.
Επίσης η Χεζμπολά πολεμά στο πλευρό του σιίτη Μπασάρ Αλ Άσαντ στην Συρία εναντίον των σουνιτών ισλαμιστών ανταρτών .
Σε αυτό το περιβάλλον το Ισραήλ νοιώθει απειλούμενο από το Ιράν και την επιρροή του στην περιοχή.
Οι εκκλήσεις του Ισραήλ προς τις ΗΠΑ για στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της πυρηνικής υποδομής του Ιράν δεν εισακούονται από τον Μ.Ομπάμα
.Το Ισραήλ παρόλο που έχει συνάψει συμμαχία με την Σ.Αραβία, η οποία αισθάνεται το ίδιο απειλούμενη απόν το Ιράν, δεν μπορεί να εκτελέσει αεροπορική επιχείρηση χωρίς την βοήθεια των ΗΠΑ.
Η Σαουδική Αραβία αποτελεί άλλον ένα απογοητευμένο εταίρο των ΗΠΑ που είναι σε αναζήτηση νέων συμμαχιών αλλά και προσέγγισης της Ρωσίας.
Είναι χαρακτηριστική η απροθυμία της Σαουδικής Αραβίας να αυξήσει την παραγωγή της συμμετέχοντας στο σχέδιο Αμερικάνων για την τεχνητή πτώση των τιμών πετρελαίου με στόχο να πλήξει την Ρωσική οικονομία.
Το σχέδιο αυτό εμπνεύστηκε ο πρ.Ομπάμα από την πτώση των τιμών του 1986 η οποία οδήγησε στην διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης λόγω της μείωσης των εσόδων της από την εξαγωγή υδρογονανθράκων.
Η Αμερική σκοπεύει να ρίξει στην διεθνή αγορά μέρος από τα 700,000 βαρέλια πετρελαίου των στρατηγικών αποθεμάτων της αλλά θα χρειαστεί και την βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας η οποία ωστόσο θα προτιμούσε μια πιο χειροπιαστή και επεμβατική πολιτική των ΗΠΑ στην Μ.Ανατολή ειδικά μετά τις απειλές του Πούτιν πριν από έξι μήνες ότι θα χτυπήσει την Σαουδική Αραβία εάν συνεχίσει να υποθάλπει ισλαμιστές αντάρτες οι οποίοι θεωρούνται υπεύθυνοι για χτυπήματα στην επικράτεια της Ρωσίας.
Αποτέλεσμα της απροθυμίας των ΗΠΑ για την ανάληψη πολεμικών πρωτοβουλιών εναντίον του Ιράν είναι η στροφή του Ισραήλ προς την Ρωσία. Το πρώτο σημάδι της Ισραηλινό-Ρωσικής προσέγγισης φάνηκε όταν το Ισραήλ δεν συμμετείχε στην ψηφοφορία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ η οποία καταδίκασε την Ρωσικη επέμβαση στην Κριμάια.
Η στήριξη της Ρωσίας Στον σιϊτικό άξονα Ιράν-Συρίας-Χεζμπολά Λιβάνου και η μερική απεμπλοκή των ΗΠΑ από την Μ.Ανατολή έχει αφήσει τις σουνιτικές Σ.Αραβία-Κουβέιτ-Η.Α.Ε.-Κατάρ ακάλυπτες και τις εξαναγκάζει να επιδιώξουν την επαναπροσέγγιση τους με την Ρωσία και με το Ισραήλ.
Τον Αύγουστο του 2013 ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Σ.Αραβίας, πρίγκηπας Μπαντάρ.είχε έρθει μυστικά σε επαφή με τον Βλ.Πούτιν για να του προτείνει την δημιουργία Αραβο-Ρωσικού καρτέλ το οποίο θα καθόριζε τις τιμές υδρογονανθράκων και έλεγχε την διεθνή παραγωγή με αντάλλαγμα την απόσυρση της Ρωσίας από τον σιϊτκό άξονα Ιράν -Συρίας.
Ο Πούτιν βέβαια αρνήθηκε την προσφορά και συνέχισε την υποστήριξη του στην Συρία τόσο σε διπλωματικό όσο και σε επίπεδο εξοπλισμών.
Ο πρίγκηπας Μπαντάρ πρόσφατα παραιτήθηκε των καθηκόντων του για προσωπικούς λόγους αλλά για πολλούς εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση από τον βασιλιά της Σ.Αραβίας σε μια προσπάθεια για την αλλαγή φρουράς με νέα η οποία δεν θα διστάσει να προσεγγίσει την Ρωσία και το Ιράν σε νέα βάση αυτή τη φορά και προσαρμοσμένη στην νέα δυσμενή πραγματικότητα.
Το μέχρι πρότινος απομονωμένο θεοκρατικό Ιράν έχει καταστεί ο ρυθμιστικό παράγοντας στην Μ.Ανατολή εφόσον απολαμβάνει της αδιάλειπτης Ρωσικής υποστήριξης που του επιτρέπει να διατηρεί ζωντανό τον σιιτκό άξονα Συρίας-Ιράν -Χεζμπολά την στιγμή που οι αντίπαλοι του όπως το Ισραήλ και οι σουνιτικές Αραβικές χώρες χάνουν την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Ωστόσο η συμμαχία με την Σαουδική Αραβία και η άδεια για την χρησιμοποίηση του εναέριου χώρου της από την Ισραηλινή αεροπορία σε ενδεχόμενο χτύπημα στο Ιράν και η βολιδοσκόπηση της Ελλάδας, της Κύπρου και ανατολικής Ευρώπης δεν μπορεί να υποκαταστήσει την έλλειψη της Αμερικανικής στρατιωτικής και διπλωματικής κάλυψης.
Αλλά και η επαναπροσέγγιση με την Ρωσία ποτέ δεν θα μπορέσει να γίνει με τους ευνοϊκούς όρους που απολαμβάνει το Εβραϊκό λόμπι στην Ουάσινγκτον.
Το Ισραήλ θα προστρέξει προς την Ρωσία με υπό το πρίσμα πιο ρεαλιστικών όρων οι οποίοι δεν θα έχουν καμία σχέση με την ιδεολογική βάση της υποστήριξης του από τις ΗΠΑ μέχρι σήμερα.
Με άλλα λόγια η Ρωσία αποδεχόμενη το φλερτ του Ισραήλ δεν παύει να ξεχνά ότι έχει μπροστά της έναν ικέτη ο οποίος παρόλο που αποτελεί ένα κυρίαρχο κράτος με ιδιαίτερο ειδικό βάρος στην περιοχή του δεν παύει να είναι ένας παραμελημένος σύμμαχος των ΗΠΑ με μικροσκοπικά πληθυσμιακά και εδαφικά μεγέθη ο οποίος ανησυχεί σφόδρα για την επιβίωση του.
Το Ισραήλ θα πρέπει να κάνει υποχωρήσεις και να συμφωνήσει με τις επιλογές της Ρωσικής εξωτερική πολιτικής στην Μ.Ανατολή, κάτι το οποίο είναι πολύ πιο εύκολο από ότι ακούγεται.
Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ παρ όλα τα λάθη του που οδήγησαν την Συρία στον πόλεμο αποτελεί ακόμα την πιο αξιόπιστη επιλογή για την ηγεσία της μεταπολεμικής Συρίας .
Το Ισραήλ δεν θα ήθελε με τίποτα την πτώση του Άσαντ και την δημιουργία ισλαμιστικού χαλιφάτου στην Συρία.
Είναι πολύ εύκολο για το Ισραήλ να συμπλεύσει με την Ρωσία σε ότι αφορά την Συριακή κρίση δείχνοντας καλή θέληση στο Ιράν και την Χεζμπολά απλά και μόνο με την σιωπηρή αποδοχή των Ρωσικών σχεδίων στην περιοχή.
Έτσι η ηγεσία του Ισραήλ και καλή θέληση επιδεικνύει προς Ρωσία -Ιράν και Χεζμπολά αλλά και δεν εκτίθεται στην Ισραηλινή κοινή γνώμη ως εκφραστής μια πιο ενδοτικής πολιτικής .
Παράλληλα το Ισραήλ θέτει τις βάσεις για ακόμα πιο στενή συνεργασία με τον προστατευόμενο της Ρωσίας στρατηγό Σίσι στη Αίγυπτο ο οποίος θα γίνει ο νέος πρόεδρος και ο οποίος μοιράζεται τον ίδιο ζήλο για τον έλεγχο των συνοριακών διαβάσεων μεταξύ Ισραήλ -Αιγύπτου στο Σινά και την λωρίδα της Γάζας από όπου διακινούνται ισλαμιστές εξτρεμιστές εχθροί του κοσμικού καθεστώτος Σίσι αλλά και εφοδιάζονται οι μαχητές της Χαμάς οι οποίοι αποτελούν εχθρό του Ισραήλ.
Η σύσφιξη των σχέσεων του Ισραήλ με την Ρωσία δημιουργεί τις βάσεις για μια πιο πραγματιστική πολιτική του Ισραήλ με τις όμορες Αραβικές χώρες που θα βασίζεται στο αμοιβαίο συμφέρον από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Συρία , η αυτόνομη λωρίδα της Γάζας και ο Λίβανος διαθέτουν ΑΟΖ στις οποίες υπάρχουν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Σε μια ιδανική μελλοντική κατάσταση οι παραπάνω χώρες θα συνεργάζονταν για την εξόρυξη και διάθεση των κοιτασμάτων τους έχοντας ως παράγοντα άμβλυνσης των διπλωματικών διαφορών τους και απάλειψης του σκοτεινού παρελθόντος στις μεταξύ σχέσεις τους την Ρωσική ομπρέλα επιρροής.
Εξάλλου τα κοιτάσματα των παραπάνω χωρών δεν πρόκειται να απειλήσουν την πρωτοκαθεδρία της Gazprom στην Ευρώπη καθώς είναι πολύ πιο μικρά σε μέγεθος από αυτά της Σ.Αραβίας και Κατάρ.
Ωστόσο η δυνατότητα του Ιράν για κατασκευή πυρηνικών όπλων παραμένει ο παράγοντας που καθορίζει τις κινήσεις του Ισραήλ στην γεωπολιτική σκακιέρα και οποιεσδήποτε υποχωρήσεις και συμμαχίες θα έχουν στόχο τον περιορισμού ή την πλήρη εξάλειψη του Ιρανικού πυρηνικού κινδύνου , αποστολή που μόνο η Ρωσία με την επιρροή της στο Ιράν μπορεί να φέρει εις πέρας.
Η Ρωσο-Ισραηλινή προσέγγιση είναι πολύ πιο εφκτή εάν λάβουμε υπ όψιν ότι πολλοί κυβερνητικοί παράγοντες και κυβερνητικά στελέχη του Ισραήλ έχουν καταγωγή απο Εβραίους των πρώην ανατολικών χωρών και της Ρωσίας όπως ο πρόεδρος του Ισραηλινου κοινοβουλίου , της Κνεσέτ, o Yuli Yoel Edestein που έχει γεννηθεί το 1958 στο Τσερνίβστι της Ουκρανίας και έζησε στην χώρα μέχρι το 1985,ο αναπληρωτής ΥΠΕΞ Zeev Elkin που έχει γεννηθεί το 1971 στο Χάρκιβ της Ουκρανίας όπου και έχει ζήσει τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής του και ο ΥΠΕΞ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Ισραήλ ο Avigdor Lieberman που έχει γεννηθεί στο Κισινάου της Μολδαβίας όπου έχει ζήσει τα πρώτα χρόνια της ζωή του στην χώρα που αποτελούσε Σοβιετική επαρχία.
Greek Spirit
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου