«Ο εικονομάχος σουλτάνος»: Γιατί η Αγία Σοφία είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα τζαμί;

Άρθρο γνώμης της συντάκτριας της Evelyn Finger, δημοσιεύει η εφημερίδα Die Zeit με τίτλο:

«Ο εικονομάχος σουλτάνος» και Υπότιτλο: «Με εντολή του Προέδρου Ερντογάν, η Αγία Σοφία ξαναδιακοσμείται ως τζαμί.
Τα χριστιανικά σύμβολα θα πρέπει και πάλι να εξαφανιστούν».

Επισημαίνει πως, ακόμα και ο κατακτητής της Κωνσταντινούπολης δεν ήθελε να καταστραφεί αυτός ο καθεδρικός ναός, ο οποίος θεωρείτο το όγδοο θαύμα του κόσμου.

Ο σουλτάνος Μωάμεθ Β’ μπορεί να μην είχε θερμά αισθήματα για τους χριστιανούς, αλλά σίγουρα αισθανόταν την ομορφιά της πιο διάσημης εκκλησίας της.
Σε κάθε περίπτωση, προτού εισέλθουν τα στρατεύματά του στην πόλη, ζήτησε την εθελοντική παράδοση, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.

 

Αλλά ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’ αρνήθηκε.
Έτσι, οι Οθωμανοί εισέβαλαν στην πόλη στις 27 Μαΐου 1453 και τελικά λεηλάτησαν και την Αγία Σοφία.
Το σύμβολο νίκης
Το πραγματικό σύμβολο της νίκης μιας θρησκείας έναντι της άλλης δεν ήταν αυτή η προσευχή, αλλά το ότι ο Μωάμεθ Β’ ανέβηκε την επόμενη μέρα στον τεράστιο επιχρυσωμένο τρούλο.
Όχι όμως για να ποζάρει ως νικητής.

Φέρεται να κοίταξε θλιμμένος τα ερείπια στην πόλη και τις καταστροφές στην Αγία Σοφία.
Οι Μουσουλμάνοι σήμερα δεν θέλουν να κατακτηθεί και πάλι η Αγία Σοφία στο όνομα του Ισλάμ.
Η πράξη του Atatürk να υποβιβάσει ένα λατρευτικό χώρο σε μουσείο ήταν και αυτή βάναυση.
Έκτοτε, όμως, τόσοι πολλοί πιστοί, αγνωστικιστές και άθεοι προσήλθαν εκεί με δέος, ώστε στην Αγία Σοφία -ή όπως είναι το ελληνικό της όνομα, «της του Θεού Σοφίας»- φάνηκε να έχει ξεπεραστεί η παλιά εχθρότητα μεταξύ Ισλάμ και Χριστιανισμού.
ΕΞΑΛΛΟΥ: 
Σχόλιο με τίτλο «Αχ, Κωνσταντινούπολη!» και Υπότιτλο:
«Γιατί αυτό το κτίριο είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα τζαμί» υπογράφει για λογαριασμό της εφημερίδας Die Zeit, η Seyran Ateş, δικηγόρος, συγγραφέας και η οποία έχει ιδρύσει ένα φιλελεύθερο τζαμί στο Βερολίνο.
Επισημαίνει:
Έχω πάει πολλές φορές στην Αγία Σοφία, επί ώρες, για να αφήσω το μεγαλείο της να επιδράσει πάνω μου.
Εκεί κρέμονταν διακοσμητικοί πίνακες με την επιγραφή «Αλλάχ» πλάι σε αρχαίες εικόνες.
Εκεί μπορούσε κανείς να περιπλανηθεί χωρίς να αισθάνεται ότι πιέζεται από μία θρησκεία.
Εκεί αισθανόταν κανείς πως ο Θεός είναι ένας.
Δεν επρόκειτο για μουσείο, αλλά για πνευματικό τόπο για όλους.
Και τώρα θα πρέπει να αποκλειστούν οι Χριστιανοί;
Αυτό με πονάει.
Γιατί η Κωνσταντινούπολη, η γενέτειρά μου, ήταν κάποτε το σύμβολο ενός σύγχρονου, ανοιχτού Ισλάμ.

ΕΠΙΣΗΣ:
 Το σχόλιο του θεολόγου και συγγραφέα Mouhanad Khorchide παραθέτει η εφημερίδα Die Zeit:
“Ένας οίκος του Θεού οικοδομείται, κάτι που θα έπρεπε να ευχαριστεί κάθε πιστό. Πολλοί μουσουλμάνοι είναι παρόλα αυτά απογοητευμένοι.
Επειδή ο φαινομενικά ευσεβής Erdoğan είναι ψεύτικος συνήγορος του Θεού. Γιατί;
Επειδή ένα τζαμί που χρησιμοποιείται ως εργαλείο εξουσίας αναθεματίζεται στο Κοράνι ως «ανίερο τζαμί» (αραβικά: dirar).

Ακριβώς αυτό το πολιτικό Ισλάμ, όπως το ενσωματώνουν ο Erdoğan και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, προδίδει τις ισλαμικές αξίες της αγάπης, της πνευματικότητας και της αδελφότητας.

Αντ’ αυτού, χρησιμοποιείται ως προαναγγελία μάχης εναντίον των «άλλων».
Αυτή η προδοσία πετυχαίνει, επειδή η ισλαμική ταυτότητα είναι ανασφαλής, και έτσι πολλοί ορίζονται μέσω στερεότυπων αρνητικών ιδεών.

Για το πολιτικό Ισλάμ είναι η Δύση που ενσαρκώνει κυρίως αυτόν τον εχθρό”.

πηγη