Έρευνα & ανάπτυξη στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και… αλλού

Η κατάσταση που επικρατεί σε συγκεκριμένους τομείς στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι πραγματικά απογοητευτική.

Την ίδια στιγμή, σοβαρές χώρες επενδύουν στην εγχώρια κάλυψη και των πιο στοιχειωδών αναγκών.

Από την άλλη πλευρά, την ελληνική δηλαδή, τα Κέντρα Έρευνας και Τεχνολογίας του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας και άλλοι όμως φορείς δεν έχουν την παραμικρή συνδρομή ώστε να παράξουν έργο.

Και είναι και αυτά τα δισεκατομμύρια ευρώ που κάθονται λόγω της ανικανότητας που επέδειξαν στελέχη του υπουργείου Παιδείας που είχαν την ευθύνη της απορρόφησης των κονδυλίων της Ε.Ε. (και στο Εθνικής Άμυνας που ουδέποτε αντελήφθη την ευκαιρία και για τον δημόσιο και για τον ιδιωτικό τομέα)…

Αφορμή για το σημερινό σχόλιο είναι η είδηση ότι ο αμερικανικός Στρατός συνεχίζοντας την επένδυση στα ατομικά υλικά του στρατιώτη, δείχνει το ενδιαφέρον του για μια νέα τεχνολογία που μελετάει ο καθηγητής χημείας Greg Sotzing του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ.

Η μελέτη του αφορά την αλλαγή του χρώματος των γυαλιών (ηλίου ή μασκών) ανάλογα με τον φωτισμό του περιβάλλοντος. Μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνται πολυμερή υλικά που σκουραίνουν ότι βρίσκονται σε έντονο φωτισμό.

Η νέα τεχνολογία που αναπτύσσει ο καθηγητής και οι συνεργάτες του, χρησιμοποιεί ηλεκτρικό ρεύμα που αλλάζει το χρώμα των φακών όταν χτυπάει φως επάνω τους.

Ο αμερικανικός Στρατός ενδιαφέρεται για αυτήν την τεχνολογία γιατί θα βοηθήσει τους στρατιώτες να μην έχουν την ανάγκη να αλλάζουν φακούς στα γυαλιά/μάσκες προστασίας όταν βγαίνουν από ένα σκοτεινό χώρο σ’ ένα εξωτερικό με έντονη ηλιοφάνεια.

Στον καθηγητή δόθηκε εκπαιδευτική άδεια για τους επόμενους δώδεκα μήνες, προκειμένου να εκτελέσει την έρευνά του στην Αεροπορική Ακαδημία των ΗΠΑ.

Για τα υλικά του Έλληνα στρατιώτη δε θα αναφέρουμε κάτι ιδιαίτερο.

Τα κράνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εξαρτήσεις αντίστοιχης σχεδίασης, οι αορτήρες των όπλων, το «αρχαίο» Μ71 με τα «κλιπ» και πολλά άλλα μιλούν από μόνα τους.

Το ερώτημα προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Άμυνας είναι τι σχεδιασμό έχει κάνει για την αξιοποίηση των Κέντρων Έρευνας και Τεχνολογίας του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας, των ερευνητικών πρωτοβουλιών που έχουν αναπτύξει στελέχη και φυσικά πως εκμεταλλεύεται τα εργοστάσια των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ενδιαφέρουσα θα ήταν και η θέση της αντιπολίτευσης και ο σχεδιασμός που έχει κάνει (…) για να προτείνει σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.

Εκτός κι αν στόχος τους είναι η αλίευση ψήφων ασχολούμενοι αποκλειστικά με τα θέματα συνταξιοδότησης των στελεχών (τα οποία είναι σημαντικά, αλλά όχι τα μοναδικά) – «χαϊδεύοντας αυτιά», μιας και για το Μετοχικό ταμείο Στρατού (ΜΤΣ) κανείς τους δεν έκανε απολύτως τίποτε, τόσα χρόνια, δείχνοντας έτσι ποια είναι η θέση τους για την Άμυνα, αλλά και οι γνώσεις των «ειδικών» που έχουν μαζέψει τριγύρω τους.

Για να το πούμε απλά. Ο πρωθυπουργός έχει μιλήσει πολλές φορές για ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης στη χώρα.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό με άριστες γνώσεις, ακαδημαϊκές (μιας και έχουν επενδυθεί πολλά χρήματα για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό και το εσωτερικό) αλλά και πρακτική εμπειρία στο αντικείμενό τους.

Επιπλέον, διαθέτουν υποδομές που παραμένουν ανεκμετάλλευτες σε μεγάλο βαθμό.

Κατά συνέπεια, το ερώτημα προς τον πρωθυπουργό, τον υπουργό, τους αρχηγούς επιτελείων και την αντιπολίτευση είναι απλό:

Με ποιον τρόπο εκμεταλλεύεται το ελληνικό κράτος τις υποδομές και τις γνώσεις των στελεχών στην έρευνα και τεχνολογία και την ανάπτυξη των οποιονδήποτε συστημάτων;

Πρόκειται για αργούντες πόρους παραγωγής ή υπάρχει σχέδιο κάλυψης αναγκών σε συνεργασία με τις ιδιωτικές εταιρείες της χώρας και πώλησης των προϊόντων εντός κι εκτός Ελλάδας, ώστε να εισρεύσουν και χρήματα;

defence-point