Και αυτό γιατί, όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, η ανθρώπινη τραγωδία της τελευταίας πενταετίας στην Ευρώπη, όπως και οι επαναλαμβανόμενες χρηματοπιστωτικές κρίσεις που προκλήθηκαν από τις λανθασμένες πολιτικές θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, ενώ η επιστροφή σε κανονικούς ρυθμούς ανάπτυξης εξαρτάται πλέον από την ταχύτητα με την οποία οι ευρωπαϊκές αρχές είναι πρόθυμες να αντιστρέψουν τις εν λόγω πολιτικές τους.
Στο δημοσίευμα, σημειώνεται ακόμη ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα αρκετά φιλόδοξο πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας της χώρας που περιλαμβάνει και την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων, συνολικού ύψους €7.5 δις για τους επόμενους 18 μήνες.
Τέλος, επισημαίνεται, σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ, ότι η στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης» δεν έχει προς το παρόν αποτελέσματα ούτε στην Ελλάδα, αλλά ούτε και στο σύνολο της ευρωζώνης.
http://www.huffingtonpost.com/mark-weisbrot/greece-will-likely-begin_b_4659688.html?view=print&comm_ref=false
Τα προβλήματα που προκαλεί ο αναιμικός πληθωρισμός στα κ-μ στην περιφέρεια της ευρωζώνης, τα οποία αγωνίζονται για να μειωθούν τα εθνικά τους χρέη αναλογικά προς το ΑΕΠ τους, προβάλλουν οι Marcus Walker και Matthew Dalton σε άρθρο τους στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας WALL STREET JOURNAL, με τίτλο «Needed in Europe: More Inflation».
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του οικονομικού think-tank “Bruegel” στις Βρυξέλλες, η Ισπανία και η Ιταλία θα μπορέσουν να μειώσουν το δημόσιο χρέος τους επί του ΑΕΠ κατά τα επόμενα χρόνια, εφόσον οι οικονομίες τους αναπτυχθούν, οι προϋπολογισμοί τους είναι εξαιρετικά συγκρατημένοι και ο πληθωρισμός εντός ευρωζώνης είναι κοντά στο 2%, που αποτελεί και το στόχο της ΕΚΤ.
Όπως μάλιστα διευκρινίζει ο Zsolt Darvas, ανώτατο στέλεχος του Bruegel, «ίσως είναι εξαιρετικά δύσκολο για τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας να επιτύχουν το διττό στόχο της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους σε συνδυασμό με τη μακρόχρονη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους».
Εάν δε οι τιμές μειωθούν κατακόρυφα, το παράδειγμα της Ελλάδας δείχνει τι θα συμβεί: ο αποπληθωρισμός θα προκαλέσει χάος στη ρευστότητα της χώρας, ωθώντας την αναλογία χρέους επί του ΑΕΠ ακόμη υψηλότερα, παρά τα δρακόντεια μέτρα λιτότητας στον προϋπολογισμό, προσθέτουν οι αρθρογράφοι.
http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702304632204579336912694433926#printMode
Με αφορμή την πρόσφατη διεξαγωγή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, ο Simon Nixon, εκ του συντακτικού επιτελείου της WALL STREET JOURNAL, σε άρθρο γνώμης στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας με τίτλο «Europe Can Be Optimistic—in the Long Term», προβάλλει τη συγκρατημένη αισιοδοξία των διεθνών αναλυτών για την πορεία της διεθνούς οικονομίας και κυρίως της ευρωπαϊκής, δεδομένων των κινδύνων που υφίστανται για τις αναπτυγμένες και τις αναδυόμενες οικονομίες.
Ειδικότερα, όσον αφορά στην Ευρώπη, προβάλλονται η ενδεχομένως αποσταθεροποιητική επίδραση της αυξανόμενης ανισότητας και η απώλεια της εμπιστοσύνης σε κυβερνήσεις και αγορές, ο συνεχιζόμενος κίνδυνος αναζωπύρωσης της ευρωκρίσης ως αποτέλεσμα του μεγάλου βάρους χρέους, αλλά και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης και η πιθανότητα αποπληθωρισμού.
Τώρα, συνεχίζει ο Nixon, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έχουν πολλές επιλογές παρά να αναλάβουν δομικές μεταρρυθμίσεις για να αρθούν τα εμπόδια στην ανάπτυξη της παραγωγικότητας, προσθέτοντας ότι η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα έχουν προβεί σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και έχουν ήδη αρχίσει να βλέπουν οφέλη.
http://online.wsj.com/news/articles/SB40001424052702304007504579344812791467596?mg=reno64-wsj&url=http%3A%2F%2Fonline.wsj.co
***Mark Weisbrot
mignatiou.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου