Στρατιωτικές Δυνάμεις στη Κύπρο 2000-2010

Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ και στρατιωτικός αναλυτής Αρίστος Αριστοτέλους έδωσε στη δημοσιότητα την ετήσια έκθεσή του για τη ισορροπία στρατιωτικής ισχύος στη Κύπρο με τίτλο ”Οι στρατιωτικές δυνάμεις στη Κύπρο 2000-2010” .

Τo Στρατηγικό Τοπίο

Από το 2002 που οι Τούρκοι προέβησαν σε ουσιαστική και άνευ προηγουμένου αύξηση των δυνάμεων τους , οι στρατιωτικές δυνάμεις των αντιπάλων πλευρών στον κυπριακό χώρο – Εθνική Φρουρά, ΕΛΔΥΚ, Τουρκικά Στρατεύματα και Τουρκοκυπριακές Στρατιωτικές Δυνάμεις – βασικά παραμένουν αριθμητικά αμετάβλητες μέχρι σήμερα. Σ’ όλο αυτό το διάστημα, ωστόσο, οι τουρκικές δυνάμεις στα κατεχόμενα αντικαθιστούσαν, επιδιόρθωναν ή ανανέωναν κατά διαστήματα μέρος του εξοπλισμού τους. Η τουρκική πλευρά διατηρεί σε υψηλά επίπεδα ικανοτήτων τα στρατεύματα της στην Κύπρο. Είναι σε θέση στρατιωτικά να αποκλείσει από θάλασσα και αέρα την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία υστερεί σημαντικά σ’ αυτούς τους τομείς. Η Τουρκία έχει δυνατότητα πλήρους αεροπορικής και ναυτικής κάλυψης, υποστήριξης και ταχείας ενίσχυσης των δυνάμεων της στο νησί από βάσεις και εγκαταστάσεις στο έδαφός της.
Με την κατοχή του βορείου τμήματος του νησιού και το στρατιωτικό δυναμικό που διαθέτει, καθώς και με τις αεροπορικές και ναυτικές της δυνάμεις, η Τουρκία δύναται να έχει σχεδόν πλήρη στρατηγικό έλεγχο επί της Κύπρου. Επίσης, ένεκα του εκτοπίσματός της, της εγγύτητας της και των σχέσεων της, δύναται να ασκήσει διάφορου βαθμού επιρροή σε οικονομικές, στρατιωτικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Σ’ αυτό το ρόλο βέβαια που η Άγκυρα επιδιώκει να διαδραματίσει δεν μπορεί να αγνοήσει πιθανόν ανταγωνισμό με δυνάμεις όπως το Ιράν και η Αίγυπτος.
Η προγραμματισμένη ενίσχυση του στόλου της Τουρκίας με φρεγάτες και υποβρύχια στα επόμενα χρόνια όπως και με μεταγωγικά αεροσκάφη θα ενισχύσει περαιτέρω την εμβέλεια δράσης και την αποτελεσματικότητα των δυνάμεων της στην περιοχή και πέραν από αυτή. Ο κομβικός της ρόλος όσον αφορά τη διέλευση των αγωγών πετρελαίου προσθέτουν ερείσματα στη στρατηγική σημασία της χώρας αυτής και στις σχέσεις της στην Καυκασία, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία, όμως, στις γεωπολιτικές της φιλοδοξίες, πρέπει να είναι πολύ προσεχτική για να μην προκαλεί τη ρωσική αρκούδα – ένα άλλο πανίσχυρο παίχτη με ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή.
Η Τουρκία είκοσι χρόνια μετά τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου άρχισε να αποκτά αυτοπεποίθηση, αλλά και να ανεξαρτητοποιείται από τις ΗΠΑ και ακολουθεί μια πιο αυτόνομη εξωτερική πολιτική – αναβιώνοντας μνήμες και συμπεριφορές παράλληλες του οθωμανικού της παρελθόντος. Η Άγκυρα ήδη λειτουργεί μέσα στα πλαίσια της στρατηγικής αυτής και προβλέπεται ότι έως το 2025 θα είναι μια πολύ σημαντική οικονομική και στρατιωτική δύναμη στο παγκόσμιο και ιδιαίτερα στο περιφερειακό σκηνικό.
Υπό το πρίσμα των δεδομένων αυτών κι ενώσω το Κυπριακό παραμένει άλυτο, η σκιά της παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο, όπως και αυτής των εποίκων καθίσταται ολοένα και πιο βαρετή. Η διχοτόμηση βαθαίνει και η διαπραγματευτική θέση της Άγκυρα γίνεται πιο ισχυρή, με αρνητικές συνέπειες για την ελληνοκυπριακή πλευρά σε διάφορους ζωτικούς τομείς που βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση, περιλαμβανομένου και του τομέα της ασφάλειας.
Από την άλλη ο κατακερματισμός του εσωτερικού μετώπου των Ελληνοκυπρίων, η ασυμφωνία σε κοινούς στόχους στο Κυπριακό μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και η διατύπωση ακραίων θέσεων δεν βοηθά την Κυπριακή Δημοκρατία, ούτε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά ούτε στο διεθνές πεδίο. Δεν βοηθά την Κύπρο πολλές φορές ούτε στον ίδιο το χώρο της Ε.Ε., που παρέμεινε ως ο πιο σημαντικός ίσως διεθνής μοχλός της Λευκωσίας στις προσπάθειες άσκησης πίεσης στην Άγκυρα για επίλυση του προβλήματος και αντιμετώπισης των τουρκικών προκλήσεων στο διπλωματικό πεδίο.
Σαφώς η Κυπριακή Δημοκρατία, συνεχίζει να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση στρατιωτικά σε σχέση με τις κατοχικές δυνάμεις. Η στενή λωρίδα εδάφους που έχει να υπερασπισθεί η Ε.Φ., η απουσία άμυνας σε βάθος, οι αδυναμίες στον αεροπορικό και αντιαεροπορικό τομέα έναντι μιας πολύ ισχυρής αεροπορίας της τουρκικής πλευράς, που διαθέτει σύγχρονα πολεμικά μέσα, καθώς και οι πολύ ισχνές ναυτικές ικανότητες της Δημοκρατίας σε σχέση με τις τουρκικές άφηναν ανέκαθεν το νησί ιδιαίτερα ευάλωτο στους τομείς αυτούς. Η υπό εξέλιξη αναδιοργάνωση ωστόσο θα καταστήσει την Ε.Φ. μια πιο ευέλικτη και αποτελεσματική δύναμη να αντιμετωπίσει διάφορες μορφές κρίσεις, προκλήσεις και απειλές στο νησί αλλά και να ανταποκρίνεται στις διεθνείς της υποχρεώσεις σε σχέση με τη συμμετοχή της Κύπρου ως ισότιμο μέλος της Ε.Ε.
Στον τομέα του στρατιωτικού ανθρώπινου δυναμικού, στον κυπριακό χώρο, η Κυπριακή Δημοκρατίας μειονεκτεί με αναλογίες 3,1 Τούρκους στρατιώτες για κάθε Εθνοφρουρό. Ωστόσο υπολογίζοντας το αριθμητικό δυναμικό της Εφεδρείας, τα δεδομένα διαφοροποιούνται αισθητά και μετατρέπονται σε ένα Τούρκο για κάθε δύο Εθνοφρουρούς. Όμως το ανθρώπινο δυναμικό της τουρκικής πλευράς δεν περιορίζεται στους 36.000 στρατιώτες της επί κυπριακού εδάφους αλλά και στις ενισχύσεις που θα έχει από δυνάμεις τους στην Τουρκία.
Από την άλλη, η απόσταση της Κύπρου από την Ελλάδα αλλά και η ανυπαρξία αποτελεσματικών λύσεων πλήρωσης του κενού στον τομέα της αεροπορίας και του ναυτικού, συνεχίζουν να αποτελούν την πάγια αδυναμία της ελληνικής πλευράς έναντι της Τουρκίας για αποτελεσματική και αξιόπιστη κάλυψη, υποστήριξη και ενίσχυση της άμυνας του νησιού. Οι ναυτικές εγκαταστάσεις στο Μαρί και οι αεροπορικές στην Πάφο και αλλού συμβάλλουν κατά κάπως στην ενίσχυση της κυπριακής άμυνας σ’ αυτούς τους τομείς αλλά ένεκα γεωγραφίας και αδυναμίας εξασφάλισης αποτελεσματικών μέσων προστασίας τους (π.χ. S-300) παραμένουν εκτεθειμένοι σε οποιασδήποτε επιδρομής.
Η Ελλάδα, ακολουθούμενη από την Τουρκία ήταν κατά το 2009 ανάμεσα στις πρώτες χώρες σε εισαγωγή οπλισμού παγκοσμίως, παρά την οικονομική κρίση. Όμως κάτω από τα αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα του 2010, τουλάχιστον η ελληνική πλευρά, περικόπτει κονδύλια από τον προϋπολογισμό για την άμυνα. Υπό τις περιστάσεις ενδεχόμενα να είναι δύσκολα να αποφύγει κάποια κάμψη στη μαχητική ικανότητα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και στο εύρος της αποτρεπτικής τους ισχύς και της δυνατότητας προέκτασης της στην Κύπρο.
Στην πλευρά της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι αυστηρές απαιτήσεις σύγκλησης με τους δείκτες του Μάαστριχτ, της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της υιοθέτησης του ευρώ, κατέστησαν την άμυνα, τομέα εξοικονόμησης πόρων, συμβάλλοντας ταυτόχρονα σε επιβράδυνση στο ρυθμό εισαγωγής οπλισμού. Σ’ αυτό συνέβαλε και η επιδεινούμενη οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων. Παρά ταύτα η Κύπρος προχωρεί στην αντικατάσταση μέρους των αρμάτων της – μιας ατυχέστατης αγοράς προηγούμενων χρόνων – που περιέπεσαν σχεδόν σε αχρηστία, καθώς και σε αγορά σημαντικού αριθμών οχημάτων όπως και ελικοπτέρων για έρευνα και διάσωση.
Ως εκ τούτου, οι αμυντικές δαπάνες στην Κυπριακή Δημοκρατία παραμένουν σταθερά στο 2.1% – 2.3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος τα τελευταία χρόνια. Παρόλο που ως ποσοστό οι δαπάνες αυτές είναι χαμηλότερες από ό,τι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, ωστόσο είναι κάπως πιο ψηλές ως ποσοστό από το μέσο όρο αμυντικών δαπανών στο χώρο της Ε.Ε., ο οποίος ανέρχεται στο 1.9%.
Βρετανικές Βάσεις και ΟΥΝΦΙΚΥΠ
Το στρατιωτικό τοπίο στην Κύπρο συμπληρώνουν οι δυνάμεις των βρετανικών βάσεων και της ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Για τη Βρετανία η Κύπρος με τις εγκαταστάσεις και τις βάσεις που διατηρούν στο έδαφός της συνεχίζει να αποτελεί παγκοσμίως έναν εξαιρετικής σημασίας κόμβο στρατηγικών επικοινωνιών. Αποτελούν σημαντικό ορμητήριο και χώρο ανεφοδιασμού και στάθμευσης των δυνάμεων της. Γι αυτό παρά τις φοβερές οικονομικές πιέσεις στις οποίες υπόκεινται το Λονδίνο εντούτοις δεν προτίθεται να τις εγκαταλείψει αν και περαιτέρω εξοικονόμηση είναι πιθανή.
Όσον αφορά την ΟΥΝΦΙΚΥΠ τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει ολοένα και πιο ισχυρές πιέσεις για απομάκρυνση της από την Κύπρο ή για περαιτέρω μείωση του δυναμικού της δεδομένης της ανυπαρξίας λύσης στο Κυπριακό και την ανάγκη εκχώρησης δυνάμεων σε άλλες αποστολές. Ωστόσο, μια τέτοια ενέργεια θα εμπεριείχε και κινδύνους δημιουργίας κρίσης ή επεισοδίων κατά μήκος της γραμμής κατάπαυσης του πυρός που δεν μπορεί ο ΟΗΕ να αγνοήσει.

Στρατηγικός έλεγχος επί της Κύπρου
Βασικά η στρατηγική αξία σχεδόν ολόκληρου του κυπριακού χώρου βρίσκεται νόμιμα στα χέρια της Βρετανίας μέσω της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης από το 1960. Ένα άλλο μέρος βρίσκεται παράνομα στα χέρια της Τουρκίας από το 1974 με την εισβολή και κατοχή. Στον υπόλοιπο χώρο, που ελέγχει η Κυπριακή Δημοκρατία, οι ΗΠΑ επωφελούνται σημαντικών στρατηγικών και άλλων διευκολύνσεων και δικαιωμάτων που τους παραχωρήθηκαν μετά από μυστική συμφωνία με τη Λευκωσία το 2002.
Άλλες διαπιστώσεις για το στρατιωτικό δυναμικό στην Κύπρο
Τα αριθμητικά δεδομένα στο στρατιωτικό τομέα στις αντίπαλες πλευρές στην Κύπρο μεταξύ 2002 – 2010 δείχνουν βασικά ότι παρέμειναν αμετάβλητα. Σήμερα η κατάσταση έχει ως ακολούθως:
Οι δυνάμεις τη Εθνικής Φρουράς ανέρχονται στις 12.000 και μαζί με τις δυνάμεις της ΕΛΔΥΚ φθάνουν γύρω στις 13.000 περίπου. Από την άλλη, το ανθρώπινο στρατιωτικό δυναμικό των κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο για την ίδια περίοδο παραμένει σταθερά γύρω στις 36.000 και μαζί με τους 5.000 Τουρκοκύπριους ενόπλους αριθμεί περίπου 41.000. Δηλαδή για κάθε Εθνοφρουρό αναλογούν 3,1 Τούρκοι στρατιώτες.
Όσον αφορά τη διάρκεια της θητείας στην Τουρκία αυτή ανέρχεται στους 15 μήνες, στην Ελλάδα είναι μέχρι τους 12 μήνες και στην Κύπρο 24 μήνες.
Τα άρματα μάχης στην Εθνική Φρουρά ανέρχονται στα 179 και εκείνα των κατοχικών στρατευμάτων συνεχίζουν να ανέρχονται στα 449 (441Μ-48Α5Τ1/Τ2 και 8 Μ-48 Α2 εκπαιδευτικά) σε σύγκριση με 300 που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Δηλαδή για κάθε άρμα μάχης της Εθνικής Φρουράς αναλογούν σήμερα 3 τουρκικά. Αν υπολογιστούν και τα 61 άρματα της ΕΛΔΥΚ η αναλογία μειώνεται σε ένα άρμα της Ε.Φ. για κάθε 2,09 τουρκικά.
Ο αριθμός των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ) στην Εθνική Φρουρά ανέρχεται στα 402 και των κατοχικών δυνάμεων, παραμένει στα 627. Από αυτά τα 361 είναι τουρκικής κατασκευής τύπου ΑΑΡC και τα 266 αμερικανικής τύπου Μ-133.

Τουρκικές επιδιώξεις
Με τη διατήρηση ισχυρών στρατιωτικών ικανοτήτων στην Κύπρο και την αδιαμφισβήτητη αεροπορική και ναυτική υπεροχή, η Τουρκία επιδιώκει:
- Τη συνεχή διασφάλιση του στρατηγικού ελέγχου της επί του κυπριακού χώρου, καθώς και της μεγάλης διαπραγματευτικής της ισχύς στο Κυπριακό και την αποτελεσματική στήριξη της εξωτερικής και αμυντικής της πολιτικής στο πρόβλημα αυτό.
- Την υπογράμμιση της αποφασιστικότητας της για διαιώνιση και νομιμοποίηση της στρατιωτικής της παρουσίας και του στρατηγικού ελέγχου της στο νησί.

- Τη διατήρηση του ελέγχου της επί του καθεστώτος των κατεχομένων και των δραστηριοτήτων των Τουρκοκυπρίων, ιδιαίτερα σε θέματα που ενδεχόμενα να επηρεάζουν τις στρατηγικές επιδιώξεις της Άγκυρας στο νησί.
- Τη διατήρηση της ικανότητας να επηρεάζει εξελίξεις στις ελεύθερες περιοχές και να εκβιάζει την ελληνοκυπριακή πλευρά και να δημιουργεί αμφισβητήσεις για την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας στη ξηρά και στο θαλάσσιο και εναέριο χώρο της Κύπρου.
Ο έλεγχος του κυπριακού χώρου από την Τουρκία, δεδομένου και του διευρυμένου ή ηγετικού ρόλου που επιδιώκει να διαδραματίσει στη γύρω περιοχή, αποτελεί εν δυνάμει στρατηγικό εφαλτήριο που έστω και συγκαλυμμένα ενδεχόμενα να μην αντισταθεί στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει.
Πηγές
Τα στοιχεία προέρχονται από ανοικτές και έγκυρες πηγές, προσβάσιμες στο κοινό και περιλαμβάνουν το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών Λονδίνου, το SIPRI, το NATO, τον ΟΑΣΕ, το Τμήμα Στατιστικής και Ερευνών της Κυπριακής Δημοκρατίας και άλλα.

ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ

Στρατιωτικό Ανθρώπινο Δυναμικό

Η ισχύς της Εθνικής Φρουράς σε ανθρώπινο δυναμικό ανέρχεται συνολικά γύρω στις 13.000, περιλαμβανομένων των στελεχών, των εθελοντών, των εθελοντριών και των κληρωτών που υπηρετούν την στρατιωτική τους θητεία. Στην Εθνική Φρουρά υπηρετούν εθελοντικά περί τις 430 γυναίκες, οι οποίες αποτελούν το 3.5% του στρατιωτικού ανθρώπινου δυναμικού του σώματος.

Διοίκηση και Δομή

Η Διοίκηση της Εθνικής Φρουράς έχει έδρα τη Λευκωσία. Η Εθνική Φρουρά περιλαμβάνει όλους τους κλάδους (Στρατό, Ναυτικό, Αεροπορία). Την κύρια δύναμη της Ε.Φ. αποτελούν οι δυνάμεις Στρατού, που συγκροτούνται ακόμη σε μεραρχίες και ταξιαρχίες και οι οποίες υπάγονται απευθείας στο Γενικό Επιτελείο της Εθνικής Φρουράς. Οι δυνάμεις των σχηματισμών αυτών συμπληρώνονται σε περίπτωση πολέμου με την επιστράτευση εφέδρων και εθνοφυλάκων.

Εφεδρείες

Το σύνολο των εφέδρων και εθνοφυλάκων ανέρχεται στις 70 και πλέον χιλιάδες.
Οργάνωση

• Σώμα Στρατού 1
• Μεραρχίες Πεζικού 2
• Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία 1
• Ταξιαρχίες Πεζικού 2
• Σύνταγμα Καταδρομών 1

Οπλοστάσιο
Άρματα Μάχης: Συνολικά 147 άρματα μάχης, ήτοι: 41 T-80U, 54 ΑΜΧ-30G, 52 ΑΜΧ-30Β-2

Τεθωρακισμένα Οχήματα (Αναγνωριστικά/Μάχης): Συνολικά 139 οχήματα βραζιλιάνικης κατασκευής, ήτοι: 124 ΕΕ-9 Cascavel, 15 ΕΕ-3 Jararaca.
Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης: Συνολικά 70 ΤΟΜΑ, ήτοι: 27 VAB-VCI γαλλικής κατασκευής, 43 BMP-3 ρωσικής κατασκευής.

Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού: 168 ΛΕΩΝΙΔΑΣ ελληνικής κατασκευής, 126 VAB γαλλικής κατασκευής, 16 AMX-VCP γαλλικής κατασκευής.

Πυροβολικό: Συνολικά 160 και πλέον πυροβόλα, ήτοι: 12 Zuzana 155 χιλ. αυτοκινούμενα πυροβόλα, 12 MK F3 155χιλ. αυτοκινούμενα πυροβόλα, 12 ΤR F1 155 χιλ. ρυμουλκούμενα πυροβόλα, 20 M-1944 100 χιλ., 72 Μ-56 105 χιλ., 36 25-pdr 88 χιλ. (αποθηκευμένα).
Πολλαπλοί Εκτοξευτήρες Βλημάτων: 18 FRY M-63 Plamen 128χιλ., 4 BM-21 Grad 122 χιλ.

Όλμοι: Συνολικά 376 και πλέον, ήτοι: 116 RT61 120 χιλ., 20 M –30/M-2 107χιλ., 170 E-44 81χιλ., 70+ M1/M29 81χιλ. (αποθηκευμένοι).

Αντιαρματικά Κατευθυνόμενα Όπλα: Συνολικά 67, ήτοι: 45 ΜΙLAN (15 επί των Jararaca), 70 HOT-2 (18 επί των VAB).
Εκτοξευτήρες Βλημάτων: Μ-72 LAW 66 χιλ., 850+ RPG-7 73 χιλ., 1000 APILAS 112 χιλ.
Πυροβόλα Άνευ Οπισθοδρομήσεως: Συνολικά 184, ήτοι: 40 ΕΜ- 67 90χιλ., 144 Μ-40Α1 106 χιλ., M-40 144 106 χιλ.
Αντιαεροπορικά Μέσα: 36 Μ-55 20χιλ., 24 GDF-003 με Skyguard 35χιλ., 30 Mistral συστήματα εδάφους αέρος, 24 Aspide, 6 SA-15 ( Tor-M1) συστήματα εδάφους αέρος. συστήματα εδάφους αέρος
Πλωτά Μέσα: 2 ακταιωροί (ΣΑΛΑΜΙΣ και ΚΥΡΗΝΕΙΑ), 11 περίπου ταχύπλοα και άλλα σκάφη, 1 μοίρα παράκτιας άμυνας, με 3 ΜΜ- Exocet.
Αεροσκάφη: 1 ΒΝ-2 Islander, 1 PC-9 εκπαιδευτικό
Ελικόπτερα: 11 Μi-35P, 4 SA-342 Gazelle ( με HOT), 2 Bell 206C

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΥΠΡΟΥ

Οι ελληνικές δυνάμεις στην Κύπρο αριθμούν γύρω στις 1.250. Τις δυνάμεις αυτές αποτελούν κυρίως η Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), που αριθμεί 950 άτομα και βρίσκεται στο νησί με βάση τη Συνθήκη Εγγυήσεως, Αριθμός Ελλήνων αξιωματικών στελεχώνουν την Εθνική Φρουρά. Η Ελληνική Δύναμη Κύπρου έχει μετατραπεί σε Μηχανοκίνητο Συγκρότημα.
Οπλοστάσιο
Το οπλοστάσιο των Ελληνικών Δυνάμεων στην Κύπρο περιλαμβάνει:
Άρματα Μάχης: 61 M-48A5 MOLF
Tεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού: 80 ΛΕΩΝΙΔΑΣ
Πυροβoλικό: Συνολικά 18 και πλέον, ήτοι: 12 πυροβόλα Μ-114 155 χιλ., 6 Μ-110Α2 203 χιλ, 6 M-107 175 χιλ.

ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ

Ανθρώπινο Στρατιωτικό Δυναμικό
Τα τουρκικά στρατεύματα στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου ανέρχονται σε 36.000. Η δύναμη αυτή προέρχεται από την 3η Στρατιά, που έχει έδρα την Ερζινζάν στην Τουρκία, και είναι ένα Σώμα Στρατού, το οποίο χωρίζεται σε δύο Μεραρχίες, την 28η Μεραρχία και την 39η και την ΤΟΥΡΔΥΚ. Η βάση της οργάνωσης των κατοχικών δυνάμεων συνεχίζει ακόμη να είναι η Μεραρχία, αν και στην ίδια την Τουρκία οι δυνάμεις αυτές έχουν εξ’ ολοκλήρου μετατραπεί σε Ταξιαρχίες.
Οργάνωση

• Σώμα Στρατού 1
• Μεραρχίες Πεζικού 2
• Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία (ΤΟΥΡΔΥΚ) 1
• Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία 1
• Τάγματα Ειδικών Δυνάμεων 1
• Τάγματα Κομάντος 2

Οπλοστάσιο
Άρματα Μάχης: Συνολικά 449, ήτοι: 441 Μ-48Α5 Τ1/Τ2, 8 Μ-48Α2 (εκπαιδευτικά).

Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού: Συνολικά 627, ήτοι: 361ΑΑPC, 266 Μ-113.
Πυροβολικό: Συνολικά 232 και πλέον, ήτοι: 72 Μ 101Α1 105χιλ., 18 Μ-114Α2 155χιλ., 12 Μ-115 203χιλ. 90 Μ-44Τ 155χιλ. αυτοκινούμενα πυροβόλα

Πολυεκτοξευτήρες Βλημάτων: 6 Τ-122 122χιλ.
Όλμοι: Συνολικά 450, ήτοι: 175 81χιλ., 148 Μ-30 107χιλ., 127 ΗΥ–12 120χιλ.

Αντιαρματικά Κατευθυνόμενα Βλήματα: Συνολικά 114, ήτοι: 66 ΜΙLAN 48 TOW

Εκτοξευτήρες Πυραύλων: M-72 LAW 66χιλ. ( απροσδιόριστος αριθμός)

Πυροβόλα Άνευ Οπισθοδρομήσεως (ΠΑΟ): Μ-67 90χιλ. ( απροσδιόριστος αριθμός), 192 Μ-40Α1 106χιλ.

Αντιαεροπορικά: Rh 202 20 χιλ. (απροσδιόριστος αριθμός), 16 GDF- 003 35χιλ., 48 Μ-1 40χιλ.

Συστήματα Εδάφους Αέρος: 50 και πλέον Stinger

Ραντάρ: AN/TRQ-36
Αεροσκάφη: 3 U-17, F-16C/D περιοδική στάθμευση, F-4E περιοδική στάθμευση.
Ελικόπτερα: 3 UH-1H, S-70A περιοδική στάθμευση, 1 AS-532UL Cougar περιοδική στάθμευση.
Πλοία: 1 ακταιωρός Caner Goyneli

ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Ανθρώπινο Στρατιωτικό Δυναμικό

Οι Τουρκοκύπριοι ένοπλοι ανέρχονται στις 3.500 – 5.000.

Εφεδρείες

Οι τουρκοκυπριακές εφεδρείες αριθμούν γύρω στις 26.000 όπως παρακάτω: 11.000 προορίζονται για την πρώτη γραμμή, 10.000 για τη δεύτερη γραμμή, 5.000 για την τρίτη γραμμή.

Σύνθεση Δυνάμεων και Οπλισμός

Oι τουρκοκυπριακές δυνάμεις αποτελούνται από 7 τάγματα πεζικού και διαθέτουν ελαφρύ οπλισμό όπως: 73 Όλμους 120 χιλ., 6 Αντιαρματικά Κατευθυνόμενα Βλήματα Milan, 36 ΠΑΟ 106 χιλ.
Πλωτά Μέσα: 1 περιπολικό Rauf Denktash, 2 Mk5, 2 SG45/SG46, 1 PC1

ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

1 Σμήνος Έρευνα και Διάσωσης με ελικόπτερα Bell 412 Twin Huey
257: Προσωπικό για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ
Στρατός
Ανθρώπινο Δυναμικό: 2110
2 Τάγματα Πεζικού
1 Μοίρα Μηχανικού – Υποστήριξης
Σχηματισμός Ελικοπτέρων

Αεροπορία
Ανθρώπινο Δυναμικό : 1140
Περιοδική στάθμευση αεροσκαφών

Ναυτικό
Ανθρώπινο Δυναμικό : 25

ΔΥΝΑΜΗ ΟΥΝΦΙΚΥΠ

Αργεντινή: 294

Αυστρία: 4

Ηνωμένο Βασίλειο: 257

Καναδάς: 1
Κροατία 4

Ουγγαρία: 84
Περού : 2
Σλοβακία: 196
Σύνολο δυνάμεων 842
Επιπλέον η δύναμη περιλαμβάνει 69 πολίτες αστυνομικούς και 143 άτομα, πολιτικό προσωπικό.
H αντίστοιχη έκθεση του 2009 εδώ.
ΠΗΓΗ