Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Το «Στρατηγικό Βάθος» της τουρκικής πρόκλησης


ΝΙΚ. Ε. ΣΤΑΥΡΟΥΛΛΑΚΙΣ
Ανάγλυφο, το αποκρουστικό πρόσωπο της σύγχρονης τουρκικής επιθετικής πολιτικής αποκαλύπτεται στις γραμμές του τελευταίου (διάσημου πλέον) βιβλίου του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου «Στρατηγικό Βάθος», που κυκλοφόρησε στα τέλη Μαΐου από τις εκδόσεις «Ποιότητα». Οι πρόσφατες κινήσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο με την αποστολή δύο ερευνητικών σκαφών για υδατογραφικές και σεισμολογικές έρευνες, αντίστοιχα στο Βόρειο και το Νότιο Αιγαίο, δεν θα μπορούσαν να εξεταστούν με την ίδια επιστημονική αρτιότητα από το μελετητή που δεν έχει υπ’ όψιν του τις θεωρίες του νέου αρχιτέκτονα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Στη περίπτωση του εντυπωσιακού αυτού βιβλίου, ισχύει η γραφή του καθηγητή Χρ. Γιανναρά: «Δεν έχω διαβάσει ποτέ σε ελληνικό βιβλίο συναρπαστικότερη και αποκαλυπτικότερη ανάλυση της γεωστρατηγικής σπουδαιότητας του Αιγαίου και της Κύπρου». 

Η διαπίστωση προκαλεί εύλογα θλίψη σε όσους θεωρούν ότι το Αιγαίο αποτελεί «λίκνο» του ελληνικού έθνους (πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Απ. Κακλαμάνης), ή ότι οι αμιγείς ελληνικοί πληθυσμοί που κατοικούν προαιωνίως στα νησιά του Αιγαίου δικαίως συνιστούν λόγο κατακύρωσης των νησιών στην Ελλάδα κατά τη σταδιακή γεωγραφική ανάπτυξή της.

Τα δεδομένα αυτά αγνοούνται σκοπίμως από το συγγραφέα (δεν του βγαίνουν αλλιώς οι συλλογισμοί του), που θεωρεί όχι μόνον ότι τα ελληνικά νησιά δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα, αλλά ότι περίπου τυχαία, και λόγω συγκυριών, τα νησιά αυτά αποδόθηκαν στο παρελθόν στην Ελλάδα.

Γράφει ο ανήκουστος αυτός επιστήμων: «Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου βρίσκεται υπό ελληνική κυριαρχία αποτελεί το σημαντικότερο αδιέξοδο της πολιτικής της εγγύς θαλάσσιας περιοχής της Τουρκίας. 
Η βασική πηγή προβλήματος στο Αιγαίο είναι η αγεφύρωτη αντίφαση μεταξύ της γεωλογικής και γεωπολιτικής πραγματικότητας και του ισχύοντος καθεστώτος. 

Το γεγονός ότι τα νησιά του Αιγαίου είναι φυσική προέκταση της γεωλογικής δομής της χερσονήσου της Μικράς Ασίας και το ότι ο πολιτικός διαχωρισμός που έχει προκύψει, σε αντίθεση με τις γεωπολιτικές αναγκαιότητες (sic), με τις διεθνείς συνθήκες έχει επικυρωθεί υπέρ της Ελλάδος παρέχουν το κατάλληλο έδαφος για να αναφύονται διάφορα ζητήματα, όπως η υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος, η ζώνη FIR, τα πεδία διοίκησης και ελέγχου και ο εξοπλισμός των νησιών» (σελ. 268, Κεφ. 6: Η εγγύς θαλάσσια περιοχή, Εύξεινος Πόντος).

Η πρωτοφανής αυτή θεωρία (σ.σ. σε λαϊκή γλώσσα: να πάει η Ελλάδα λίγο πιο ’κεί, γιατί στη θέση που βρίσκεται σήμερα ενοχλεί την Τουρκία!) του εξωκοινοβουλευτικού συμβούλου του πρωθυπουργού Ερντογάν δεν απέχει πολύ από τις απόψεις του προέδρου του Ιράν Αχμαντινετζάντ για το Ισραήλ, στο οποίο πρότεινε να μετακομίσει!

Όλα τα σημεία που αναφέρει στην τελευταία παράγραφο το παραπάνω εδάφιο του βιβλίου (υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα κ.λπ.) είναι και οι τομείς στους οποίους η Άγκυρα εκδηλώνει διαχρονικά την επιθετικότητά της σε βάρος της Ελλάδας.
Οι 845 σελίδες του βιβλίου «Στρατηγικό Βάθος», σε μτφρ. Νικ. Ραπτόπουλου, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή προσδιορισμού των αρχών με βάση τις οποίες λειτουργεί η τουρκική διπλωματία και της μεθοδολογίας που χρησιμοποιεί, καθώς συνιστούν ολοκληρωτικό εργαλείο αποκωδικοποίησης των κινήσεων της Άγκυρας στο Αιγαίο.
ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: