Η σχέση με τον γέροντα Παΐσιο ξεκίνησε στον Στρατό.
Είχα αγοράσει το πρώτο βιβλίο που είχε βγει γι' αυτόν και το διάβαζα στην σκοπιά.
Ενώ κινούμουν πνευματικά σε ένα αθεϊστικό θα έλεγα περιβάλλον με Γιουνγκ και Αναλυτική Ψυχολογία, τα θαυμαστά περιστατικά με τον γέροντα μου είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Κινούμουν ανάμεσα στην κατάθλιψη στην οποία με έφερνε η ανάγνωση των βιβλίων του Γιουνγκ και τον ενθουσιασμό στην ανάγνωση των όσων θαυμαστών έκανε ο γέροντας Παΐσιος.
Φοιτητής ακόμη είχα ξεκινήσει να πάω να τον βρω εντελώς ξαφνικά και όντας σε απόγνωση το 1993-94 ( ; ) αλλά ήταν στο νοσοκομείο.
Και το Άγιον Όρος το επισκεπόμουν συνέχεια αλλά ήμουν ανύποπτος για το τι συμβαίνει πραγματικά.
Η σχέση με έναν παλιό μου συμφοιτητή που έγινε μοναχός με οδήγησε - αναδρομικά καταλαβαίνω μέσω της προσευχής του - στο να φωτισθεί το μυαλό μου και να ανακαλύψω τον πλούτο της Ορθοδοξίας!
Έκτοτε θαυμαστές καταστάσεις και γεγονότα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στην συνείδησή μου για την Αλήθεια και την Δύναμη της Θρησκείας μας.
Έλα - έλα και μπλέχτηκα με τις προφητείες μετά από κάποια επίσκεψη σε χαρισματικό γέροντα.
Από μικρός έχω το προαίσθημα ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψω στην γη των παππούδων μου.
Ξέρω ακούγεται τρελό και παράταιρο όμως το πιστεύω ακράδαντα!
Έστω και απλά για να πεθάνω εκεί...
Οι χθεσινές και σημερινές ειδήσεις που προσωπικά θεωρώ ότι είναι προς την κατεύθυνση επαλήθευσης των προοράσεων του γέροντα Παΐσιου ενισχύουν την πεποίθησή μου...
Αναρωτιέμαι :
είμαι ένας τρελός ή τρελή είναι η πραγματικότητα που έρχεται για την συνείδησή μας;ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου