του Δημήτρη Αλευρομάγειρου
Εδώ κινδυνεύει η υπόσταση μας και η ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και εμείς "αγρόν αγοράζουμε".
Μπορεί και φυσικά έχουν την κύρια ευθύνη οι πολιτικές ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου γι αυτό το κατάντημα, αλλά δεν θα έπρατταν όπως έπραξαν και πράττουν, αν υπήρχε αντίδραση του Λαού.
Αυτή η αντίδραση πρέπει τώρα να ενταθεί επειδή όντως, κάθε καθυστέρηση θα αποβεί σε καταστροφή της Κύπρου, δηλαδή της Ελλάδας.
Και γι αυτό πρέπει να συγχαρούμε όσους αγωνίζονται και αντιδρούν: Αλλά δεν φτάνει μια Φανούλα Αργυρού, ένας Παύλος Ιωαννίδης, ένας Σεκερσάββας ένας Βάσος Φτωχόπουλος, ένας Ηλίας Δημητρακόπουλος, (ο οποίος και έχει ήδη μηνύσει τον Χένρι Κισιγγκερ για το Κυπριακό, από το 2003 και στα 80 του χρόνια αγωνίζεται και σήμερα άοκνα από την Ουάσιγκτον) και ένας 90χρονος Βάσος Λυσσαρίδης, έστω και αν είναι ουσία έφηβος,
Πρέπει όλοι οι βουλευτές Ελλάδας και Κύπρου όπου και αν ανήκουν πολιτικά να αγωνισθούν ουσιαστικά για να τερματισθεί -όπως έγραψε προχθές και ο Βάσος Φτωχόπουλος - αυτή η κοροϊδία των συνομιλιών Χριστόφια -Έρογλου και να ανατραπεί αυτή η ενδοτική φιλοσοφία.
Για την Ελλάδα οι προσεχείς δημοτικές εκλογές ας αποτελέσουν πρόκριμα αντίδρασης για τα εθνικά θέματα.
Καλές οι αντιδράσεις για τα οικονομικά και άλλα συναφή, αλλά εάν χαθεί η Κύπρος [και συνεπώς και η Ελλάς] δεν θα έχουμε καμμιά δυνατότητα να αντιδρούμε, όταν θα είμεθα υποτελείς των υποτελών.
Η Ελλάδα και η Κυπρος θελει μπροσταρηδες και οχι οσφυοκαμπτες.
Αν ειναι τεχνιτως δυνατον η εκπομπη να βγει σε dvd στο διαδίκτυο να την μοιράσουμε στους [ις] αξιοτιμους [ες] κ.κ. Βουλευτες και ευρωβουλευτες Ελλάδας και Κυπρου [και γιατι οχι και σε ολους τους Ευρωβουλευτες της Ε.Ε.]
Κάτι θα μαθουν [οι δικοι μας τουλαχιστον να νοιωσουν ταπεινωση γιατι -εκουσια ή ακούσια αδιάφορον- αντι να προστατευουν τα συμφεροντα του Ελληνικου και Κυπριακου Λαου υπηρετουν τα συμφεροντα της Αγγλιας [και συνεπως της Τουρκίας].
Αν ειναι τεχνιτως δυνατον η εκπομπη να βγει σε dvd στο διαδίκτυο να την μοιράσουμε στους [ις] αξιοτιμους [ες] κ.κ. Βουλευτες και ευρωβουλευτες Ελλάδας και Κυπρου [και γιατι οχι και σε ολους τους Ευρωβουλευτες της Ε.Ε.]
Κάτι θα μαθουν [οι δικοι μας τουλαχιστον να νοιωσουν ταπεινωση γιατι -εκουσια ή ακούσια αδιάφορον- αντι να προστατευουν τα συμφεροντα του Ελληνικου και Κυπριακου Λαου υπηρετουν τα συμφεροντα της Αγγλιας [και συνεπως της Τουρκίας].
Η CyprusActionNetworkofAmerica (CANA) ένωσε τη φωνή της με το Ελληνο-κυπριακό προσφυγικό Σωματείο ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ, την Κίνηση για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο (αμφότερες με βάση την Κύπρο) και την διακεκριμένη Ελληνοκύπρια ερευνήτρια, δημοσιογράφο και συγγραφέα κα Φανούλα Αργυρού σε μια διήμερη μαραθώνια ανοικτή συζήτηση και συνέντευξη, από το μεγάλο Ελληνο-Αμερικανικό πρόγραμμα (TalkShow) του Άντζελο Αγγελάτου, σε μια επανεξέταση και «ξεσκέπασμα» της τουρκικής ρατσιστικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Η λεγόμενη «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» ως μια «λύση» για την συνεχιζόμενη παράνομη τουρκική-στρατιωτική κατοχή ποτέ δεν έγινε δεκτή από τους Ελληνοκύπριους και στην πραγματικότητα ο λαός στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 με την συντριπτική πλειοψηφία του 76% την καταψήφισε όταν απέρριψε το Σχέδιο Ανάν το οποίο είχε βάση την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Το 1979 κατά την διάρκεια συνάντησης που είχε στην Λουσάκα, όπου είχε πάει ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Σπύρος Κυπριανού για συνέδριο της Κοινοπολιτείας, με την τότε Πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας, κα Μάργκαρετ Θάτσερ, η τελευταία παραδέχθηκε στον Κυπριανού ότι η διζωνική δεν υπάρχει πουθενά στο Διεθνές Δίκαιο. (Νέα αποδεσμευθέντα Βρετανικά Έγγραφα δημοσιεύθηκαν από την κα Φανούλα Αργυρού στην εφημερίδα της Κύπρου «Σημερινή» σε σειρά παρουσιάσεων τον Δεκέμβριο του 2009).
http://www.sigmalive.com/files/filefield/4/4/5/Binder1.pdf
17/12/2009 Αναφορά στην δήλωση Μάργκαρετ Θάτσερ προς Σπ. Κυπριανού
http://www.sigmalive.com/files/filefield/1/2/9/Binder1.pdf
18/12/2009 Αντίγραφο αυτούσιου βρετανικού εγγράφου για την συνάντηση Θάτσερ-Κυπριανού.
Μακάριος-Κυπριανού απέρριπταν διζωνική
του ΚΩΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ (03/01/2010)
Μέσα από τα προσφάτως αποκαλυφθέντα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις, για το 1979, καταδεικνύεται ότι ούτε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ούτε ο Σπύρος Κυπριανού είχαν αποδεχθεί τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Προέδρου Χριστόφια. Και η πρώτη φορά, κατά την οποία έγινε αναφορά από κυπριακής πλευράς στον όρο διζωνική, ήταν μετά το θάνατο του Μακαρίου, τον πρώτο καιρό της ανάληψης της προεδρίας από τον Σπύρο Κυπριανού, από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών, Γιαννάκη Χριστοφίδη. Μάλιστα, η αναφορά έγινε εν αγνοία του Σπύρου Κυπριανού, ο οποίος, σύμφωνα, με το Νίκο Ρολάνδη, του ανέθεσε, να ζητήσει από το Γιαννάκη Χριστοφίδη, να του εξηγήσει, πώς προχώρησε σε αυτή την αναφορά. Στα βρετανικά έγγραφα αναφέρεται ότι τα προβλήματα που άρχισαν να παρουσιάζονται στις διακοινοτικές συνομιλίες (συνάντηση των δύο συνομιλητών Γεώργιου Ιωαννίδη και Σουλεϊμάν Ονάν, 18 Ιουνίου 1979) οφείλονται στην επιμονή της τουρκοκυπριακής πλευράς όπως η αρχή της διζωνικότητας και το θέμα της ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων υιοθετηθούν ως αποφασισθέντα στοιχεία της Συμφωνίας Μακαρίου-Ντενκτάς. Ο Ελληνοκύπριος συνομιλητής, όμως, αρνήθηκε ότι αυτά τα στοιχεία είχαν υιοθετηθεί στη Συμφωνία. Και όντως δεν αναφέρετο στη Συμφωνία η ορολογία «διζωνική».
Στα βρετανικά αρχεία, πάντως, αναφέρεται ότι ο Ελληνοκύπριος συνομιλητής, Γεώργιος Ιωαννίδης, στη συνάντηση της 18ης Ιουνίου, απέρριψε την εκδοχή οποιασδήποτε συμφωνίας για τη διζωνικότητα ή για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων, στη συνάντηση των Μακαρίου-Ντενκτάς. Επίσημος εκπρόσωπος αναγνώρισε ότι σε εκείνη τη συνάντηση είχε εγερθεί θέμα διζωνικότητας, όπως είχαν εγερθεί και άλλα θέματα, αλλά η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε τη διζωνικότητα, όπως η τουρκοκυπριακή είχε απορρίψει άλλα θέματα που είχαν τεθεί.
Ένα άλλο ντοκουμέντο που αποδεικνύει ότι ο Μακάριος είχε απορρίψει τη διζωνική, και που αποκαλύπτουν τα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις, είναι μνημόνιο της κυπριακής κυβέρνησης, ημερομηνίας 18 Ιουλίου, 1979, που επεδόθη στη βρετανική κυβέρνηση και διερωτάται πώς ύστερα από δυόμισι χρόνια μετά τη Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, «ανεκαλύφθη» μυστική συμφωνία πέραν του επισήμου κειμένου. Το Μνημόνιο εξηγεί ότι με την επιμονή της τουρκικής πλευράς στον όρο διζωνικότητα αποκαλύπτεται ο πραγματικός σκοπός της να προσδώσει στη διευθέτηση άλλο περιεχόμενο που ακυρώνει την έννοια της ομοσπονδίας.
Ο Πρόεδρος Κυπριανού, σε συνάντηση που είχε με τη Μάργκαρετ Θάτσερ, στη Λουσάκα, στις 31 Ιουλίου 1979, κατά την Διάσκεψη της Κοινοπολιτείας, ενημέρωσε την τότε Βρετανίδα πρωθυπουργό για την κατάσταση στην Κύπρο, και τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι ο όρος διζωνικότητα δεν χρησιμοποιείται σε κανένα σύνταγμα. «Η πρωθυπουργός συμφώνησε ότι δεν πρόκειται για όρο που χρησιμοποιείται στο διεθνές Δίκαιο», τονίζει το βρετανικό έγγραφο.
Από όλα αυτά τα ντοκουμέντα αποδεικνύεται αβίαστα ότι είναι ανακριβής ο ισχυρισμός του Προέδρου Χριστόφια ότι η διζωνική έγινε αποδεκτή από τον Πρόεδρο Μακάριο και τον Σπύρο Κυπριανού. Αποδεικνύεται ότι όχι μόνο οι δύο Πρόεδροι δεν αποδέχτηκαν τη διζωνική, αλλά την απέρριψαν και δεν αποδέχοντο να αποτελέσει βάση συνομιλιών.
antoniouc@simerini.com
Διζωνική ή διχοτόμηση
του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΡΔΙΚΗ (10/01/2010)
Άραγε πότε και πώς αποδέχτηκε η κυπριακή ηγεσία τη διζωνική ομοσπονδία; Πώς και γιατί αναφέρεται ότι ο Πρόεδρος Μακάριος και ο αείμνηστος Σπύρος Κυπριανού αποδέχτηκαν τη διζωνική ομοσπονδία; Γιατί κάποιοι, προκειμένου να φιμώσουν κάθε αμφισβήτηση, καταφεύγουν στους εκλιπόντες και τους χρεώνουν την οδυνηρή αυτή υποχώρηση;
Η αλήθεια είναι γνωστή και επιβεβαιώνεται από τα βρετανικά έγγραφα. Ούτε ο Μακάριος, ούτε ο Κυπριανού στις συμφωνίες τους με τον Ντενκτάς το ’77 και ’79, αντίστοιχα, αποδέχτηκαν τη διζωνική ομοσπονδία.
Για χρόνια -και μέχρι το 1989- η κυπριακή ηγεσία προσπαθούσε να εξηγήσει τη διαφορά των δύο όρων, γιατί υπάρχει διαφορά και μάλιστα πολύ σαφής.
Ουσιαστικά, όπως σωστά σημειώθηκε κατά κόρον τότε, η διζωνική ενισχύει την έννοια των δύο οντοτήτων που αποκτούν διοικητική και πολιτική οντότητα (αργότερα προστέθηκε και η πολιτική ισότητα). Είναι, δηλαδή, ένα κλικ πιο κοντά στη συνομοσπονδία και στη διχοτόμηση.
Η διζωνική ομοσπονδία είναι υποχώρηση της μόλις προηγούμενης γενιάς πολιτικών και των επιγόνων της. Δεν έχει να κάνει με τις «πάγιες θέσεις» της κυπριακής πλευράς.
Μα ποιες πάγιες θέσεις; Μια απλή αναδρομή στο παρελθόν αποδεικνύει ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Οι Τούρκοι ξεκίνησαν το 1960 με την ομοσπονδία ως στρατηγικό στόχο και οι Ελληνοκύπριοι με την ένωση. Με την απειλή της διχοτόμησης οι Ελληνοκύπριοι αποδέχτηκαν την ανεξαρτησία (1960). Με την ίδια απειλή (ενισχυμένη από τα παράνομα κατοχικά δεδομένα), αποδέχτηκαν την διπεριφερειακή ομοσπονδία (1977- 1979), αποδέχτηκαν το 1989 τη διζωνική ομοσπονδία υπό την απειλή της διχοτόμησης πάλιν (με την αναγνώριση του ψευδοκράτους) και τώρα ετοιμάζονται να αποδεχτούν υπό το βάρος της ίδιας απειλής τη διχοτομική ομοσπονδία (αυτή των Τούρκων του ’60).
Αναρωτιέμαι πότε θα φθάσει η καταραμένη ώρα που θα μας απειλούν με το δίλημμα «διχοτόμηση ή... διχοτόμηση».
Το ζητούμενο σήμερα για τον κυπριακό λαό δεν είναι απλά να αποφύγει τη διχοτόμηση. Η προσπάθεια αποφυγής της διχοτόμησης οδήγησε τελικά το λαό μας σε περιπέτειες και... πιο κοντά στη διχοτόμηση. Όμως, αυτή τη φορά η απειλή αυτή δεν τρομάζει και συνεπώς εκτός από κακόγουστη είναι και άχρηστη. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, οι περισσότεροι Κύπριοι δεν έζησαν ή δεν θυμούνται την Κύπρο ενωμένη σε ένα λαό, μια οικονομία, μια κυβέρνηση
Το ζητούμενο είναι η εξεύρεση μιας λύσης, αμοιβαία αποδεκτής που να οδηγεί στην απελευθέρωση και την επανένωση του λαού και της χώρας.
Αντί, λοιπόν, να προκαλούν με δηλώσεις που μας οδηγούν πίσω στο σκοτεινό παρελθόν της δεκαετίας του ’60 και αντί να δαιμονοποιούν την κάθε αμφισβήτηση και την ιστορική αναζήτηση, καλύτερο θα ήταν να αφήσουν τις άσκοπες αντιπαραθέσεις για τα επουσιώδη και να συνεργαστούν παραγωγικά με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και το λαό για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο κυπριακό πρόβλημα.
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/226669
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου