Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Στα πρόθυρα διάλυσης η Λεγεώνα των Ξένων, λόγω των περικοπών στο στρατό της Γαλλίας



Το ενδεχόμενο να διαλυθεί η Λεγεώνα των Ξένων, αφού το Παρίσι έχει αποφασίσει να περικόψει σημαντικά τις δαπάνες για το στρατό, εκφράζουν όλο και περισσότεροι, Γάλλοι αξιωματικοί. 
 
Εσχάτως μάλιστα ο Διοικητής της 13ης ημιταξιαρχίας της Λεγεώνας των Ξένων που βρίσκεται στο Τζιμπουτί της Αφρικής, ο συνταγματάρχης Κύριλλος Γιουσένκο είπε χαρακτηριστικά: 
 
“ Η Γαλλία χάνει την Λεγεώνα των Ξένων. 
Είναι ζήτημα χρόνου να διαλυθούμε. Ο στρατός κάνει περικοπές παντού”
Το πιο γνωστό στράτευμα της Γαλλίας λοιπόν, που ενέπνευσε άπειρες φορές ανθρώπους από όλο τον κόσμο να καταταγούν για περιπέτεια και χρήματα, που έγινε κινηματογραφική ταινία και μυθιστόρημα, και που το όνομα του απέκτησε μυθικές διαστάσεις, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα περάσει στο πάνθεον των στρατών που διαλύθηκαν. 
 
Αυτή τη στιγμή είναι η μοναδική μονάδα της Γαλλίας που βρίσκεται εκτός συνόρων (Αφρική), εκτός βέβαια από τις επίσημες γαλλικές ειρηνευτικές αποστολές σε Γιουγκοσλαβία και Αφγανιστάν.

Ο συνταγματάρχης Γιουσένκο, συναισθηματικά φορτισμένος, είπε ότι: “ η μοίρα μας είναι προδιαγεγραμμένη. 
 
Αν και εμείς οι Λεγεωνάριοι είμαστε οι πιο ετοιμοπόλεμοι Γάλλοι στρατιώτες, μας διαλύουν” Ειδικά η 13η ημιταξιαρχία θεωρείται η πιο γνωστή και η πλέον μπαρουτοκαπνισμένη, μονάδα της Λεγεώνας. 
 
Ιδρύθηκε τον Γενάρη του 1940, από εθελοντές που συγκεντρώθηκαν και έσπευσαν να πολεμήσουν στο πλευρό των Φιλανδών στον Σοβιετικό – Φινλανδικό πόλεμο. 
 
Ωστόσο, όταν τελικά έφτασαν στην Φινλανδία ο πόλεμος είχε τελειώσει και δεν πολέμησαν.
 
Στη συνέχεια πέρασαν δυτικά και πολέμησαν στη μάχη του Narvik, όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Νορβηγία. 
 
Η 13η ημιταξιαρχία όταν όλα είχαν κριθεί, επέστρεψε στη Γαλλία. Αργότερα που η Γερμανική μηχανή διέσπασε εύκολα τη γραμμή Μαζινό, κάποιο λεγεωνάριοι πέρασαν στην Αγγλία μαζί με τους συμμάχους και τον Στρατηγλο Ντε Γκώλ, και κάποιοι άλλοι προσχώρησαν στην υπηρεσία της κυβέρνησης του Vichy, και έγιναν σύμμαχοι του Χίτλερ.

Το 1941 η 13η ημιταξιαρχία της Λεγεώνας των Ξένων κατάφερε συντριπτικό πλήγμα στα Ιταλικά στρατεύματα στην Ερυθραία, καθοδηγούμενη από τον αντισυνταγματάρχη Ντμίτρι Ζεντγκινίτζε 
 - Αμιλαχβάρι, ένα γεωργιανό που δήλωνε πρίγκιπας και απόγονος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
 
Αμέσως μετά, η 13η ημιταξιαρχία συγκεντρώθηκε στον Λίβανο για να πολεμήσει τους Γάλλους του Vichy που συμμάχησαν με τους Γερμανούς.
 
Όταν συναντήθηκε με τους άλλους λεγεωνάριους και πριν πέσει η πρώτη τουφεκιά, ο Αμιλαχβάρι, έκανε μια πολύ έξυπνη κίνηση για να αποφευχθεί η αδελφοκτόνα αιματοχυσία. 
 
Διέταξε τη στρατιωτική μπάντα να παίξει τη Μασσαλιώτιδα και μετά τον ύμνο των λεγεωνάριων. 
 
Τότε όσοι λεγεωνάριοι ήταν με τον Vichy, αυτομόλησαν στην υπηρεσία του Ντε Γκωλ.
Όταν ο πόλεμος τελείωσε η λεγεώνα των ξένων παρασημοφορήθηκε με την ανώτατη τιμή της Γαλλίας.
 
Το βραβείο του Τάγματος της Απελευθέρωσης.
Αμέσως μετά, η 13η ημιταξιαρχία στάλθηκε στη μακρινή Ινδοκίνα. Εκεί θα γευόταν την πικρή ήττα και μάλιστα όχι μια φορά. 
 
Αργότερα στο Βιετνάμ στη καθοριστική μάχη του Ντιέν Μπιέν Φου, η 13η κατατροπώθηκε και όσοι λεγεωνάριοι επέζησαν συνελήφθησαν αιχμάλωτοι των Βιετναμέζων. 
 
Η ατίμωση όμως για τη 13η ήρθε όταν οι Βιετκόνγκ, τους πήραν τη σημαία της Λεγεώνας των Ξένων.
 
Το 1954 - 1962 στον πόλεμο για την απελευθέρωση της Αλγερίας, Οι λεγεωνάριοι διακρίθηκαν σε όλες τις μάχες και με βάση στο Τζιμπουτί επιχειρούσε σε όλη την Αφρική. 
 
Από το Τσαντ και το Κονγκό μέχρι τη Σομαλία και την Ακτή Ελεφαντοστού.
 
Αυτό το γεγονός επέτρεψε στη Γαλλία για πολλά χρόνια να διατηρεί αποικίες της, στην Αφρικανική ήπειρο και να διατηρεί τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πόρων των χωρών αυτών. Όπως έγινε στη Νιγηρία και στο Τσαντ με το Ουράνιο.
 
Σήμερα η λεγεώνα έχει στις τάξεις της 8000 άνδρες και καθημερινά ο αριθμός μειώνεται. 
 
Ενώ παρατηρείται μεγάλη είσοδος περιθωριακών στοιχείων όπως φυλακισμένοι, δραπέτες, και κλοσάρ προκειμένου να διατηρηθεί σταθερά ο αριθμός. 
 
Όπως ανακοίνωσε προσφάτως ο Σαρκοζί η Λεγεώνα στοιχίζει στο Γαλλικό κράτος 1 δισεκατομμύριο ευρώ.

 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: