Πρόγευμα εργασίας με μενού πέντε εξοπλιστικά προγράμματα είχαν σήμερα στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας ο υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος και ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Daniel Bennett Smith.
Ο τελευταίος έχει φέρει έναν θετικό «αέρα» στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και απέχει από τον στυφό διπλωμάτη ή και τον, ενίοτε, αλαζονικό Αμερικανό διπλωμάτη από αυτούς που στο παρελθόν έχουν τραυματίσει τις σχέσεις των δύο χωρών.
Έτσι οι δύο άνδρες είχαν μία εγκάρδια συζήτηση πάνω σε πέντε βασικά εξοπλιστικά προγράμματα, συν βέβαια τα ανοικτά θέματα που υπάρχουν σε ότι αφορά την συνεργασία των δύο χωρών στο θέμα των αποστολών του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, τον Ινδικό Ωκεανό και αλλού.
Τα πέντε προγράμματα που βρίσκονται ψηλά στην ελληνοαμερικανική ατζέντα είναι η αναβάθμιση των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64A Apache, το πρόγραμμα προμήθειας των πυρομαχικών των 120 χλστ. για τα LEO2HEL, όπου συμμετέχει η αμερικανική ΑΤΚ, ο εκσυγχρονισμός των μαχητικών F-16, το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος και η προμήθεια μεταχειρισμένων συστημάτων από τις ΗΠΑ.
Σε ότι αφορά την αναβάθμιση των Αpache η οποία έχει μπλοκάρει εδώ και μήνες όταν τέθηκε από ελληνικής πλευράς η αναβάθμιση στο επίπεδο Block III αντί για το επίπεδο Block II, βρίσκεται στο στάδιο της αποστολής LoR.
Το επιχείρημα για αναβάθμιση στο επίπεδο Block III, ακούγεται πολύ ενδιαφέρον, αλλά το κόστος για τα 13 ελικόπτερα, υπερβαίνει το κόστος αγοράς 13 νέων Apache! Aνέρχεται περίπου στα 750 εκατ. ευρώ, αφού μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει παγκοσμίως πρόγραμμα αναβάθμιση από το Block I στο Block III. Είναι ένα από τα κλασικά «τρικάκια» της ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ για να «παγώσει» το πρόγραμμα, όπως έχει κάνει στις περιπτώσεις των BMP-3HEL, των FREMM κλπ.
Το πρόγραμμα των πυρομαχικών των 120 χλστ. σαφώς και θα εξαρτηθεί από την τύχη των ΕΑΣ. Η ΑΤΚ έχει καταθέσει πρόταση για τα ΕΑΣ, αλλά έχει να ανταγωνιστεί τόσο τους Γερμανούς, όσο και τους Ισραηλινούς.
Σε ότι αφορά τον εκσυγχρονισμό των F-16 και το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος, οι αμερικανικές εταιρείες έχουν ήδη πετύχει μία «τακτική» νίκη, που λίγοι έχουν αντιληφθεί, με την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης της ΕΑΒ.
Για τις αμερικανικές εταιρείες η ιδιωτικοποίηση της ΕΑΒ ήταν κάτι σαφώς εκτός του προγραμματισμού τους:
Η μεν Boeing δεν είχε καμία πρόθεση εισόδου στην ΕΑΒ, η δε Lockheed Martin είναι η «μητέρα» της ΕΑΒ (αυτή την δημιούργησε την δεκαετία του ’70) με άριστες προσβάσεις μέχρι σήμερα σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και σίγουρα δεν επιθυμούσε τον «απογαλακτισμό» της.
Για τους ευρωπαϊκούς ομίλους EADS και Dassault η απόφαση να παραμείνει η ΕΑΒ υπό δημόσιο έλεγχο ήταν σαφώς αρνητική αφού ο όλος σχεδιασμός τους για το ΝΜΑ περνούσε μέσα από την ΕΑΒ.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Τα πέντε προγράμματα που βρίσκονται ψηλά στην ελληνοαμερικανική ατζέντα είναι η αναβάθμιση των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64A Apache, το πρόγραμμα προμήθειας των πυρομαχικών των 120 χλστ. για τα LEO2HEL, όπου συμμετέχει η αμερικανική ΑΤΚ, ο εκσυγχρονισμός των μαχητικών F-16, το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος και η προμήθεια μεταχειρισμένων συστημάτων από τις ΗΠΑ.
Σε ότι αφορά την αναβάθμιση των Αpache η οποία έχει μπλοκάρει εδώ και μήνες όταν τέθηκε από ελληνικής πλευράς η αναβάθμιση στο επίπεδο Block III αντί για το επίπεδο Block II, βρίσκεται στο στάδιο της αποστολής LoR.
Το επιχείρημα για αναβάθμιση στο επίπεδο Block III, ακούγεται πολύ ενδιαφέρον, αλλά το κόστος για τα 13 ελικόπτερα, υπερβαίνει το κόστος αγοράς 13 νέων Apache! Aνέρχεται περίπου στα 750 εκατ. ευρώ, αφού μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει παγκοσμίως πρόγραμμα αναβάθμιση από το Block I στο Block III. Είναι ένα από τα κλασικά «τρικάκια» της ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ για να «παγώσει» το πρόγραμμα, όπως έχει κάνει στις περιπτώσεις των BMP-3HEL, των FREMM κλπ.
Το πρόγραμμα των πυρομαχικών των 120 χλστ. σαφώς και θα εξαρτηθεί από την τύχη των ΕΑΣ. Η ΑΤΚ έχει καταθέσει πρόταση για τα ΕΑΣ, αλλά έχει να ανταγωνιστεί τόσο τους Γερμανούς, όσο και τους Ισραηλινούς.
Σε ότι αφορά τον εκσυγχρονισμό των F-16 και το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος, οι αμερικανικές εταιρείες έχουν ήδη πετύχει μία «τακτική» νίκη, που λίγοι έχουν αντιληφθεί, με την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης της ΕΑΒ.
Για τις αμερικανικές εταιρείες η ιδιωτικοποίηση της ΕΑΒ ήταν κάτι σαφώς εκτός του προγραμματισμού τους:
Η μεν Boeing δεν είχε καμία πρόθεση εισόδου στην ΕΑΒ, η δε Lockheed Martin είναι η «μητέρα» της ΕΑΒ (αυτή την δημιούργησε την δεκαετία του ’70) με άριστες προσβάσεις μέχρι σήμερα σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και σίγουρα δεν επιθυμούσε τον «απογαλακτισμό» της.
Για τους ευρωπαϊκούς ομίλους EADS και Dassault η απόφαση να παραμείνει η ΕΑΒ υπό δημόσιο έλεγχο ήταν σαφώς αρνητική αφού ο όλος σχεδιασμός τους για το ΝΜΑ περνούσε μέσα από την ΕΑΒ.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου