«Έχω ταξιδέψει καθ’ όλο το μήκος και πλάτος της Ινδίας και δεν έχω δει ένα άτομο που να είναι ζητιάνος, που είναι κλέφτης:
τέτοιο πλούτο που έχω δει σ’ αυτή τη χώρα, με τόσο υψηλές αξίες, ανθρώπους τέτοιας ικανότητας, που δεν νομίζω πως θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε ποτέ αυτή τη χώρα, εκτός αν σπάσουμε την σπονδυλική στήλη αυτού του έθνους, που είναι η πνευματική και πολιτιστική κληρονομιά της…
»…και έτσι προτείνω να αντικαταστήσουμε το παλαιό και αρχαίο της μορφωτικό σύστημα, τον πολιτισμό της, επειδή αν οι Ινδοί νομίζουν ότι όλο αυτό είναι ξένο και Εγγλέζικο και είναι καλό και υπέρτερο του δικού τους, τότε θα χάσουν την αυτoεκτίμησή τους, την τοπική τους κουλτούρα και θα γίνουν αυτό που τους θέλουμε να γίνουν, ένα πραγματικά κυριαρχημένο έθνος.»
Πρόκειται για την ομιλία του Λόρδου Macaulay προς το Bρετανικό Κοινοβούλιο στις 2 Φεβρουαρίου 1835.
Τη συνταγή αυτή οι Βρετανοί την ακολούθησαν παντού, ση Μέση Ανατολή, στην Κύπρο μας… Άρα, είναι εξαιρετικά κρίσιμο να σκεφτούμε τι απ’ όλα αυτά ισχύει τώρα που ξαναρχίζουν συνομιλίες για την επίλυση υποτίθεται του Κυπριακού, αφού οι Βρετανοί έχουν κατορθώσει (;) να περάσουν αυτή τη νοοτροπία σε πολλούς, που έπιασαν λεφτά στα χέρια τους και νόμισαν ότι έγιναν λόρδοι…
Τα πράγματα έχουν σίγουρα αλλάξει και οι ισορροπίες της περιοχής.
Έστω και τώρα όμως, θα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας, εάν θέλουμε να αποφύγουμε τα χειρότερα… αφού δεν είναι βέβαιο ότι οι Βρετανοί έκαναν την αυτοκριτική τους αλλάζοντας ρότα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου