Ο Ερντογάν μόνος στη Συρία, επικίνδυνος στο Αιγαίο;

Η “κατάκτηση” της βόρειας Συρίας δεν του προκύπτει…


Η Μόσχα του δείχνει τον Άσαντ και η Ουάσιγκτον τον τιμωρεί και δεν του δίνει “πράσινο φως”, όσο παριστάνει τον “απείθαρχο” και δηλώνει αποφασισμένος να αγοράσει τους ρωσικούς S-400.

Ο Ερντογάν είναι μόνος κι έχει αρχίσει από χθες να απειλεί τους Ευρωπαίους με το “όπλο” που οι ίδιοι του έχουν επιτρέψει να χρησιμοποιεί: τους πρόσφυγες.

 

Ο Ερντογάν νιώθει επίσης απομονωμένος και με τα όσα γίνονται στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, ειδικά πέριξ της Κύρπου.

Όλοι συναντώνται μ΄ ολους, άπαντες συζητούν μεταξύ τους αλλά η Τουρκία δεν είναι πουθενά.

Ερευνητικά της πλοία και γεωτρύπανα προς το παρόν γυροφέρνουν άσκοπα αποτελώντας αντικείμενο τηλεοπτικών ρεπορτάζ που συνοδεύουν τις συνήθως “τσαμπουκαλίδικες” δηλώσεις του Ερντογάν και του Τσαβούσογλου και το κουραστικά μονότονο ποίημα του Τούρκου υπουργού Άμυνας Ακάρ, περί “Γαλάζιας Πατρίδας”.

Αυτή είναι η κατάσταση, αλλά πριν αρχίσουμε να …πανηγυρίζουμε, ας προβληματιστούμε, ας ανασκουμπωθούμε και κυρίως ας ετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε μας προκύψει. Οτιδήποτε…

Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι το μεγάλο μας πρόβλημα στα ελληνοτουρκικά δεν είναι η Άγκυρα, αλλά …η Αθήνα.

Σε μια φυσιολογική χώρα οι πολιτικές-κομματικές της δυνάμεις θα είχαν συνασπιστεί εδώ και πολλά χρόνια σ΄ ένα κοινό και αδιαπέραστο μέτωπο σ΄ όλα τα εθνικά θέματα.

Θα είχαν θέσει κοινούς στόχους και θα είχαν συμφωνήσει στους τρόπους επίτευξής τους.

Ποια είναι η πραγματικότητα δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε, το ζούμε όλοι μας.

Η Τουρκία όσο “στριμωγμένη” κι αν είναι πάντα αντιδρά.
Το ΄χει αποδείξει πολλές φορές.
Κάτι ανάλογο θα κάνει και τώρα.
Όποια κι αν είναι η αντίδρασή της θα μας αγγίξει.

Αν αυξήσει τις ροές των προσφύγων έχουμε πρόβλημα.
Αν επιλέξει να αθετήσει όσα συζητήθηκαν στις συναντήσεις Τσίπρα-Ερντογάν και Αποστολάκη-Ακάρ θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μια απρόβλεπτη κλιμάκωση.

Ο Ερντογάν είναι μόνος στη Συρία και γι΄ αυτό μπορεί να γίνει επικίνδυνος στο Αιγαίο και στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Αυτό δεν πρέπει να μας φοβίζει και να μας οδηγεί αμέσως στην γνωστή και αναποτελεσματική πολιτική του “κατευνασμού άνευ όρων”.

Το καθεστώς Ερντογάν έχει και θα ΄χει ακόμη περισσότερους λόγους να ΄χει νεύρα.
Συνεπώς από μόνος του ο κατευνασμός δεν πρόκειται να αποδώσει.

Διπλωματικά η Ελλάδα έχει “χτίσει” καλές γέφυρες μ΄ όλο τον περίγυρο. Επειδή κι αυτό δεν γνωρίζουμε αν θα ΄ναι αρκετό σε ακραία σενάρια, είναι απαραίτητο να προετοιμαστούμε γρήγορα και σ΄ όλους τους άλλους τομείς που είναι απαραίτητοι για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας.

πηγη