ΑΦΙΕΡΩΜΑ

 Αυτά είναι τα πρόσωπα του 2010

ΘΟΔΩΡΟΣ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

Δικαίωση έπειτα από Γολγοθά

Από το καλοκαίρι του 2008, οπότε στην πολιτική ζωή εμφανίστηκε το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, ο Θόδωρος Ρου­­σόπουλος έζησε τον προσωπικό του Γολγοθά. Κατηγορήθηκε από εχθρούς και εσωκομματικούς «φίλους», βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα μιας υπόθεσης που στοίχισε πολιτικά στη Ν.Δ., αλλά και στον ίδιο. Παραιτήθηκε από υπουργός και στη συνέχεια από τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος της Ν.Δ. στο υπόλοιπο Αττικής. Προσπάθησε να υπερασπιστεί μόνος του τον εαυτό του, απέναντι στην (ανίκητη) φημολογία – γιατί στοιχεία ότι αυτός συντόνισε τις περίφημες ιερές ανταλλαγές δεν υπήρχαν. Οδηγήθηκε μαζί με άλλους τέσσερις πρώην υπουργούς της Ν.Δ. σε προανακριτική επιτροπή. Και τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου, ήρθε η δικαίωση. Η Βουλή, με ψήφους και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισε ότι δεν προέκυπταν στοιχεία ενοχής για να παραπεμφθεί. Η μεγάλη περιπέτεια είχε τελειώσει και η Ν.Δ. μιλούσε για ενδείξεις σκευωρίας. Ωστόσο, προσωπικά, συνεχίζει να αγωνίζεται για την «ολική επαναφορά» – και δεν μιλάμε για το ενδεχόμενο επιστροφής στην πολιτική. Τρανή απόδειξη ότι η πολιτική ενίοτε κάνει τη ζούγκλα να μοιάζει με… παιδική χαρά.

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ

Πάνω από όλα οινοποιός

Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν είναι μόνον γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιός. Είναι γνήσιος και όχι ντεμέκ Θεσσαλονικιός. Στη ζωή του πέρασε από χίλια κύματα. Ανάμεσα σε αυτά και από τον αλκοολισμό – βγήκε παλικαρίσια και το δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο. Ο πρώτος οινοποιός που κάνει πραγματικότητα το όνειρο να αποκτήσει η Ελλάδα Κρασιά Ονομασίας Προέλευσης, να γεμίσει η ελληνική ύπαιθρος με μικρούς παραγωγούς κρασιών. Οικολόγος με διεθνείς διακρίσεις: Το 2003 του αποδίδεται η διάκριση του «Ευρωπαίου Ήρωα» από το διεθνούς κύρους περιοδικό «Time» για την προσφορά του στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος της πασίγνωστης πλέον «Αρκτούρος», που διαδραμάτισε και αυτή ρόλο ώστε το Νυμφαίο να γίνει πρότυπο παραδοσιακής, οικολογικής και τουριστικής ανάπτυξης. Ο μπάρμπα Γιάννης, όπως τον αποκαλούν, στη Νιβεάστα (βλάχικη ονομασία του Νυμφαίου) έδωσε… ρέστα. Ένας από τους πρωτεργάτες που ζωντάνεψαν ένα νεκρό χωριό. Ρέστα έδωσε και στις δημοτικές εκλογές. Αγωνιζόταν από χρόνια, αλλά φέτος, κόντρα στις προβλέψεις, κέρδισε.

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΙΝΗΣ

Ένας αριστερός… Αμερικανός για την Αθήνα

 Ο καθηγητής Γιώργος Καμίνης είναι ένας… αριστερός Αμερικανός (γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη). Η υποψηφιότητά του για τη δημαρχία της Αθήνας έκανε πολλούς να μιλούν για Βατερλό ανάλογο εκείνου της Μαρίας Δαμανάκη. Οι ψηφοφόροι είχαν διαφορετική άποψη. Με σκληρή δουλειά και σωστές επιλογές συνεργατών -στο ψηφοδέλτιό του μεταξύ άλλων υπήρχε ο βραβευμένος αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Τομπάζης ο οποίος και εξελέγη- κατάφερε να κερδίσει. Την πρόταση να διεκδικήσει τη δημαρχία τού την έκανε ο Φώτης Κουβέλης ο οποίος τον γνώριζε από τη συνεργασία που είχε μαζί του από τη θέση του Συνηγόρου του Πολίτη. Αργότερα, ο Φ. Κουβέλης πληροφορήθηκε από τον ίδιο ότι τα πρώτα του πολιτικά βήματα τα έκανε στον Ρήγα Φεραίο, τη νεολαιίστικη οργάνωση του ΚΚΕ εσ., άρα είχα, υπάρξει σύντροφοι.

 ΒΙΚΤΟΡΙΑ ΧΙΣΛΟΠ

 Το ανατρεπτικό και επιτυχημένο «Νησί»

 Η δημοσιογράφος Βικτόρια Χίσλοπ, όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη Σπιναλόγκα και την Πλάκα, προφανώς και αντελήφθη τη φόρτιση που υπάρχει στην περιοχή. Αν και έχει ταξιδέψει σε όλο τον πλανήτη γράφοντας ταξιδιωτικά άρθρα για τις «Sunday Telegraph» και «Daily Telegraph», αυτή η περιοχή τής έγινε εμμονή. Η Χίσλοπ έγραψε το πρώτο της βιβλίο, «Το νησί», έχοντας επισκεφθεί την περιοχή περίπου 30 φορές, έχοντας αποκτήσει σπίτι, έχοντας γνωρίσει δεκάδες ντόπιους. Φέρθηκε με σεβασμό απέναντι στους χανσενικούς, ανατρέποντας απόψεις που πηγάζουν από τις Γραφές! Φώναξε ότι οι λεπροί δεν είναι καταραμένοι. Το Mega έκανε το βιβλίο της σίριαλ, σε σενάριο της Μιρέλλας Παπαοικονόμου και σκηνοθεσία του Θοδωρή Παπαδουλάκη. Το «Νησί» είναι η μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία της χρονιάς, αποδεικνύοντας ότι τα «σκουπίδια» δεν είναι επιλογή των τηλεθεατών, είναι αναγκαία λύση.

 ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Άλλοι έχουν το όνο μα και άλλοι τη… χάρη

 Αντώνης Θ. Σκυλλάκος

 Το 2010 ήταν μια δύσκολη χρονιά. Γεμάτη εκπλήξεις και αντιπαραθέσεις. Κυρίως όμως σημαδεύτηκε από τις τεράστιες αλλαγές στο βιοτικό επίπεδο και τις εργασιακές σχέσεις. Υπό την έννοια αυτή, πρόσωπο της χρονιάς θα μπορούσε να είναι ο Έλληνας μισθωτός ή ο συνταξιούχος που κλήθηκε και πάλι να πληρώσει το μάρμαρο. Ή ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, ως αρνητικός πρωταγωνιστής, μιας και χρεώνεται όλες αυτές τις αλλαγές στη ζωή μας. Εμείς, επιλέξαμε τους άλλους πρωταγωνιστές της χρονιάς που πέρασε, προσπαθώντας να αποφύγουμε όσο γίνεται «θύτες και θύματα» των πέτρινων χρόνων του ΔΝΤ.

 ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΝΑΚΗΣ – ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ

 Ο Αντώνης Κανάκης, ραδιοφωνιτζής από τα μικρά του χρόνια, είναι από τους ανθρώπους που θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε «χαβαλέδες». Μόνο τέτοιος όμως δεν είναι. Κόντρα στο ρεύμα της εποχής που θέλει τους ανθρώπους να νοιάζονται για την πάρτη τους, ο Α. Κανάκης και η ομάδα του «Ράδιο Αρβύλα» δώρισαν την αμοιβή τους από μια διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας στην «Κιβωτό» του πατέρα Αντώνιου. Μιλάμε για 500 χιλιάρικα…

 ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

Το μέλλον αβέβαιο

Στα τέλη του 2009, διεκδίκησε την αρχηγία της Ν.Δ. και κόντρα στις προβλέψεις ηττήθηκε. Το Μάιο του 2010 ψήφισε το μνημόνιο και διαγράφηκε. Το Νοέμβριο ηγήθηκε πρωτοβουλίας πολιτών και ίδρυσε τη Δημοκρατική Συνεργασία. Η Ντόρα Μπακογιάννη δοκιμάζει την τύχη της, αυτόνομα πλέον. Ουδείς μπορεί να προβλέψει το μέλλον.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ

Μια νέα ανανεωτική Aριστερά

Την κίνηση αυτονόμησης από τον πολιτικό συνδυασμό στον οποίο ανήκε, πρώτος την έκανε ο Φώτης Κουβέλης. Πολιτικός που χαίρει εκτίμησης από όλες τις πτέρυγες, ο Φ. Κουβέλης δεν άντεξε το δέσιμο του Συνασπισμού με τον ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά κάνει πλέον τα δικά της βήματα στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. Δεν θα είναι εύκολα, αλλά από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι συνοδοιπόροι.

ΚΩΣΤΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Το ματωμένο πρόσωπο της Δημοκρατίας

Ο Κωστής Χατζηδάκης, πολιτικός χαμηλών τόνων, συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των προσώπων της χρονιάς, λόγω της επίθεσης που δέχθηκε πριν από λίγες μέρες. Το ματωμένο του πρόσωπο είναι μια τρανή απόδειξη του πού έχουν φτάσει τα πολιτικά ήθη στην Ελλάδα του ΔΝΤ…

ΜΑΡΙΑΝΝΑ Β. ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ

Mία διαρκής προσφορά

Με τα εγκαίνια της «Ογκολογικής Μονάδας Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – Ελπίδα», που εντάχθηκε διοικητικά και λειτουργικά στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», ένα όνειρο ζωής έγινε πραγματικότητα, έπειτα από μια διαδρομή 20 χρόνων. Η κ. Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη προτίμησε αντί να περνάει τις ελεύθερες ώρες της ανέμελα, να τις αφιερώσει στα παιδιά με καρκίνο. Και με τα εγκαίνια του νοσοκομείου δεν έφτασε στο τέλος αυτής της προσωπικής διαδρομής. Όπως τόνισε η ίδια η κ. Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, κατά την ομιλία της στην τελετή των εγκαινίων, η «Ελπίδα» θα συνεχίσει να είναι παρούσα στο νοσοκομείο, καθώς θα αναλάβει την ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών αλλά και την εκπαίδευση του ιατρικού προσωπικού στο Χάρβαρντ και σε άλλα νοσοκομεία του εξωτερικού. Η πατρίς ευγνωμονούσα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΤΦΑΤΖΙΔΗΣ

Ο «ερυθρόλευκος»… Μέσι

Ένα βραχύσωμο παιδί από τα Σούρμενα, με τη φανέλα με το «18» στην πλάτη, έχει κάνει φέτος του φιλάθλους -πρώτα απ’ όλους του Ολυμπιακού- να χαμογελάνε. Ο 18χρονος Γιάννης Φετφατζίδης βρέθηκε στου Ρέντη από τα 13 του χρόνια και φέτος έκανε τους «γαύρους» να μιλάνε για τον «δικό τους Μέσι».

Στον Ολυμπιακό προβληματίζονται μόνο για τη σωματοδομή του και για αυτό το λόγο το ιατρικό τιμ προσπαθεί τα τελευταία δύο χρόνια να τον… ψηλώσει! Χρησιμοποιούνται, δηλαδή, κάποιες ιατρικές μέθοδοι που μπορούν να του δώσουν μερικούς πόντους ακόμα, για να μην αντιμετωπίζει πρόβλημα με τη σωματοδομή του. Μπάλα ξέρει καντάρια και λίγο πιο ψηλός, λίγο πιο κοντός, το μέλλον είναι μπροστά του. Αρκεί να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ

Έχασε αλλά… γοήτευσε

Ο δημοσιογράφος Γιάννης Δημαράς περνάει στα πρόσωπα της χρονιάς γιατί -με λίγα λόγια- συμπεριφέρθηκε στην πολιτική, όπως συμπεριφερόταν στα γήπεδα με τη φανέλα του Αμύντα και του Παναθηναϊκού. Τότε που του κόλλησαν το παρατσούκλι «Μουνταρία» για την αγωνιστικότητά του. Ο Γιάννης Δημαράς είναι από τους ανθρώπους που τάραξαν το πολιτικό σκηνικό. Ως ανεξάρτητος βουλευτής, διεκδίκησε την περιφέρεια Αττικής και έκανε τα μεγάλα κόμματα να τρομάξουν. Συσπείρωσε γύρω του πολλούς και πολλές, από το ΠΑΣΟΚ, τη Ν.Δ. και το χώρο της Αριστεράς. Δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο, αλλά αναμφισβήτητα υπήρξε πρωταγωνιστής.

Το ισοζύγιό τους ήταν… αρνητικό

Από τα πρόσωπα που απασχόλησαν τη διεθνή «σκηνή» ελάχιστα παρουσίασαν… έργο τη χρονιά που φεύγει

 Σε μια χρονιά που αποδείχτηκε ότι «είναι ευκολότερο να κάνεις ληστεία ιδρύοντας μια τράπεζα, παρά απειλώντας έναν ταμία», όπως είχε σχολιάσει ο Γερμανός δραματουργός Μπέρτολτ Μπρεχτ, ελάχιστα πρόσωπα κατάφεραν να ξεχωρίσουν λόγω της θετικής δράσης τους, ενώ η πλειονότητα των πρωταγωνιστών του 2010 απέδειξε ότι ο αγώνας για την εύρεση αυτού που θα δώσει τη λύση στο πιο επείγον πρόβλημα προστατεύοντας τον καταναλωτή/πολίτη από την κυβέρνησή του όπως περίπου το είχε θέσει ο Αμερικανός οικονομολόγος Μίλτον Φρίντμαν έχει μακρύ δρόμο μπροστά του.

ΛΙΟΥ ΣΙΑΟΜΠΟ

Ο δημοκράτης ειρηνιστής

Ο νικητής του φετινού βραβείου Νόμπελ Ειρήνης, Λιου Σιαόμπο, είναι ένας παγκοσμίως γνωστός διανοούμενος, βετεράνος των Κινέζων διαφωνούντων, ο οποίος βρίσκεται σχεδόν συνέχεια στη φυλακή τις τελευταίες δεκαετίες για τις δημοκρατικές του πεποιθήσεις. Η πιο πρόσφατη καταδίκη του πέρυσι τα Χριστούγεννα ήταν το αποτέλεσμα της συντακτικής συμμετοχής του στη «Χάρτα 2008», ένα κείμενο που ζητεί το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης και τη θεσμοθέτηση εκλογών για μια «ελεύθερη, δημοκρατική και συνταγματική χώρα», το οποίο κυκλοφόρησε με αφορμή την 60ή επέτειο από τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αναγνωρίζοντας ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στην Κίνα από κοινωνικής πλευράς, ο Λιου εκτιμά ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα θα είναι υποχρεωμένο να κάνει ένα όλο και μεγαλύτερο άνοιγμα, υπό τις πιέσεις του πληθυσμού, ο οποίος έχει κουραστεί από τα επίσημα ψέματα. Η απονομή του βραβείου Νόμπελ στο διάσημο διαφωνούντα προκάλεσε την οργή της Κίνας που απάντησε με την εδραίωση του «Βραβείου Ειρήνης Κομφούκιος» το οποίο απονεμήθηκε στον πρώην αντιπρόεδρο της Ταϊβάν και σήμερα επίτιμο πρόεδρο του κυβερνώντος Εθνικιστικού Κόμματος (ΚΜΤ), Λιεν Τσαν.

 Ο πιο δημοφιλής λόγω… επαφών

 Ξεπέρασε σε δημοτικότητα ακόμα και τη Lady Gaga… Ο δημιουργός του Facebook, Μαρκ Ζάκερμπεργκ, είναι το πρόσωπο της χρονιάς, σύμφωνα με το περιοδικό «Time», γιατί «φέρνει σε επαφή περισσότερο από μισό δισεκατομμύριο ανθρώπους χαρτογραφώντας τις κοινωνικές τους σχέσεις». Όπως σχολίασε το σχετικό άρθρο, εξηγώντας τη σχετική επιλογή του ο 26χρονος Ζάκερμπεργκ «δημιούργησε ένα νέο σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών και άλλαξε τον τρόπο ζωής μας… Γεννημένος το 1984, τη χρονιά που κυκλοφόρησε και ο πρώτος υπολογιστής Macintosh, είναι προϊόν της γενιάς του αλλά και ένας από τους αρχιτέκτονές της. Η πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που επινόησε πλησιάζει τα 600 εκατομμύρια μέλη. To Facebook είναι τώρα η τρίτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο και σίγουρα έχει περισσότερες πληροφορίες για τους πολίτες της από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Και ο Ζάκερμπεργκ είναι ο ανώτατος άρχων αυτής της χώρας». Για την ιστορία υπενθυμίζεται ότι στη δεύτερη θέση της σχετικής κατάταξης βρέθηκε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και στην τρίτη η Lady Gaga.

ΜΠΡΑΪΑΝ ΚΟΟΥΕΝ

Πλήρωσε τα σπασμένα

Ο 11ος πρωθυπουργός της Ιρλανδίας αποδείχτηκε και ο πιο άτυχος στην ιστορία της χώρας. Γιατί δεν είναι μόνο που βαρύνεται με την κατηγορία αυτού που χρεοκόπησε την Ιρλανδία και την πούλησε στους ξένους, ούτε επειδή δεν υπάρχει περίπτωση επανεκλογής του ούτε μία στο εκατομμύριο, αλλά κυρίως γιατί έγινε αποδέκτης εντός και εκτός Κοινοβουλίου του αναθέματος που θα ήθελαν να ρίξουν όλοι οι πολίτες που είδαν τις χώρες τους να υποκύπτουν στο δανειστικό ζυγό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου λόγω της ανικανότητας, της απρονοησίας και της διαφθοράς των κυβερνώντων τους. Δακτυλοδεικτούμενος εντός και εκτός Ιρλανδίας επειδή αδιαφόρησε πλήρως για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας επιτρέποντας να οργιάσει η απίστευτη κερδοσκοπία των τραπεζών και επιδεικνύοντας μια καταστροφική όπως αποδείχτηκε αδιαφορία για τη «φούσκα» των ακινήτων, δεν χωρεί αμφιβολία ότι αν υπήρχε χρυσό βατόμουρο για τους πολιτικούς, ο Μπράιαν Κόουεν θα ήταν ο αδιαμφισβήτητος νικητής.

  

ΝΑΟΜΙ ΚΑΜΠΕΛ

«Μαρτύρησε» για τα ματωμένα διαμάντια

Η ζωή της δεν υπήρξε σε καμιά περίπτωση συμβατική, αφού οι προβολείς και τα σκάνδαλα την ακολουθούσαν σχεδόν σε κάθε βήμα των πανύψηλων ποδιών της. Ωστόσο, ακόμα και για τη Ναόμι Κάμπελ η εμφάνισή της φέτος στο Ειδικό Δικαστήριο του ΟΗΕ για τη Σιέρα Λεόνε, όπου δικάζεται ο αιμοδιψής Λιβεριανός εγκληματίας πολέμου Τσαρλς Τέιλορ, στη θέση μάλιστα της μάρτυρα-κλειδί για την καταδίκη του, ήταν ένα παράξενο συμβάν. 

Η οξύθυμη μαύρη γαζέλα στην εμφάνισή της στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατέθεσε ότι το 1997 και ενώ βρισκόταν σε επίσκεψη στη Νότια Αφρική, έλαβε ως δώρο ένα σακουλάκι με μερικά μικρά διαμάντια τα οποία δεν ήξερε από πού προέρχονταν, έπειτα από ένα δείπνο στην οικία του τότε προέδρου της χώρας, Νέλσον Μαντέλα. 

Η κατάθεση της Ναόμι Κάμπελ είναι εξαιρετικά σημαντική, επειδή ο Τσαρλς Τέιλορ αρνείται την κατηγορία ότι χρηματοδοτούσε για χρόνια τον άγριο εμφύλιο πόλεμο στη γειτονική Σιέρα Λεόνε εξοπλίζοντας τους αντάρτες του Επαναστατικού Ενωμένου Μετώπου με αντάλλαγμα τα ματωμένα διαμάντια.

 ΣΙΛΒΙΟ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ Έχασε την αίγλη του ο «Καβαλιέρε»

 Από φορτωμένος Σούπερμαν… ξεμωραμένο party animal. Ο φετινός χρόνος ήταν κακός για τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και κατ’ επέκταση για ολόκληρη την Ιταλία που επιβεβαίωσε την εικόνα που έχουν οι ξένοι για τον πρωθυπουργό της μέσω των διαρροών της Wikileaks, όπου και αποκαλούνταν ένας αναποτελεσματικός ηγέτης με εμμονή στη λατρεία των πάρτι. 

Ο λαός της χώρας του έχασε κάθε διάθεση να υπερασπιστεί το φλογερό ταμπεραμέντο του Λατίνου όταν το Μάρτιο ο «Καβαλιέρε» ενέκρινε νομοθεσία κατά της διαφθοράς με την οποία θα κρατούνται εκτός Βουλής οι πολιτικοί με καταδίκες για υπεξαίρεση ή δωροδοκία, δηλαδή ο ίδιος, οχτώ μήνες πριν αποκαλυφθεί η εμπλοκή του σε νέο σεξουαλικό σκάνδαλο με μια ακόμα ανήλικη, τη 17χρονη Μαροκινή Καρίμα. 

Το πολιτικό διαζύγιό του από τον Τζιανφράνκο Φίνι με πρωτοβουλία του τελευταίου βρήκε σύμφωνους τους Ιταλούς, που έχουν απηυδήσει βλέποντας και την ανοικοδόμηση της σεισμόπληκτης Λ’Ακουίλα να έχει περάσει στα χέρια της μαφίας, φέρνοντάς τον ένα βήμα πριν την πτώση. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι τελικά γραπώθηκε στην εξουσία αλλά κοινή εκτίμηση όλων είναι ότι οι ημέρες του στο Παλάτσο Κίτζι είναι πια μετρημένες.

 ΝΤΟΜΙΝΙΚ ΣΤΡΟΣ-ΚΑΝ

Ο «γιατρός» της χρονιάς

 Ποιος φοβάται τον «monsieur ΔΝΤ»; Η απάντηση δεν είναι όλες οι χώρες που έχουν δανειστεί από το διεθνές νομισματικό ταμείο, του οποίου διαφεντεύει με τη φιλοδοξία να αναγνωριστεί ως ο σωτήρας της ευρωζώνης, αλλά ο άνθρωπος που τον έστειλε στη χρυσή εξορία με τις ετήσιες αποδοχές των 420.930 δολαρίων ο οποίος δεν είναι άλλος από τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί. 

Κι ενώ ο τελευταίος είναι σήμερα αναγκασμένος να διαβάζει τις δημοσκοπήσεις που τον φέρνουν να χάνει με μεγάλη διαφορά από τον Ντομινίκ Στρος-Καν, στην περίπτωση που ο τελευταίος αποφασίσει να διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα το 2012, ο «μεγάλος αποπλανητής» των γυναικών, όπως επιβεβαιώνει σχετικό δημοσίευμα της «Journal du Dimanche», αποφεύγει να ανοίξει τα χαρτιά του για τις μελλοντικές του προθέσεις δηλώνοντας ότι έχει ήδη μια καλή δουλειά, ενώ κερδίζει πόντους δεξιά και αριστερά με δηλώσεις του τύπου «και εγώ θα διαδήλωνα αν ήμουν Έλληνας για τα σκληρά μέτρα λιτότητας που έχει πάρει η ελληνική κυβέρνηση».

 ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΚΑΜΕΡΟΝ

Δεν ήξερε, δε ρώταγε;

Όταν ο νέος και ενεργητικός αρχηγός των Τόρις ανέλαβε την πρωθυπουργία της Βρετανίας από τον κουρασμένο και άχρωμο Γκόρντον Μπράουν, είχε υποσχεθεί ότι το συντηρητικό κόμμα θα αποδείκνυε ότι σήμερα πια έχει επαφή με τα προβλήματα του απλού κόσμου γι’ αυτό και θα απαντήσει στις ανάγκες του μέσου Βρετανού ψηφοφόρου. 

Στην περίπτωσή του προφανώς και ισχύει το καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς, αφού πριν ακόμα κλείσει ένα χρόνο στην πρώτη γραμμή της εξουσίας εξήγγειλε ένα σκληρότατο πρόγραμμα λιτότητας το οποίο προβλέπει μεταξύ άλλων την περικοπή σχεδόν μισού εκατομμυρίου θέσεων απασχόλησης στο βρετανικό δημόσιο καθώς και δραστικές περικοπές δαπανών με στόχο τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, ενώ προχώρησε στον τριπλασιασμό της τιμής των πανεπιστημιακών διδάκτρων από τις 3.290 λίρες (3.867 ευρώ) που είναι σήμερα σε 6.000 λίρες (7.072 ευρώ) έως και 9.000 λίρες (10.505 ευρώ) αρχής γενομένης από το 2012, βγάζοντας σύσσωμους τους Βρετανούς φοιτητές στους δρόμους. 

Το κακό για τον ίδιο είναι ότι εκτός από τους Αμερικανούς, όπως αποκάλυψε η Wikileaks, και οι Βρετανοί συνάδελφοί του τον θεωρούν «ρηχό και αδαή».

ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ

Λατρεύουν να τη μισούν

 Την ηγετική αποφασιστικότητα της σιδηράς κυρίας Μάργκαρετ Θάτσερ πολλοί ζήλεψαν, την κακιά φήμη της για την πρωτοφανή σκληρότητά της μόνο η σημερινή Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. 

Η γυναίκα που κατάφερε να στέκεται ένα βήμα πιο πάνω από όλους τους υπόλοιπους ηγέτες της Ευρώπης ως η αρχηγός της μοναδικής χώρας με σημαντική ανάπτυξη και χαμηλή ανεργία μέσα στην πολυπαθούσα ευρωζώνη και η οποία σέρνει τον Νικολά Σαρκοζί με έναν τρόπο που ούτε η πανέμορφη Κάρλα Μπρούνι δεν έχει καταφέρει αποτελεί σήμερα την ηγέτιδα που όλοι λατρεύουν να μισούν. 

Η συμφωνία για τη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού διάσωσης των προβληματικών οικονομιών από το 2013 και μετά ο οποίος περιλαμβάνει τη συμμετοχή των τραπεζών ώστε να μπορεί η Γερμανία να νίψει τας χείρας της για τα προβλήματα των άλλων Ευρωπαίων όποτε το επιθυμεί, δεν έχει εξοργίσει μόνο τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ένωσης των «27» που αισθάνονται να εγκαταλείπονται από τον Μεγάλο (σίγουρα όχι) Αδελφό αλλά και τους ίδιους τους Γερμανούς πολίτες οι οποίοι παρότι έχουν αρχίσει ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία τους να ξοδεύουν χρήματα δεν θέλουν να διαθέσουν για τους ξένους ούτε ένα ευρώ!

ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΑΣΑΝΖ

Ετοιμάζει νέα… παρτίδα αποκαλύψεων

 Ο ιδρυτής της Wikileaks, του διεθνούς μη κερδοσκοπικού οργανισμού που αναζητά και δημοσιεύει ευαίσθητα ή απόρρητα έγγραφα, σήμερα παλεύει από τη Βρετανία την έκδοσή του στη Σουηδία με το επιχείρημα ότι μια πιθανή δίκη του εκεί για τα σεξουαλικά εγκλήματα που τον βαρύνουν, μια καθαρά πολιτικά υποκινούμενη υπόθεση κατά τον ίδιο, θα έχει ως μόνο σκοπό τον εγκλεισμό του εκεί όπου δεν θα τον ζεστάνει ποτέ ξανά το φως της ημέρας. 

Μαχητικός, πολυπράγμονας και παρανοϊκός σύμφωνα με όσους ισχυρίζονται ότι αλλάζει κινητά σαν τα πουκάμισα, πληρώνει μόνο με μετρητά και δεν εμπιστεύεται ούτε τη σκιά του, ο Τζούλιαν Ασάνζ ετοιμάζεται να πυρπολήσει στη φλόγα του ανταγωνισμού και τους εκδοτικούς οίκους, αφού σύμφωνα με δημοσίευμα του «Guardian» θα έχει καταφέρει να ολοκληρώσει τα απομνημονεύματά του στα οποία και θα αποκαλύπτει πώς απέκτησε τα στρατιωτικά έγγραφα για τις ωμότητες στο Αφγανιστάν και τα διπλωματικά σχόλια των Αμερικανών για τους ματαιόδοξους και περίπου άχρηστους Ευρωπαίους ηγέτες μέχρι το Μάρτιο.

Έως τότε μια πρώτη γεύση για τη ζωή και το έργο του αμφιλεγόμενου Αυστραλού θα δώσει το βιβλίο «Στο εσωτερικό του WikiLeaks: Όταν συμμετείχα στο πιο επικίνδυνο webside του κόσμου», που υπογράφει το πρώην «δεξί χέρι» του, ο Ντάνιελ Ντομσάιτ-Μπεργκ.

ΚΙΜ ΓΙΟΝΓΚ ΟΥΝ

O γιος του μπαμπά

 Ο νεότερος γιος του ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ιλ από την τρίτη σύζυγό του, τη χορεύτρια Κο Γιανγκ Χι, είναι φτυστός ο πατέρας του στην εμφάνιση και το χαρακτήρα, ίσως και γι’ αυτό αποτελεί επίσημα πια τον εκλεκτό του για να αναλάβει την απόλυτη εξουσία επάνω σε 24 εκατομμύρια ανθρώπους, τη διοίκηση ενός φανατικού, πυρηνικά εξοπλισμένου στρατού που αποτελείται από 1 εκατομμύριο άνδρες και τη διεύθυνση ενός βίαιου κρατικού μηχανισμού ασφαλείας. 

Ο 27χρονος σήμερα Κιμ Γιονγκ Ουν αγαπά το σούσι, τα γερμανικά αυτοκίνητα, το σκι, το μπάσκετ και είναι μεγάλος θαυμαστής του Μάικλ Τζόρνταν και του ηθοποιού ταινιών δράσης Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ, ενώ μιλά άπταιστα γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά. 

Τη δεκαετία του 1990 σπούδασε με πλαστή ταυτότητα στο αριστοκρατικό Διεθνές Σχολείο της Βέρνης στο Γκίμλιγκεν της Ελβετίας, προτού φοιτήσει στη στρατιωτική ακαδημία Κιμ Ιλ Σουνγκ της Πιονγιάνγκ. Εξαιρετικά φιλόδοξος, δεν πιστεύει στην κράτηση αιχμαλώτων, ακριβώς όπως ο πατέρας του, γι’ αυτό και αποτελεί κατά τον τελευταίο τον μόνο αντάξιο διάδοχό του.

πηγη