Στα «μούτρα» των οικοδεσποτών του Τούρκων, ο Νικολά Σαρκοζί ξεκαθάρισε στην Τουρκία ότι δεν πρόκειται να ενταχθεί στην Ευρώπη…
Σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της σύντομης – μόλις εξάωρης – παραμονής του Γάλλου προέδρου στην Τουρκία με την ιδιότητα του προεδρεύοντα στους G-20, ανέφερε χαρακτηριστικά, παρουσία του ομολόγου του, Αμπντουλάχ Γκιουλ, ότι ανάμεσα στην ειδική σχέση που απορρίπτει και την πλήρη ένταξη την οποία επιδιώκει η Άγκυρα, υπάρχει ένα σημείο ισορροπίας το οποίο θα πρέπει να εξευρεθεί.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά διπλωματική διατύπωση, αφού δίνει τη δυνατότητα στους Τούρκους να ισχυριστούν ότι στην πραγματικότητα είναι ένα βήμα πιο μπροστά, αφού η θέση είναι πιο προωθημένη συγκριτικά με την «ειδική σχέση» που φέρεται το Παρίσι, σε συνεργασία με τη Βόνη, να προωθούν για την Τουρκία, απορρίπτοντας κάθε σκέψη πλήρους ένταξης.
Η ουσία πάντως παραμένει ότι η μεγάλη αγορά της Τουρκίας είναι καλοδεχούμενη από τις ηγέτιδες δυνάμεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι όμως και το ειδικό βάρος που θα είχε μια χώρα με 75 εκατομμύρια κατοίκους, τα οποία θα την καθιστούσαν ρυθμιστή των ευρωπαϊκών εξελίξεων, με τις Γαλλία και Γερμανία να κινδυνεύουν ακόμα και με περιθωριοποίηση.
Ο Γκιουλ βέβαια συνέχισε το γνωστό «τροπάριο»: Η ένταξη αποτελεί προτεραιότητα για την Τουρκία, η οποία δεν συζητά τίποτε εναλλακτικό, και κάλεσε τον Σαρκοζί να μην μπλοκάρει τις κινούμενες με αργούς ρυθμούς ενταξιακές διαπραγματεύσεις οι οποίες εγκρίθηκαν από τους Ευρωπαίους το 2005.
Ωστόσο, εκ των 35 προς διαπραγμάτευση «κεφαλαίων», έχουν ανοίξει μόνο τα 13, με την Τουρκία να ακολουθεί τη γνωστή ανελαστική στάση της, λες και η Ευρώπη οφείλει να προσαρμοστεί στην Τουρκία και όχι το αντίστροφο… Τα υπόλοιπα κεφάλαια έχουν «παγώσει» λόγω των αντιρρήσεων Γερμανίας και Γαλλίας κυρίως, ενώ ως πρόσχημα οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν και το αδιέξοδο στις συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά διπλωματική διατύπωση, αφού δίνει τη δυνατότητα στους Τούρκους να ισχυριστούν ότι στην πραγματικότητα είναι ένα βήμα πιο μπροστά, αφού η θέση είναι πιο προωθημένη συγκριτικά με την «ειδική σχέση» που φέρεται το Παρίσι, σε συνεργασία με τη Βόνη, να προωθούν για την Τουρκία, απορρίπτοντας κάθε σκέψη πλήρους ένταξης.
Η ουσία πάντως παραμένει ότι η μεγάλη αγορά της Τουρκίας είναι καλοδεχούμενη από τις ηγέτιδες δυνάμεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι όμως και το ειδικό βάρος που θα είχε μια χώρα με 75 εκατομμύρια κατοίκους, τα οποία θα την καθιστούσαν ρυθμιστή των ευρωπαϊκών εξελίξεων, με τις Γαλλία και Γερμανία να κινδυνεύουν ακόμα και με περιθωριοποίηση.
Ο Γκιουλ βέβαια συνέχισε το γνωστό «τροπάριο»: Η ένταξη αποτελεί προτεραιότητα για την Τουρκία, η οποία δεν συζητά τίποτε εναλλακτικό, και κάλεσε τον Σαρκοζί να μην μπλοκάρει τις κινούμενες με αργούς ρυθμούς ενταξιακές διαπραγματεύσεις οι οποίες εγκρίθηκαν από τους Ευρωπαίους το 2005.
Ωστόσο, εκ των 35 προς διαπραγμάτευση «κεφαλαίων», έχουν ανοίξει μόνο τα 13, με την Τουρκία να ακολουθεί τη γνωστή ανελαστική στάση της, λες και η Ευρώπη οφείλει να προσαρμοστεί στην Τουρκία και όχι το αντίστροφο… Τα υπόλοιπα κεφάλαια έχουν «παγώσει» λόγω των αντιρρήσεων Γερμανίας και Γαλλίας κυρίως, ενώ ως πρόσχημα οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν και το αδιέξοδο στις συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου