Τι φοβάται το ισραηλινό στράτευμα από την Τουρκία

Αυξάνονται στις τάξεις των ισραηλινών οι υποστηρικτές της άποψης ότι θα πρέπει με κάποιον τρόπο να βρεθεί ένα modus vivendi με την Τουρκία που θα εξομαλύνει τις διμερείς σχέσεις, έστω κι αν αυτό προϋποθέτει κάποιο είδος απολογίας για όσα έγιναν στο επεισόδιο με το Μαβί Μαρμαρά.

Ο λόγος που οδηγεί σε αυτή το συμπέρασμα – πεποίθηση του υπεύθυνους δεν είναι ούτε η στρατηγική σημασία της Τουρκίας ούτε κάποια επιθυμία επανέναρξης των συναλλαγών στο εξοπλιστικό πεδίο.

Αυτό που φοβούνται οι Ισραηλινοί στρατηγοί είναι το ενδεχόμενο να κληθούν να αντιμετωπίσουν δικαστικές διώξεις τις οποίες θα επιδιώξουν τουρκικές οργανώσεις, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η δυνατότητα ασφαλών μετακινήσεων, υπό τον φόβο κάποιας σύλληψης η οποία θα οδηγήσει σε σοβαρή διπλωματική κρίση.

Στην επιδρομή συμμετείχαν και κληρωτοί οι οποίοι κάποια στιγμή θα απολυθούν από το στράτευμα και ενδεχομένως να ταξιδέψουν στο εξωτερικό.

Οι φωτογραφίες που έχουν ισλαμιστικές οργανώσεις στη διάθεσή τους μπορούν να τους μπλέξουν σε σοβαρές περιπέτειες…

Πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι η διευκρίνιση στην έκθεση του ΟΗΕ που αναμένεται να αποδεσμευθεί και να δημοσιοποιηθεί τις επόμενες εβδομάδες για το επεισόδιο (Επιτροπή Πάλμερ), ότι ο ναυτικός αποκλεισμός της Γάζας δεν είναι παράνομος από την άποψη του διεθνούς δικαίου, δίνει μια μεγάλη ευκαιρία «περιορισμού» της σύγκρουσης – αντιπαράθεσης με την Τουρκία, αφού μια δημόσια απολογία σε κάποια μορφή της ισραηλινής πλευράς θα μπορούσε να εξισορροπήσει την κατάσταση και να αφήσει και τις δυο πλευρές μέχρις ενός σημείου ικανοποιημένες.

Η έκθεση θα επιτίθεται άγρια εναντίον του Ισραήλ κατηγορώντας τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν οι Ένοπλες Δυνάμεις την επιδρομή που είχε ως αποτέλεσμα τους θανάτους.

Το Ισραήλ θα έχει δικαιωθεί σε ένα ζήτημα κομβικής σημασίας για την ηγεσία του, καθώς η δράση των ανά τον κόσμο ακτιβιστών επικεντρώνεται σε αυτό ακριβώς το σημείο, ενώ το ζήτημα της απώλειας ανθρωπίνων ζωών στην επιδρομή των Ισραηλινών κομάντος στο μαβί Μαρμαρά, ασχέτως του αν η ισραηλινή πλευρά θεωρεί ότι νομιμοποιούνταν να επιχειρήσει να τους σταματήσει, δεν παύει να έχει και την ανθρωπιστική του διάσταση.

Με απλά λόγια, εάν το Ισραήλ έχει δικαιωθεί στο ζήτημα της νομιμότητας του ναυτικού αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας, η βλάβη στη δημόσια εικόνα του εάν αναφέρει ότι «παρότι θεωρούμε ότι οι ενέργειές μας ήταν δικαιολογημένες, θα έπρεπε να έχουν ληφθεί τα μέτρα ώστε να προστατευθούν οι ζωές των επιβαινόντων στο Μαβί Μαραμαρά», ή κάπως έτσι, θα μπορούσε να έχει ευεργετικές επιπτώσεις όχι μόνο στις σχέσεις με την Τουρκία αλλά και γενικότερα στις διεθνείς σχέσεις της χώρας.

Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ανάλυση της κατάστασης κυρίως δε, το γεγονός ότι προέρχεται από τις τάξεις του στρατεύματος.

Είναι βέβαιο ότι για το ζήτημα θα διεξαχθεί, εάν δεν διεξάγεται ήδη, έντονη συζήτηση για το ποια είναι η ενδεδειγμένη πολιτική που θα πρέπει να ακολουθηθεί.

Οι πιθανότητες να περάσει σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτικής η άποψη που διαμορφώνεται σταδιακά στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων είναι αυξημένες, αν συνεκτιμήσει κανείς ότι ο «σκληρός» Ντάνι Αγιαλόν, ο οποίος είχε προκαλέσει επεισόδιο με τους Τούρκους προσβάλλοντας τον πρεσβευτή τους στο Τελ Αβίβ, προσφάτως ταξίδεψε στην Τουρκία σε μια προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο θέμα. Αυτό αν μη τι άλλο δείχνει ότι η διπλωματική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη και ότι θα έχουμε εξελίξεις.

Το πρόβλημα στο Ισραήλ, ως συνήθως, είναι η ακροδεξιά πτέρυγα του πολιτικού φάσματος η οποία είναι συνήθως και κυβερνητικός εταίρος.

Ο υπουργός Εξωτερικών Λίμπερμαν έχει μιλήσει δημοσίως και έχει τοποθετηθεί εναντίον κάθε είδους απολογίας.

Κατά συνέπεια, το πρόβλημα είναι το ενδεχόμενο να ξεσπάσει πολιτική κρίση, η οποία θα μπορούσε μέχρι και να ανατρέψει την ισραηλινή κυβέρνηση, κάτι που θα συνυπολογιστεί πριν ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση…

Ωστόσο, στην πλευρά των πιο «ψύχραιμων», μια δήλωση του υπουργού Άμυνας Εχούντ Μπάρακ κατά τη διάρκεια συνέντευξης τάραξε τα ύδατα, αν και διευκρίνισε ότι εκφράζει προσωπική άποψη, όχι το υπουργείο Άμυνας επισήμως:

«Από στρατηγικής απόψεως έχουμε συμφέρον να εξομαλύνουμε τις σχέσεις μας με την Τουρκία, η εθνική υπερηφάνεια είναι σημαντική αλλά στο τέλος θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι υπάρχουν κι άλλα συμφέροντα… η Τουρκία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε θέματα που σχετίζονται με τη Συρία, το Ιράν, το Λίβανο και τη Χαμάς».

Και καταλήγοντας, φαίνεται ότι η ψυχρή ρασιοναλιστική λογική των διεθνών σχέσεων φαίνεται ότι αργότερα ή γρηγορότερα θα επικρατήσει.

Όσο ν αφορά εμάς στην Ελλάδα. Θα είχε ενδιαφέρον να απαντηθεί επισήμως εάν αληθεύει η καταγγελία που έχει αρχίσει να κυκλοφορεί στα δημοσιογραφικά γραφεία, ότι εις εκ των βασικών διοργανωτών του «στόλου ελευθερίας», διαθέτει κατασκευαστική εταιρία, άρα ιδιοτελή οικονομικά συμφέροντα στη Γάζα.

defence-point