The Guardian
Η κλιμάκωση των συγκρούσεων μεταξύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και των Κούρδων αυτονομιστών κατά μήκος των νοτιοανατολικών συνόρων της Τουρκίας τονίζει πόσο δρόμο έχει ακόμη να διανύσει η τουρκική κυβέρνηση Ερντογάν για να επιλύσει το «κουρδικό ζήτημα».
Η κλιμάκωση των συγκρούσεων, όμως, θέτει ένα μεγαλύτερο ερώτημα: σε ποιο βαθμό, η πολιτική «των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», που ακολουθούν ο Ερντογάν και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, αποφέρει πραγματικούς καρπούς.
Η έντονη καταδίκη του Ερντογάν μετά τον θάνατο των 11 στρατιωτών από αντάρτες του PKK, το περασμένο Σάββατο, αντανακλά τη δυσαρέσκεια που προκαλεί το γεγονός ότι οι μη στρατιωτικές λύσεις της Αγκυρας απέδωσαν ελάχιστα από τότε που το κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚP) ανέλαβε την εξουσία στην Τουρκία.
Εκφράζεται τώρα ανησυχία μήπως περαιτέρω κλιμάκωση των συγκρούσεων οδηγήσει την Τουρκία να επαναλάβει στρατιωτική επιχείρηση στο βόρειο Ιράκ, όπου έχουν τη βάση τους ορισμένοι αντάρτες του PKK, όπως έπραξε το 2008. Μια τέτοια επιχείρηση θα επιδείνωνε τις σχέσεις Αγκυρας - Βαγδάτης.
Η πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» της Τουρκίας σκοντάφτει επίσης στο ζήτημα του αρμενικού θυλάκου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν, όπου τέσσερις Αρμένιοι και ένας Αζέρος στρατιώτης σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις το περασμένο Σάββατο. Η Τουρκία και η Αρμενία υποτίθεται ότι υπέγραψαν ειρηνευτική συνθήκη τον περασμένο χρόνο, στην οποία όμως το Αζερμπαϊτζάν, στενός σύμμαχος της Τουρκίας, αντέδρασε με οργή, ζητώντας να επιλυθεί προηγουμένως η διαμάχη για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Αντί να περιορίσει τις εντάσεις, η πρωτοβουλία του Ερντογάν τις υποδαύλισε.
Παρά τις φιλοδοξίες της να δράσει ως περιφερειακή δύναμη, η Τουρκία δεν συνόδευσε τις εξαγγελίες της με πειστικές πράξεις ούτε στην Κύπρο. Στις εκλογές στις αρχές του χρόνου, οι Τουρκοκύπριοι ψήφισαν υπέρ νέου προέδρου, που φαίνεται ότι ευνοεί τη λύση της διχοτόμησης της νήσου, παρά το γεγονός ότι συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για την επανένωση της νήσου, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, τις οποίες στηρίζουν η Ελλάδα και η Ε.Ε. Η Τουρκία βελτίωσε σίγουρα τις σχέσεις της με έναν σημαντικό γείτονα, το Ιράν. Η απόφαση Ερντογάν να ψηφίσει κατά της επιβολής νέων κυρώσεων από τον ΟΗΕ στην Τεχεράνη απογοήτευσε τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ ικανοποίησε τον Αχμεντινετζάντ. Οι πρωτοβουλίες του Ερντογάν στην εξωτερική πολιτική, η προσέγγιση με το Ιράν, η σύγκρουση με το Ισραήλ και το «φλερτ» με ύποπτες χώρες όπως η Συρία ώθησαν ξένους σχολιαστές να μιλήσουν για «στρατηγικό αναπροσανατολισμό» της τουρκικής πολιτικής, μακριά από τη Δύση και το ΝΑΤΟ και προς τον αραβικό και τον μουσουλμανικό κόσμο. Ο Νταβούτογλου ισχυρίζεται ότι οι δυτικές χώρες δεν θα πρέπει να ανησυχούν.
Ωστόσο, από τη δυτική σκοπιά τουλάχιστον, το πρόβλημα δεν είναι ότι οι Ερντογάν και Νταβούτογλου επιθυμούν σημαντικότερο ρόλο για την Τουρκία. Το πρόβλημα είναι ότι συχνά, επιδιώκοντας αυτό τον ρόλο, τα θαλασσώνουν.
http://news.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου