Η πολιτική των διαπολιτισμικών νηπιαγωγείων προέβλεπε δίπλα στη νηπιαγωγό να υπάρχει βοηθός, που θα διευκολύνει την επικοινωνία του διδάσκοντος με τους μαθητές, γνωρίζοντας τη μητρική γλώσσα των παιδιών, δηλαδή τη γλώσσα που μιλούν τα νήπια στο σπίτι με τους γονείς τους.
Αυτή η γλώσσα μπορεί να είναι τουρκική για τους τουρκογενείς, πομακική για τους Πομάκους και τσιγγάνικη για τους Ρομά. Αυτό σημαίνει ότι η βοηθός νηπιαγωγού θα είναι ντόπια και γνώστρια της αντίστοιχης γλώσσας, με κατά το δυνατόν καλύτερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα.
Η πολιτική Δραγώνα διαφοροποιείται σημαντικά. Προωθεί όχι το διαπολιτισμικό αλλά το δίγλωσσο σχολείο.
Η διαφορά έγκειται στο ότι προωθεί ένα μοντέλο νηπιαγωγείου όπου οι νηπιαγωγοί θα είναι δύο, μία χριστιανή και μία μουσουλμάνα.
Το δε πρόγραμμα θα επιβάλλει και την τουρκική γλώσσα παντού! Δηλαδή, υποβαθμίζεται η διδασκαλία της ελληνικής και επιβάλλεται η τουρκική τόσο σε Πομάκους όσο και σε Αθίγγανους!
Αυτό δεν αποτελεί σεβασμό στην πολιτιστική ιδιαιτερότητα Πομάκων και Ρομά και συμβάλλει στον εκτουρκισμό της μουσουλμανικής μειονότητας, κάτι που αποτελεί πάγια επιδίωξη της τουρκικής εθνικιστικής εξωτερικής πολιτικής.
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=55819&colid=37&catid=33&dt=2010-06-27
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου