Η πειρατεία στη Σομαλία αποτελεί απειλή για την παγκόσμια ναυσιπλοΐα από την αρχή ακόμα του Σομαλικού εμφυλίου πολέμου.
Από το 2005 ο Διεθνής Οργανισμός Ναυσιπλοΐας έχει εκφράσει την ανησυχία του για την αύξηση των κρουσμάτων πειρατείας στην ευρύτερη περιοχή του Κόλπου του Άντεν.
Η απάντηση της διεθνούς κοινότητας στην πειρατεία ήταν η σύσταση μίας διεθνούς ναυτικής δύναμης τον Αύγουστο του 2008 με αποστολή την διαφύλαξη της θαλάσσιας οδού διαμέσου του Κόλπου του Άντεν με την εκτέλεση νηοψιών και τη συνοδεία εμπορικών πλοίων. Στη δύναμη αυτή συμμετέχουν ναυτικές δυνάμεις από δεκαέξι κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα με μία φρεγάτα.
Μέχρι σήμερα όμως δεν έχει αντιμετωπιστεί η πειρατεία, κυρίως επειδή δεν έχουν εξαλειφθεί οι λόγοι που οδηγούν τους Σομαλούς να γίνουν πειρατές Η αύξηση των περιστατικών πειρατείας στο Κέρας της Αφρικής είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους της ναυσιπλοΐας λόγω της ανάγκης πρόσθετης ασφάλειας των διακινουμένων φορτίων, εμπορευμάτων.
Η αισχροκέρδεια των εταιριών που ασφαλίζουν πλοία και φορτία είναι τόσο μεγάλη που πολλές φορές συμφέρει οικονομικά τα πλοία να κάνουν τον διάπλου της Αφρικής παρά να περάσουν από τα επικίνδυνα νερά της Σομαλίας.
Η Ελλάδα έχοντας το μεγαλύτερο στόλο στην Ευρώπη και τον δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο, δέχεται σοβαρό πλήγμα τόσο από τις επιθέσεις των πειρατών όσο και από την αύξηση του κόστους ασφάλισης των πλοίων που περνούν από τον Κόλπο του Άντεν.
Απαιτείται αλλαγή του νομικού πλαισίου
Αρκετά πλοία ελληνικών συμφερόντων έχουν απαχθεί ή δεχθεί επιθέσεις από πειρατές στην περιοχή.
Οι Έλληνες εφοπλιστές εκφράζουν την ανησυχία τους αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί λύση στο πρόβλημα.
Κι όμως με σωστή εθνική πολιτική και αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου σε συγκεκριμένους τομείς η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αποκομίζοντας μάλιστα και οφέλη.
Η ιδέα είναι η εξής: Τα ελληνικά πλοία θα πρέπει να επανδρωθούν από ομάδες ασφαλείας κατάλληλα εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες ώστε να έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις των πειρατών, ο οπλισμός των οποίων συνίσταται κυρίως σε τυφέκια εφόδου ΑΚ-47, εκτοξευτές ρουκετών RPG-7, χειροβομβίδες, καθώς και ημιαυτόματα πιστόλια.
Αυτό προϋποθέτει την αλλαγή του νομικού πλαισίου περί οπλοφορίας σε πλοία, περί ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ασφαλείας και περί ναυτολόγησης, το οποίο δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες.
Οι ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν από την ελληνική κυβέρνηση είναι πολύ απλές: 1) Τροποποίηση της Υ.Α. 3312/1-1-1994 (ΦΕΚ Β΄ 601/1994) του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «περί αδειών κατοχής όπλων στα ελληνικά πλοία», ώστε να επιτρέπεται σε πλοία με ελληνική σημαία να φέρονται όπλα κατάλληλου τύπου και επαρκή σε αριθμό για την αντιμετώπιση πειρατικών επιθέσεων.
Υπό την ισχύουσα νομοθεσία σε κάθε πλοίο μπορούν να φέρονται μόνο μέχρι τέσσερα περίστροφα ή πιστόλια με πολύ μικρό αριθμό φυσιγγίων, οπλισμός ανεπαρκής για την αντιμετώπιση πειρατών. 2) Τροποποίηση της νομοθεσίας περί ναυτολόγησης και περί ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (Ν. 2518/1997, Ν. 3707/2008 κλπ) ώστε να είναι δυνατό σε πλοία με ελληνική σημαία να επιβαίνουν άτομα που κατέχουν άδεια εργασίας προσωπικού ασφαλείας, προκειμένου να παρέχουν υπηρεσίες ασφαλείας.
Με τις παραπάνω αλλαγές τα πλοία υπό ελληνική σημαία θα μετατραπούν σε δύσκολους στόχους με αποτέλεσμα την αποτροπή των πειρατικών επιθέσεων.
Εφόσον τα πλοία θα έχουν τρόπο αυτοπροστασίας θα εκλείψει ο λόγος καταβολής αυξημένων ασφαλίστρων στις ασφαλιστικές εταιρίες.
Το ελληνικό νηολόγιο θα γίνει οικονομικά συμφέρον για τους εφοπλιστές και τις ναυτιλιακές εταιρίας και θα προσελκυσθούν πλοία σ' αυτό, καθόσον το κόστος ναυτολόγησης προσωπικού ασφαλείας θα είναι κατά πολύ μικρότερο από τα σημερινά ασφάλιστρα.
Περαιτέρω, η συνεργασία των ναυτιλιακών εταιριών με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ασφαλείας θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας προσωπικού ασφαλείας σε πλοία με ελληνική σημαία, γεγονός που θα μειώσει σε κάποιο ποσοστό την ανεργία την Ελλήνων.
ΠΗΓΗ
Χρήστος Μπίσδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου