του Παναγιώτη Δούμα
«Επειδή παρακολούθησα δυο-τρία κανάλια, υπήρχε κόσμος αγανακτισμένος, γιατί μέχρι σήμερα το πρωί οι εταιρείες τον διαβεβαίωναν ότι τα πλοία θα ξεκινήσουν, ενώ η απεργία ήταν γνωστή και ήταν γνωστή και η απόφαση των ναυτεργατών ότι δεν θα πειθαρχήσουν στην απόφαση του δικαστηρίου» είπε η κυρία Παπαρήγα για τον αποκλεισμό του λιμανιού από το ΠΑΜΕ. Η Γ.Γ. του ΚΚΕ «έτυχε» να παρακολουθήσει τα γεγονότα που διημείφθησαν στον Πειραιά από την τηλεόραση και είπε να κατέβει μια βόλτα στο λιμάνι. Τόσο από την τηλεόραση όσο και ιδίοις όμμασι, η Παπαρήγα δεν είδε κάτι κακό. «Δεν διαπίστωσα ούτε έκρυθμη κατάσταση, ούτε διαμαρτυρία, ούτε προσπάθεια των επιβατών να έρθουν σε αντιπαράθεση με τους ναυτεργάτες» παρατήρησε η κ Παπαρήγα, για να συμπληρώσει με περίσσια στωικότητα: «Αύριο τα καράβια θα λειτουργήσουν πάλι».
«Αυτή είναι η Ελλάδα» φώναζε μία αγανακτισμένη Ελληνίδα στη θέα των «ροπαλοσημαιοφόρων» του ΠΑΜΕ.
Οι όχι πάνω από 100 «ναυτικοί», είχαν καταλάβει από τα ξημερώματα τους καταπέλτες των πλοίων της γραμμής, ματαιώνοντας έτσι 18 δρομολόγια προς τα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα.
Ανάμεσα στους «μηχανικούς» και τα «κατώτερα πληρώματα μηχανής» της ΠΕΜΕΝ και του «Στέφενσων» ήταν έντονο το γυναικείο στοιχείο, με εικοσάχρονα κοριτσάκια που φορούσαν τα μίνι και τις βερμουδίτσες τους, καθώς και η παρουσία ηλικιωμένων που από καιρό πρέπει να απολαμβάνουν την σύνταξή τους.
Αυτή ήταν η σύνθεση των ολίγων «παμιτών» που κατά την Παπαρήγα έχουν κοινά συμφέροντα με τους κατά τα άλλα «στεναχωρημένους» νησιώτες, αδειούχους και τουρίστες που στερήθηκαν μία ημέρα από την άδειά τους.
Κοινά συμφέροντα βέβαια, υποτίθεται ότι έχουν και με τα μέλη των υπολοίπων δέκα τεσσάρων σωματείων της Πανελληνίας Ναυτικής Ομοσπονδίας που συμμορφώθηκαν με την απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο έκρινε την απεργία τους παράνομη και καταχρηστική. Με άλλα λόγια, μιλάμε για την μειοψηφία της μειοψηφίας, η οποία ταλαιπωρεί την Ελλάδα εδώ και χρόνια, υπονομεύοντας τον τουρισμό της και παρεμποδίζοντας την διακίνηση προσώπων και αγαθών διά θαλάσσης, σε μία χώρα που ουσιαστικά τρέφεται και ξεδιψάει από την θάλασσα και δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα τεράστιο νησί.
Την 23η Ιουνίου 2010, όπως αναφέρθηκε στον ΣΚΑΪ, ματαιώθηκαν συνολικά 19 δρομολόγια προς 64 διαφορετικούς προορισμούς, στερώντας την εξυπηρέτηση από 70.000 συνολικά επιβάτες, 50.000 από τον Πειραιά και 20.000 μεταξύ των νησιών. Σύμφωνα με τον ίδιο σταθμό, από τις επαναλαμβανόμενες τέτοιου τύπου κινητοποιήσεις η εμπορική κίνηση στα νησιά έχει μειωθεί κατά 60%, ενώ στον Πειραιά κατά 20%.
Τα πρόσωπα που επλήγησαν από την ανάλγητη μικροκομματική συμπεριφορά των εργατοπατέρων του ΚΚΕ δεν είναι μόνον κάποιοι ανεπρόκοποι που ήθελαν «εν μέσω κρίσης να πιουν τα μοχίτο τους στις Κυκλάδες», όπως χαρακτηριστικά γράφει «Το Βήμα» (24/6). Ανάμεσα στους ταλαίπωρους αυτούς ανθρώπους ήταν συνταξιούχοι, άνθρωποι που είχαν εξασφαλίσει τις διακοπές τους μέσω του προγράμματος «Κοινωνικού τουρισμού», νησιώτες που είχαν έρθει στην Αθήνα για να δουν κάποιον γιατρό σε κάποιο νοσοκομείο, γυναίκες με μωρά, καθώς και εμπορικοί αντιπρόσωποι και εργαζόμενοι σε κάποιες επιχειρήσεις.
Προ παντός όμως, υπήρχαν τουρίστες.
Τουρίστες, που αντιπαρήλθαν την θλιβερή εικόνα που η χώρα μας εκπέμπει διεθνώς, αλλά και την ακρίβεια και την ανασφάλεια και τόλμησαν να έρθουν στην χώρα μας για διακοπές. Και το μετάνιωσαν! Την ώρα που η Παπαρήγα κάνει τις επιθεωρήσεις - περιπάτους της στα ανίερα μέτωπα που έχει ανοίξει στον Πειραιά, ο τουρισμός μας παρουσιάζει μείωση κατά 10%, την στιγμή που ως η πιο προσοδοφόρος βιομηχανία της χώρας μας αντιστοιχεί στο 20% του ΑΕΠ.
Κακά τα ψέματα όμως, υπεύθυνη δεν είναι μόνον η κα Παπαρήγα. Υπεύθυνος είναι όλος σχεδόν ο πολιτικός κόσμος που αδρανεί. Υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση και ο «επιτυχημένος» κ. Χρυσοχοΐδης που διστάζει να επιβάλει τις αποφάσεις του Πρωτοδικείου και διατάσσει την προστασία των διαδηλωτών του ΠΑΜΕ από την οργή του κόσμου. Υπεύθυνος είναι ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος δεν εγκαλεί τους εισαγγελείς που ενώ παρίσταντο στην κατάληψη των πλοίων, επέλεξαν να κρατήσουν «χαμηλούς τόνους», χάριν της ηρεμίας... Υπεύθυνη είναι και η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία κάθε άλλο παρά πραγματώνει τις «πολύκροτες» εξαγγελίες του Σαμαρά περί «αντίστασης στην ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς».
Με τους θεσμούς παραδομένους, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού βιώνει μία άνευ προηγουμένου και οξύμωρη μοναξιά. Ακόμη και τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα διακρίνουν τον παραλογισμό στο σκηνικό αυτό. Τα 12 από τα 14 σωματεία της ΠΝΟ συμμορφώθηκαν στην απόφαση του Πρωτοδικείου και δεν απέργησαν, παρά την τρομοκρατία που υφίστανται οι εργαζόμενοι από τους εργατοπατέρες που έχουν διεισδύσει στα πληρώματα. Και πέραν των επιχειρηματιών, που βροντούν στου κουφού την πόρτα, από τον πολιτικό κόσμο μόνο ο ΛΑ.Ο.Σ. φαίνεται να μην διακρίνει ή να αντιπαρέρχεται το όποιο πολιτικό κόστος κρύβει η αντίθεση σε αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα. Ήδη, με τα γεγονότα στην αποβάθρα των κρουαζιερόπλοιων στις 31/5, ο Μάκης Βορίδης είχε επισημάνει με ερώτησή του στον Χρυσοχοΐδη το μέγεθος του προβλήματος, εγκαλώντας τον υπουργό για την αδράνεια της ΕΛ.ΑΣ. και του Λιμενικού.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 26ης Ιουνίου 2010 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου