Του Χρήστου Καπούτση
Οι αρνητικοί δείκτες της Οικονομίας, παράγουν μια δυναμική, που αναπότρεπτα διαμορφώνει πολιτικές εξελίξεις.
Η Ελληνική Οικονομία είναι σε βαθειά κρίση , διότι ως ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης είναι και περισσότερο δεκτική, στις συνέπειες της δομικής κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Δύσης (ΗΠΑ-Δυτική Ευρώπη).
Το χρέος της χώρας μας αναμένεται να αγγίξει τα 400 δισεκατομμύρια ευρώ. Η αποπληρωμή αυτού του τεράστιου χρέους είναι σχεδόν αδύνατη, άρα η χρεοκοπία, ελεγχόμενη ή μη, πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Προκειμένου να εξασφαλιστούν οι τραπεζίτες δανειστές μας, ότι θα πάρουν με τόκους ΟΛΑ όσα μας δάνεισαν, η ΤΡΟΙΚΑ μεθοδεύει μια πρωτοφανής επίθεση στον Δημόσιο πλούτο της χώρας μας.
Συγκοινωνίες, ενέργεια (ΔΕΗ), Υδάτινοι πόροι (νερό), Νοσοκομεία, Πανεπιστήμια, οι ΔΕΚΟ, τα λιμάνια, τα κρατικά και δημοτικά ραδιοτηλεοπτικά Μέσα, είναι στο στόχαστρο του ιδιωτικού- κερδοσκοπικού κεφαλαίου.
Το πρώτο θύμα αυτής της κερδοσκοπικής επίθεσης είναι, το κοινωνικό κράτος. Στα ΘΥΜΑΤΑ θα πρέπει να λογαριάζονται ακόμη, η υποβάθμιση της Παιδείας και της Υγείας.
Ο αντι-κρατισμός και η απηνής επίθεση σε κάθε Δημόσια- κρατική δραστηριότητα, αποφέρει νέα αύξηση της ανεργίας, εργασιακή ανασφάλεια, απολύσεις, νέες δραστικές περικοπές των εισοδημάτων των εργαζομένων, περιθωριοποίηση της κοινωνικής αλληλεγγύης και φυσικά, αποδυνάμωση των κρατικών θεσμών.
Μέσω της εκποίησης του Δημοσίου πλούτου της χώρας, ουσιαστικά έχουμε αντικατάσταση της Πολιτικής Εξουσίας, που δεσμευτικά εκφράζει τα συμφέροντα του Λαού, με απρόσωπα διαχειριστικά σχήματα, που δεν λογοδοτούν στο Λαό, αλλά είναι διεκπεραιωτές στυγνών οικονομικών συμφερόντων. Άρα, έχουμε και επίθεση κατά της Δημοκρατίας.
Σήμερα, διαμορφώνεται μια εκρηκτική σχέση, ανάμεσα στους εργαζόμενους και άνεργους πολίτες και στο επιβληθέν πολιτικο-οικονομικό σύστημα, από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Αν εμπεδωθεί στους πολίτες η άποψη ότι, με τα ισχύοντα δεδομένα , ο βίος είναι αβίωτος, τότε, μπορεί να προκύψουν φαινόμενα, όχι μόνο ουτοπικά, ή επαναστατικά, αλλά και περιπτώσεις παραφροσύνης, όπου οι αντιδράσεις των θιγομένων, δεν μπορεί να είναι προβλέψιμες. Ο απολυμένος, ο άνεργος, ο απελπισμένος, που έχει χάσει τα πάντα, που έχει χάσει την Αξιοπρέπειά του, δεν είναι προβλέψιμη η αντίδρασή του
Και επιπλέον, για να είμαστε ρεαλιστές σχετικά με το Ευρώ και το Μηχανισμό Στήριξης της Ε.Ε., θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, «από την Ευρώπη των Εθνών» ή «την Ευρώπη των πολιτών» , όπως την ονειρεύτηκαν ο Γάλλος Πρόεδρος Σάρλ Ντε Γκολ και ο Γερμανός Καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ, έχουμε οδηγηθεί στην «Ε.Ε. των κρατών περιορισμένης Εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας» της Μέργκελ , του Βέμπερ και του Τρισέ.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου