Μετά τις κυρίες Ρεπούση και Αλ Σαλέχ, μία ακόμη "αποδομήτρια" ήλθε να προστεθεί στον κατάλογο αυτών που αναγκάζονται να αποχωρήσουν από διάφορα πόστα, υπό την πίεση της ελληνικής κοινωνίας.
Το βράδυ της Κυριακής, επιβεβαιώθηκε η παραίτηση της Δραγώνα, υπεύθυνης για πολλά και διάφορα πράγματα και γνωστής κυρίως για τις απόψεις της περί ιστορίας αλλά και του "περίεργου τρόπου" με τον οποίο διορίστηκε, καθώς δεν διαθέτει πτυχίο πανεπιστημίου αναγνωρισμένου από την Ελλάδα, σύμφωνα με καταγγελίες.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, για την παραίτηση της Δραγώνα, υπάρχουν κάποιες αιτίες. Η πρώτη είναι η γνωστή κόντρα της με τον Πανάρετο. Η δεύτερη είναι ακριβώς οι καταγγελίες για το πτυχίο της, που προκάλεσαν μάλιστα εισαγγελική έρευνα.
Ενώ τρίτη και σημαντικότερη φαίνεται να είναι η απόρριψη της εισηγήσεώς της, περί αλλαγών στο Λύκειο, με κυριότερη την κατάργηση του μαθήματος της ιστορίας ως υποχρεωτικού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η άννα Διαμαντοπούλου, για να εξασφαλίσει την συμμετοχή του ΛΑΟΣ στον διάλογο για την Παιδεία και τις αλλαγές στα ΑΕΙ, "πούλησε" την κ. Δραγώνα και τις εισηγήσεις σας, καθώς όπως μαθαίνουμε πρωταρχικός όρος που τέθηκε από τον Γ. Καρατζαφέρη ήταν η απόσυρση των συγκεκριμένων προτάσεων για το Λύκειο.
Όπως όμως σχολίασε και ένας καλός φίλος, αυτό που συμβαίνει με τις αλλεπάλληλες "παραιτήσεις", προσωπικοτήτων του "αποδομητικού" κινήματος, είναι σημαδιακό, διαμορφώνεται μία δυναμική πολιτισμικής εθνοκεντρικής αναφοράς, η οποία απουσίαζε από την Ελλάδα, ένα υπόγειο ρεύμα στην ελληνική κοινωνία υπέρ της διατήρησης της εθνικής ταυτότητας και κατά της εαυτοφοβίας.
Αυτό το ρεύμα πρέπει να αποκτήσει την θεσμική κυβερνητική του έκφραση στο μέλλον, ώστε να αντιστρέψει τις υπερβολές του αποδομισμού. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή είναι η νόρμα πλέον σε όλη την Ευρώπη και ευρύτερα σε όλον τον δυτικό κόσμο.
Σε όλη την Ευρώπη καταγράφεται αυτή η τάση, η ελληνική Κεντροδεξιά είναι σε προνομιακή θέση, η έμφαση στο μεταναστευτικό, σε θέματα εθνικής ταυτότητας, κοινωνικής συνοχής είναι δυνατόν να οδηγήσει σε μακροχρόνια πολιτική κυριαρχία.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι την θέση της Δραγώνα, δεν θα κληθεί να αναπληρώσει κάποιος με παρόμοιες ιδέες.
Το πατριωτικό κίνημα στην χώρα μας, πρέπει να μένει σε εγρήγορση, προκειμένου να καταφέρνει να υπερασπίζεται τον εθνικό χαρακτήρα της πατρίδας μας, ενάντια σε όλους αυτούς που επιθυμούν να το απογυμνώσουν από κάθε τέτοιου είδους αναφορά.
Σε παλαιότερο μου κείμενο, στο περιοδικό Patria, έγραφα για την ανάγκη να υπάρξει ένα είδος "δεξιού γκραμσισμού", που θα γίνει το εφαλτήριο για να αντιμετωπιστεί η κυριαρχία της αριστεράς στην χώρα μας.
Φυσικά αυτό δεν μπορεί και δεν πρόκειται να γίνει με τον ίδιο τρόπο που κυριάρχησε ο αυθεντικός γκραμσισμός. Μέσω μιας μικρής ομάδας εστέτ διαννοούμένων, που διέσπειραν αλλήλους σε πανεπιστήμια όλου του κόσμου και σε διευθυντικές θέσεις διανοούμένων, διαμορφώνοντας από τα πάνω τις κοινωνίες.
Ο μεγαλύτερος μας σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια, είναι οι νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο.
Ας το πούμε ξεκάθαρα, χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
Το διαδίκτυο, παρόλο που μερικές φορές είναι αρρώστια και χρησιμοποιείται για ενδοσκόπηση, έδωσε την ευκαιρία στο πατριωτικό κίνημα να αποκτήσει ζωτικό χώρο προκειμένου να αναπτυχθεί.
Σήμερα που ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας απαξιώνουν τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, αν όχι σαν χόμπυ ακόμη τουλάχιστον σαν όργανα "αντικειμενικής ενημέρωσης", υπάρχουν πολλές ελεύθερες φωνές στο διαδίκτυο, που μπορούν να χρησιμεύσουν ως φάρος.
Τόσο στην περίπτωση Ρεπούση, όσο και στην περίπτωση Αλ Σαλέχ, αλλά και στην περίπτωση Δραγώνα, ο ρόλος των εφημερίδων του χώρου ήταν σημαντικός.
Η ισχύ όμως των διαφόρων ιστολογίων, ιστοσελίδων λειτούργησε ως πολλαπλασιαστής δύναμης, που οδήγησε στην έστω προσωρινή ήττα των αποδομητών.
Με τον ίδιο τρόπο φυσικά λειτούργησε και η κοινοβουλευτική παρουσία του ΛΑΟΣ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η ουσία είναι πώς έχει ξεκινήσει να ρολάρει αν θέλετε, ένα σύστημα αμυντικών ακόμη δυνατοτήτων.
Είναι στο χέρι μας όμως να μετατραπεί σε εργαλείο για την αναδόμηση του εθνικού χαρακτήρα του έθνους μας.
Γι' αυτό τον λόγο όλοι οι μαχητές του διαδικτύου αξίζουν συγχαρητήρια, αλλά παρότρυνση για ακόμη περισσότερη προσπάθεια.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου