του Γιώργου Δελαστίκ
Η υπαγωγή στο ατιμωτικό για τη χώρα και εξοντωτικό για το λαό καθεστώς του Μνημονίου με το ΔΝΤ και την ΕΕ ήταν προαποφασισμένη (!) από τον Γιώργο Παπανδρέου και όχι αποτέλεσμα της κακής κατάστασης ορισμένων θεμελιωδών οικονομικών δεικτών.
Συμπληρώθηκε, λοιπόν, ένας χρόνος διακυβέρνησης της χώρας από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Πρόκειται αναμφίβολα για την πιο εφιαλτική χρονιά που έχει ζήσει η Ελλάδα σε καιρό ειρήνης, με εξαίρεση τα μολυβένια χρόνια της χούντας των συνταγματαρχών.
Δεν είναι μόνο ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου στραγγάλισε με τον πιο αδίστακτο τρόπο τις ελπίδες που είχαν γεννήσει στον ελληνικό λαό οι προεκλογικές υποσχέσεις του πρωθυπουργού, οι οποίες έφεραν το ΠΑΣΟΚ θριαμβευτικά στην εξουσία, με σαρωτική διαφορά σχεδόν 11 εκατοστιαίων μονάδων από τη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή.
Αυτού του είδους η πολιτική εξαπάτηση του ελληνικού λαού θα ήταν το λιγότερο, όπως έδειξαν τα γεγονότα.
Η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου υπήρξε πολύ πιο εφιαλτική. Τώρα πλέον είμαστε βέβαιοι ότι το πραγματικό πολιτικό του σχέδιο ήταν το εντελώς αντίθετο από όσα δημαγωγικά υποσχόταν.
Η υπαγωγή στο ατιμωτικό για τη χώρα και εξοντωτικό για το λαό καθεστώς του Μνημονίου με το ΔΝΤ και την ΕΕ ήταν προαποφασισμένη (!) από τον Γιώργο Παπανδρέου και όχι αποτέλεσμα της κακής κατάστασης ορισμένων θεμελιωδών οικονομικών δεικτών, όπως εμφανίστηκε παραπλανητικά.
Το ήθελε από τον Οκτώβριο!
Είναι πασίγνωστη, βεβαίως, η συνέντευξη στη ΝΕΤ του υφυπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη στις αρχές Μαΐου, όπου ευθέως είχε δηλώσει ότι από τις 5 Οκτωβρίου (δηλαδή την επομένη των εκλογών!) η κυβέρνηση Παπανδρέου θεωρούσε μονόδρομο την προσφυγή στο ΔΝΤ.Τώρα υπάρχουν πλέον αδιάσειστα στοιχεία από άκρως αξιόπιστες πηγές ότι ο Γιώργος Παπανδρέου άρχισε από τον Οκτώβριο του 2009 να τηλεφωνεί επίμονα στο διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν και να του ζητάει φορτικά την ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς επιτήρησης από το ΔΝΤ!
Μάλιστα, ο Ντομινίκ Στρος-Καν αρχικά τον παρέπεμπε στην Ευρωζώνη, τονίζοντάς του ότι το ΔΝΤ δεν θεωρεί πως μπορεί να παρέμβει σε χώρα-μέλος της Ευρωζώνης! Ο Στρος-Καν επιθυμεί να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας το 2012 και δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να εμφανιστεί ως «υπονομευτής» της Ευρωζώνης για να κάνει το χατίρι του Γιώργου Παπανδρέου.
Τελικά, σε συνεννόηση του Στρος-Καν με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, η υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς υποτέλειας του Μνημονίου αποφασίστηκε οριστικά… πριν από τα Χριστούγεννα! Μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ του Δεκεμβρίου, αλλά πριν από τα Χριστούγεννα.
Όσα ακολούθησαν από εκεί και πέρα εντάσσονταν στις μεθοδεύσεις που είχαν στόχο να υποβάλουν στον ελληνικό λαό την ψευδή εντύπωση ότι δήθεν το Μνημόνιο ήταν μονόδρομος, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αντιδράσεις.
Ο ευρέως διακινούμενος ισχυρισμός ότι μόνο με τη συμμετοχή του στο Φόρουμ του Νταβός, στα τέλη Ιανουαρίου, συνειδητοποίησε δήθεν ο Γιώργος Παπανδρέου τις οικονομικές δυσκολίες της χώρας, ενώ μέχρι τότε ήθελε να ακολουθήσει σοσιαλδημοκρατική πολιτική, είναι προπαγανδιστικό παραμύθι.
Κρυφή… Θάτσερ
Στόχος της πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου δεν είναι η μείωση του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού κατά πρώτο λόγο.
Υφίστανται φυσικά ως επιθυμητές εξελίξεις, αλλά είναι δευτερεύουσας σημασίας.
Ο πρωταρχικός στόχος του πρωθυπουργού ήταν από την αρχή η κατακρεούργηση των μισθών και των συντάξεων, συνοδευόμενη από τη λεηλασία των εισοδημάτων των ευρύτατων τμημάτων του ελληνικού πληθυσμού μέσω φορολογίας που πλήττει τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, όπως είναι ο ΦΠΑ που η κυβέρνηση τον αυξάνει διαρκώς.
Βάσει των ακραία νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων του απεχθέστατου οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης Παπανδρέου, η οικονομική εξαθλίωση εκατομμυρίων Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων θα αυξήσει την περιβόητη «ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής οικονομίας. Θα στερούνται οι άνθρωποι για να ευημερούν οι αριθμοί!
Η πικρή αλήθεια είναι ότι αυτή η κυβέρνηση Παπανδρέου, όσο κι αν προέρχεται από το υποτιθέμενα σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, είναι στην πραγματικότητα η πιο ακραία δεξιά κυβέρνηση από οικονομική και κοινωνική σκοπιά, η πιο «θατσερική» που έχει κυβερνήσει ποτέ αυτή τη χώρα!
«Κρυφή Θάτσερ» αποδείχθηκε τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος παραμένει και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, συμβολίζοντας με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τον πλήρη εκφυλισμό της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας.
Περικοπές χωρίς τέλος
Η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου αποσκοπεί βεβαίως σε αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου όχι υπέρ, αλλά εις βάρος των κοινωνικά πιο αδύναμων στρωμάτων, και όντως το πετυχαίνει. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πετυχαίνει την εξυγίανση των μακροοικονομικών μεγεθών.Πολύ λογικό άλλωστε, αφού το Μνημόνιο αποσκοπεί αποκλειστικά στη διασφάλιση των ξένων τραπεζών που δανείζουν την Ελλάδα ότι θα παίρνουν οπωσδήποτε πίσω τα λεφτά τους και με υψηλότατους τόκους, ανεξαρτήτως του πόσα δεινά θα επιφέρει αυτό στους Έλληνες.
Είναι γελοίο, π.χ., να ισχυριστεί κανείς ότι το Μνημόνιο μειώνει το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, όταν το παρέλαβε το ΔΝΤ στο 115% του ΑΕΠ και μέσα σε τρία μόλις χρόνια θα το πάει στο… 150%.
Όσο για τη μείωση του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού, πώς είναι δυνατό να τη χαιρετίσει κανείς, αφού η πολιτική της κυβέρνησης είναι να το μειώσει όχι πιάνοντας τα δισεκατομμύρια ευρώ των πλούσιων φοροφυγάδων και απατεώνων, αλλά κόβοντας τους μισθούς και τις συντάξεις, υποβαθμίζοντας την παρεχόμενη ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη του πληθυσμού, εξαθλιώνοντας τις παροχές των δημόσιων υπηρεσιών, ρίχνοντας κι άλλο το επίπεδο της δημόσιας δωρεάν παιδείας, ξεπουλώντας έναντι πινακίου φακής ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια περιουσία…
Το χειρότερο είναι ότι αυτή η πολιτική δεν έχει κανένα φραγμό, κανένα όριο προς τα κάτω.
Όσο οι θιγόμενοι, τα εκατομμύρια δηλαδή των Ελλήνων που πλήττονται, δεν εξεγείρονται, δεν υπάρχει καμιά απολύτως περίπτωση η κυβέρνηση Παπανδρέου να τους λυπηθεί και να σταματήσει κάπου να τους συνθλίβει σαν σκουλήκια. Πολύ σωστά πράττει από τη σκοπιά της.
Ρήμαξε λαό και χώρα
Όνειρα για μια καλύτερη ζωή έκαναν οι Έλληνες πριν από ένα χρόνο, όταν η πλειοψηφία εξέλεγε το ΠΑΣΟΚ και τη χώρα διαπερνούσε ένα κλίμα ευφορίας και αισιοδοξίας.
Η διακυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου όμως ξεπέρασε σε οικονομική και κοινωνική φρίκη τους πιο άγριους εφιάλτες ακόμη και αυτών που μισούσαν το ΠΑΣΟΚ σε βαθμό ψύχωσης!
Εργασιακά δικαιώματα, που είχαν κατακτηθεί με αγώνες και αίμα ενός ολόκληρου αιώνα, αποδομήθηκαν ή καταργήθηκαν μέσα σε ένα χρόνο – και μάλιστα χωρίς να ανοίξει μύτη!
Η έννοια και μόνο της μείωσης μισθών και συντάξεων ήταν πλήρως αδιανόητη προ ενός έτους και τώρα είναι ήδη πραγματικότητα!
Δεν άφησε τίποτα όρθιο ο Γιώργος Παπανδρέου. Με κολαούζο τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, κατεξευτέλισε διεθνώς την Ελλάδα.
Την κατέστησε συνώνυμο της εξαθλίωσης και της απάτης. Δεν υπάρχει κυβέρνηση στον κόσμο που να μην λέει στους πολίτες της «εμείς δεν θα γίνουμε σαν την Ελλάδα!», εννοώντας ότι δεν θα κατρακυλήσουν στο έσχατο σκαλοπάτι διεθνούς ταπείνωσης σαν την Ελλάδα του Γιώργου Παπανδρέου.
Πέτυχε τους στόχους του
Αυτά όμως τα λέμε εμείς. Ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου πλέει σε πελάγη ευτυχίας.Αυτός όλους τους στόχους που είχε τους πέτυχε.
Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ο πρωθυπουργός μιλάει με καμάρι για το πόσο εμβρόντητοι έχουν μείνει οι ξένοι ηγέτες από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κατόρθωσε να περάσει αβρόχοις ποσί τόσα πολλά και τόσο βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς μάλιστα να αντιμετωπίσει κοινωνική έκρηξη, ούτε καν άξιες λόγου διαμαρτυρίες.
Λεηλάτησε μισθούς και συντάξεις των Ελλήνων, τους γδέρνει στους φόρους και αυτοί σκύβουν υποτακτικά το κεφάλι.
Δικαίως ο Γιώργος Παπανδρέου δίνει συγχαρητήρια στον εαυτό του και δέχεται συγχαρητήρια από άλλους ότι, πέραν των μέτρων που πέρασε, έχει πετύχει –τουλάχιστον μέχρι στιγμής– και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων.
Τη μετατροπή τους σε «οικονομικούς ραγιάδες» του 21ου αιώνα.
Πώς να μην αισθάνεται πανευτυχής ο Γιώργος Παπανδρέου;
epikaira
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου