Άφεριμ GIORGOS, στο Ερζερούμ έκανες τους Τούρκους να παραμιλούν (… από ευτυχία βεβαίως)

Άφεριμ GIORGOS!.. Αυτό τούτο έπρεπε να είναι το επιφώνημα της πολιτικής και στρατιωτικής ηγετικής τάξεως της Αγκύρας μετά την τρίωρη (!) συνάντησι και συζήτησι των πρωθυπουργών Ελλάδος – Τουρκίας στο Ερζερούμ (Θεοδοσιούπολι, παλαιότερα) της εξ Ανατολών γείτονος χώρας. 

Διότι το συγκεκριμένο επιφώνημα αντικατοπτρίζει την ουσία της συναντήσεως και των (κρυφίως) συμπεφωνηθέντων μεταξύ των κ.κ. Ερντογάν και Παπανδρέου. 

Τόσον για την συνεκμετάλλευσι του Αιγαίου – αυτό να το θεωρεί ο Αναγνώστης ΓΕΓΟΝΟΣ – όσον και για την Θράκη, όσον και για την Υφαλοκρηπίδα, όσον και για το μείζον (!) ζήτημα των Α.Ο.Ζ. (Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες), όσον και για το Κυπριακό.

Τεράστιο, όπως διαπιστώνετε, το αντικείμενο της συναντήσεως στο Ερζερούμ, κατά την διάρκεια της οποίας, σημειωτέον, τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη περιεφέροντο στον εθνικό εναέριο χώρο μας, εις δόξαν και τιμήν των καταγγελιών του Γιώργου Π. (ή GIORGOS) περί των συνεχιζομένων παραβιάσεων και της συνεχιζομένης κατοχής στην Κύπρο.

Συνοψίζοντας:

Μπορεί να περίσσεψαν τα χαμόγελα στην συνάντηση Παπανδρέου και Ερντογάν στο μακρινό... Ερζερούμ, που έχει βαφτεί με αίμα ελληνικό... Μπορεί πράγματι να ξάφνιασε ο έλληνας πρωθυπουργός καταγγέλλοντας την Τουρκία μέσα στη Σύνοδο των τούρκων πρέσβεων για παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και την συνεχιζόμενη κατοχή της βόρειας Κύπρου.

Και δηλώνοντας ότι αν δεν αποχωρήσει, ένταξη στην ΕΕ η Τουρκία δεν πρόκειται να γευθεί. Και να είπαν ορισμένοι καλοπροαίρετοι ότι ο Γιώργος εξέφρασε τα αισθήματα του ελληνικού λαού. 

Αυτό όμως ήταν το μόνο που βγήκε...

Αφού ο τούρκος πρωθυπουργός κάθε άλλο παρά δεσμεύτηκε ότι θα σταματήσουν τις παραβιάσεις ή ότι θα φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο. Έδειχνε σαν να μην άκουσε τίποτα.

Άλλωστε δεν φρόντισε να σταματήσουν οι παραβιάσεις εν όψει της επίσκεψης του έλληνα πρωθυπουργού. Κι αυτό δείχνει τις πραγματικές προθέσεις των γειτόνων μας, ότι δεν κάνουν πίσω στις διεκδικήσεις που βάζουν.

Πώς μπορείς όμως να μιλάς, κύριε Γιώργο Π., για αγαθές προθέσεις του Ερντογάν, όταν όχι μόνο οι προκλήσεις συνεχίζονται, αλλά προστίθενται και νέες, με την αμφισβήτηση ακόμη και του Καστελλόριζου, ζητώντας να μην υπολογιστεί στον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων και των ΑΟΖ (Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών);
 

Όμως η ουσία δεν είναι σ' αυτά που δημόσια, από του βήματος της Συνόδου, ειπώθηκαν, αλλά σ' αυτά που συζήτησαν κατ' ιδίαν οι δύο πρωθυπουργοί πίσω από τις κλειστές πόρτες, επί τρεις ολόκληρες ώρες.

Ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει την πραγματική ουσία των κατ' ιδίαν συνομιλιών του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ταγίπ Ερντογάν, όπου παρίσταντο μόνο οι διερμηνείς, χωρίς ούτε καν τους υπουργούς Εξωτερικών των δύο χωρών. Τι θα αλλάξει μετά το Ερζερούμ; Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και είναι άγνωστο αν θα απαντηθούν. Απ' αυτά θα κριθεί η ουσία της συνάντησης:

- Γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν είπε λέξη για το ελληνικό δικαίωμα νομιμοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ, καθώς και της οριοθέτησής της; Κάτι που μπορεί να γίνει μονομερώς, με απλή ενημέρωση των διεθνών οργανισμών;

- Γιατί δεν είπε λέξη για το αν αυτή η οριοθέτηση της ΑΟΖ θα περιλαμβάνει και το Καστελλόριζο, κάτι που είναι αναμφισβήτητο δικαίωμά μας και στο οποίο αντιδρά με σφοδρότητα και με απειλές η Τουρκία;

- Γιατί δεν έθεσε ως προϋπόθεση για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας τον τερματισμό των εναέριων τουρκικών προκλήσεων, με τις παραβιάσεις και παραβάσεις στο Αιγαίο, προκλήσεων που θέλουν να δημιουργήσουν τετελεσμένα, ούτε καν την άρση casus belli για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια; Αλλά απλώς περιορίστηκε στην καταγγελία των υπερπτήσεων;

- Γιατί ανέχθηκε τον Ερντογάν να θέτει θέμα μουφτήδων; Μήπως, λέμε μήπως, αυτό είναι στα πλαίσια της συμφωνίας που έγινε την παραμονή των αυτοδιοικητικών εκλογών με τους ψευτομουφτήδες της Κομοτηνής και της Ξάνθης;

Πάνω απ' όλα όμως, το μέγα ερώτημα που πλανάται και θα πλανάται είναι το τι θα περιλαμβάνει αυτό το αναμενόμενο «κείμενο αρχών», για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Αιγαίο κ.λπ., που πρόκειται να ανακοινωθεί προς τον Μάρτιο.
 

Αν μάλιστα αληθεύουν οι πληροφορίες, από έγκυρη πηγή, σύμφωνα με τις οποίες το πλαίσιο του κειμένου αυτού δόθηκε προς μελέτη στον πρώην υφυπουργό Χρ. Ροζάκη ακόμη κι αυτός το βρήκε απαράδεκτο, τότε τα ερωτήματα είναι ακόμα περισσότερα. Κι ο φόβος για το τι μέλλει γενέσθαι ακόμα μεγαλύτερος!

Εν τέλει:
Το θέμα του καθεστώτος του Αιγαίου και πρωτίστως το θέμα της πιθανής συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, πριν διευθετηθούν οι διμερείς διαφορές, φέρει εκ νέου στην επιφάνεια η νέα ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής Ταγίπ Ερντογάν και Γιώργου Παπανδρέου στο περιθώριο της ετήσιας Συνόδου των Τούρκων Πρέσβεων στο Ερζερούμ της Τουρκίας.

Οι επί περίπου τρεις ώρες συνομιλίες των Ερντογάν - Παπανδρέου (εκ των οποίων οι δύο ώρες ήταν ένα τετ α τετ των δύο πρωθυπουργών, ενώ στη συνέχεια και για μία ώρα μετείχαν και οι υπουργοί Εξωτερικών Δ. Δρούτσας και Α. Νταβούτογλου) σφραγίστηκαν με απόλυτη σιγή, αφού ούτε ένα τυπικό κοινό ανακοινωθέν υπήρξε ούτε έγιναν κάποιες δηλώσεις, είτε από τον κ. Παπανδρέου είτε από τον κ. Ερντογάν.

Το γεγονός αυτό δημιουργεί πρόσθετους προβληματισμούς για το τι ακριβώς συζητήθηκε, υπό ποίους όρους και κυρίως σε τι σημείο έχουν φτάσει οι συνομιλίες για το Αιγαίο, οι οποίες διεξάγονται με τη μορφή διερευνητικών επαφών και τυπικά έχουν αντικείμενο τη διερεύνηση της δυνατότητας υπογραφής συνυποσχετικού για την παραπομπή του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Όμως, παρά την σιωπή μετά την τρίωρη συνάντηση, ο Γ. Παπανδρέου, λίγο αργότερα, μιλώντας στη Διάσκεψη των Τούρκων Πρέσβεων, ανήγγειλε ουσιαστικά προσφυγή στη Χάγη για την υφαλοκρηπίδα, ακόμα και εάν δεν υπάρξει συμφωνία με την Τουρκία για συνυποσχετικό.

Ουσιαστικά ο κ. Παπανδρέου έθεσε ένα άτυπο χρονοδιάγραμμα. Ξεκαθάρισε ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία μέσα από τις διερευνητικές επαφές, τότε θα προσφύγει η Ελλάδα ακόμη και μόνη της στη Χάγη. 

Η δε Χάγη μην περιμένετε να αποκομίσει κάτι καλό για εμάς. Απεναντίας! Αφού η σύνθεσις του Δικαστηρίου καθορίζεται από τον ΟΗΕ, δηλαδή από τις ΗΠΑ. Δηλαδή από το Αμερικανοεβραϊκό λόμπυ της Ουάσιγκτων.

Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος

πηγη