Θυμάστε το πρόγραμμα των 100 ημερών το οποίο έτρεχε πέρσι τέτοιο καιρό, που η κυβέρνηση μας είχε ζητήσει και πίστωση χρόνου ώστε να προσαρμοστεί (προκειμένου να σκάψει το λάκο μας); Ε, ο Γιώργος δεν... Τον βρήκε επιλεκτικό αλτσχάιμερ.
Να πως το διαφήμιζε λίγα εικοσιτετράωρα πριν τις βουλευτικές εκλογές του 2009 (προφανώς σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αναβλύζει η αθλιότητα από μέσα του και μοιράζει ψέμματα ή εκβιασμούς, καλή ώρα):
«Ένα από τα μέτρα των πρώτων 100 ημερών της διακυβέρνησής μας, θα είναι η άμεση προστασία και στήριξη των ιδιωτικών υπαλλήλων, για να χτυπήσουμε αυτό τον εργασιακό μεσαίωνα, τα εξοντωτικά ωράρια, την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, τις ανεξέλεγκτες απολύσεις, τις συμβάσεις με μπλοκάκια που υποκρύπτουν θέσεις εργασίας, την ενοικίαση εργαζομένων».
Το παραπάνω, με δυο - τρεις αλλαγές έχει προσαρμοστεί τέλεια στην πραγματικότητα του 2010: «Ένα από τα μέτρα της διακυβέρνησής μας είναι η άμεση υποβάθμιση και εξαθλίωση των ιδιωτικών υπαλλήλων, για να προωθήσουμε τον εργασιακό μεσαίωνα, τα εξοντωτικά ωράρια, κ.λπ., κ.λπ.». Ταμάμ.
Σήμερα, υλοποιείται κατά γράμμα το ακριβώς αντίθετο τις προεκλογικής εξαγγελίας:
Οι συμβάσεις εργασίας καταργούνται, οι μισθοί πέφτουν κάτω από το βασικό της ΓΣΕΕ – αυτό προβλέπει το επικαιροποιημένο μνημόνιο του Αυγούστου και ως το τέλος του χρόνου η Κατσέλη προτίθεται να περάσει τον σχετικό εκτελεστικό νόμο- οι απολύσεις έχουν απελευθερωθεί και οι αποζημιώσεις έχουν μειωθεί στο μισό. Τέλος η επιδοτούμενη και φθηνή νεανική εργασία (μέχρι 25) στο εξής θα χρησιμοποιηθεί για το «σπάσιμο» θέσεων εργασίας μεγαλύτερων παραγωγικών ηλικίων με πλήρη – μέχρι πρότινος – δικαιώματα και για ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των συνθηκών απασχόλησης. Ως συνέπεια το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού της χώρας οδηγείται ραγδαία στην ανεργία και την υποαπασχόληση.
Πάμε παρακάτω. Τι έλεγε πέρσι τέτοιο καιρό για τα «περήφανα γηρατειά»;
«Η 1η Οκτωβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα αφιερωμένη στην τρίτη ηλικία. Σήμερα, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, τα ‘’Περήφανα Γηρατειά’’ του Ανδρέα Παπανδρέου, βιώνουν τη χειρότερη εποχή τους.
Γιατί τους έχει αφαιρεθεί ακόμη και αυτό που οι ίδιοι θεωρούν το πολυτιμότερο αγαθό: Η αξιοπρέπειά τους. Από περήφανοι άνθρωποι, έχουν καταντήσει επαίτες.
Η σύνταξή τους δεν τους καλύπτει το μήνα. Δεν υπάρχουν δομές φιλοξενίας για μοναχικούς ηλικιωμένους ή είναι ελάχιστες. Το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» είναι σημαντικό αλλά χρειάζεται ενίσχυση. Η κοινωνική ασφάλιση είναι ανύπαρκτη.
Δεν έχουν σωστή Ιατρική, Φαρμακευτική και Νοσοκομειακή Περίθαλψη. Οι ηλικιωμένοι, οι συνταξιούχοι και γενικά τα άτομα της τρίτης ηλικίας χρειάζονται σεβασμό. Σεβασμό στους αγώνες που έχουν κάνει για την πατρίδα μας(...)».
Σήμερα οι συνταξιούχοι έχουν βρεθεί με τη μισή σύνταξη στο χέρι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και αφού επιβίωσαν του Λοβέρδου ως υπουργού Εργασίας που τους έφερνε επί μήνες σε προεφραγματική κατάσταση λέγοντας ότι λεφτά δεν υπάρχουν ούτε για τις συντάξεις, τον βρίσκουν πάλι μπροστά τους στο Υπουργείο Υγείας να βάζει ταφόπλακα στο ΕΣΥ. Το δε πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» αντί ενίσχυσης...τετέλεσται! Κι έχουν και τον ξαμολυμένο προβοκάτορα Προβόπουλο να μιλάει για σπατάλες των ΚΑΠΗ.
Ακόμη κι έτσι όμως οι παραπεταμένοι και ληστευόμενοι συνταξιούχοι των 400 και 300 ευρώ (αφού αυτά που τους κόβονται τα δούλεψαν) μεγαλύτερη αξιοπρέπεια έχουν από κάποιον που είχε καβαντζώσει τη θέση του πρωθυπουργού «εξ απαλών ονύχων» κι από τότε που την κατέλαβε μετά κόπων και βασάνων, ένα χρόνο τώρα, με το που ανοίγει το στόμα του εκφωνεί απροκάλυπτα ψέμματα, ύβρεις, συκοφαντίες, υπερδιαστρεβλωμένες «αλήθειες» κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του. Προστέθηκαν αυτές τις μέρες οι γελοίες απειλές και οι εκβιασμοί με αφορμή το διακύβευμα των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Αν θέλει και βουλευτικές εκλογές ας τις κάνει. Η δική μας ζωή ούτως ή άλλως έχει αποσταθεροποιηθεί εξαιτίας του ιδιοτελούς προσωπικού του ντήλ με το ΔΝΤ και κάθε κλικ αποσταθεροποίησης από τις επιλογές της κυβέρνησης ή της όποιας συγκυβέρνησης θα φουσκώνουν την οργή των κάτω και θα πληθαίνουν τις γραμμές των «έτοιμων για όλα». Μολών Λαβέ που είπε και η Αλέκα...
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου