Ο «φιλέλληνας» και ομοτράπεζος λαοπρόβλητων Ελλήνων πρωθυπουργών, Μουαμάρ Καντάφι, φαίνεται να υπήρξε ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής του ΑΤΤΙΛΑ στην Κύπρο το 1974
Το εκπληκτικό αυτό άρθρο αποτελεί μετάφραση στα Ελληνικά ενός κειμένου του Μπιρόλ Ερτάν στην εφημερίδα ΒΟΛΚΑΝ, ενώ βρίσκεται αναρτημένο και στον ιστοτόπο «Ινφογνώμων Πολιτικά».
Το κείμενο έχει ως εξής: «ΕΤΟΣ 1974. Μερικές μέρες μετά την ειρηνευτική επιχείρηση.
Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διενήργησαν επιτυχημένη απόβαση στο νησί και λύτρωσαν τους Τ/κ. Από στιγμή σε στιγμή μπορούσε να ξεσπάσει ελληνοτουρκικός πόλεμος.
Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ήταν έτοιμες για έναν τέτοιο πόλεμο, αλλά υπήρχε σοβαρή έλλειψη οπλισμού.
Ο Τανέρ Μπαϊκότ ήταν διπλωμάτης που υπηρετούσε στο ΝΑΤΟ.
Η Τουρκία ζήτησε οπλισμό από Ιράν και Ιράκ. Το Ιράν στην αρχή κωλυσιεργούσε και στη συνέχεια μας έστειλε κάτι ψευτοπράγματα.
Το Ιράκ διεμήνυσε ότι δεν διέθετε τον οπλισμό που θέλαμε και ότι αυτόν τον διαθέτει η Λιβύη.
Το ΥΠΕΞ επικοινώνησε αμέσως με τη Λιβύη.
Από εκεί μας πληροφόρησαν ότι υπάρχουν άφθονα όπλα και υλικά στις αποθήκες οπλισμού των ΗΠΑ οι οποίες έκλεισαν με διαταγή του Καντάφι και ότι θα μπορούσαν να μας τα στείλουν.
Μετά από μικρό χρονικό διάστημα προσγειώθηκαν στην Τουρκία τέσσερα αεροσκάφη γεμάτα με οπλισμό και υλικά. Πρωθυπουργός ήταν ο Ετζεβίτ και υπουργός Άμυνας ο Χασάν Εσάτ Ισίκ.
Ο Ισίκ κάλεσε τον Μπαϊκότ και του είπε ότι θα στείλει ευχαριστήρια επιστολή στον Καντάφι, ενώ του ζήτησε να πάει στη Λιβύη και να ζητήσει και νέα ποσότητα οπλισμού.
Ο νεαρός διπλωμάτης ρώτησε κατά πόσο θα έπρεπε να καταβληθεί η αξία του οπλισμού που ήδη είχε παραληφθεί.
Ο υπουργός απάντησε καταφατικά και ο Μπαϊκότ μετέβη στη Λιβύη.
Εκεί συναντήθηκε με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου της Λιβύης και του είπε ότι ήθελε να πληρώσει την αξία του οπλισμού και παράλληλα να ζητήσει την αγορά και νέου.
Η απάντηση του αρχηγού ήταν «από εσάς δεν παίρνουμε χρήματα. Να σας στείλουμε όλο τον οπλισμό και υλικό που υπάρχει στις αποθήκες».
Οι Τούρκοι αξιωματικοί που συνόδευαν τον διπλωμάτη μετέβησαν στη Βάση και επέλεξαν ό,τι τους εξυπηρετούσε. Το υλικό φορτώθηκε σε 4 DC9 και απεστάλη στην Τουρκία.
Ένα άλλο περιστατικό με τον Καντάφι: «Ο Καντάφι ήταν περικυκλωμένος από πλήθος κόσμου.
Μετά δυσκολίας μπορέσαμε να οδηγήσουμε τον Μπαϊκάλ (διάδοχο του Ετζεβίτ) κοντά του.
Ο Λίβυος ηγέτης άρχισε τις φιλοφροσύνες και είπε ότι αισθάνεται υπερηφάνεια για τους Τούρκους.
Ζήτησε από την τουρκική αντιπροσωπεία να παραμείνει μερικές μέρες στη Λιβύη και να την φιλοξενήσει δίνοντας ραντεβού για την επόμενη.
Στη συνάντηση αυτή ο Μπαϊκάλ ενημέρωσε τον Καντάφι για την επιχείρηση στο νησί.
Ο Λίβυος ηγέτης ρώτησε: «Και γιατί δεν καταλάβατε το σύνολο της νήσου;» προσθέτοντας: «Αν τολμήσει να κινηθεί η Ελλάδα θα έχετε την κάθε μας βοήθεια».
Στη συνέχεια ζήτησε από τον Μπαϊκάλ να γευματίσουν με τους Λίβυους στρατιώτες για να τους ενημερώσει για το Κυπριακό.
Η απάντηση του Μπαϊκάλ ήταν: «Μετά χαράς, αλλά θα χάσουμε το αεροσκάφος».
Τελικά έμειναν επειδή ο Καντάφι προθυμοποιήθηκε να τους διαθέσει το ιδιωτικό του αεροσκάφος. Μάλιστα. Τότε ο Καντάφι πρόσφερε στην Τουρκία ό,τι καμιά άλλη χώρα.»
Από την πλευρά μας δεν έχουμε παρά να θέσουμε τα κάτωθι:
Πρώτον, ισχύει ή όχι το παραπάνω δημοσίευμα για την στάση του Λίβυου ηγέτη αναφορικά με την «σταύρωση» του ελληνισμού της Κύπρου το 1974;
Μπορεί η πρεσβεία της Τρίπολης στην Αθήνα να το διαψεύσει;
Δεύτερον, είναι πιθανόν η συγκεκριμένη δημοσίευση να αποτελεί άλλη μία τουρκική «ψυχολογική επιχείρηση» κατά της χώρας μας, με σκοπό να διαρρήξει τις σχέσεις της Ελλάδας με την Λιβύη, ή τουλάχιστον με την Τρίπολη;
Είναι γνωστό πως το παίγνιο στην Ανατολική Μεσόγειο βαίνει προς την κορύφωσή του, με αφορμή την εξόρυξη των υδρογονανθράκων και την ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) καθεμιάς χώρας.
Άρα κάθε νέο εμπόδιο που μπορεί να τεθεί στην Ελλάδα αναφορικά με την επίλυση διμερών διαφορών αποτελεί κέρδος για την Άγκυρα.
Τρίτον, εάν το δημοσίευμα είναι αληθινό, τι ακριβώς προσπαθήσαμε να επιτύχουμε, αναφορικά με τους παραδοσιακούς εναγκαλισμούς των ηγετών μας με τον Βεδουίνο της Τριπόλεως;
Ως πότε η ελληνική «άψογος στάση» θα θωπεύει τους σφαγείς και τους υποστηριχτές αυτών, του λαού μας;
Αυτά δεν τα ξέραμε κύριε συνταγματάρχα!
Σε κάθε περίπτωση βέβαια, τίποτε από όσα έχουμε γράψει μέχρι στιγμής κριτικάροντας τη στάση της Δύσης δεν αλλάζει, ούτε φυσικά σταματούν να υφίστανται οι απειλές από τη δράση «πνευματικών τέκνων» της Αλ Κάιντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου