Σωστή θεωρεί τη συμμετοχή της χώρας στη Λιβύη, υπό νατοϊκή διοίκηση, ο αναπληρωτής τομεάρχης Εθνικής Άμυνας της Ν.Δ.. Στ. Γκίκας, τονίζοντας, ωστόσο, ότι «δυστυχώς, δεν βλέπει από την ελληνική κυβέρνηση τις πρωτοβουλίες εκείνες που θα επέτρεπαν στην Ελλάδα να προωθήσει τα εθνικά της συμφέροντα, στο μέλλον, στην περιοχή».
Ο Στ. Γκίκας τονίζει ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι βασικός παράγων ισχύος μιας χώρας -ιδίως σε περιόδους κρίσεως, όπως σήμερα- κάτι που δεν δείχνει να κατανοεί η ελληνική κυβέρνηση, π οποία, στο όνομα της οικονομικής κρίσης, θέτει σε κίνδυνο την ετοιμότητα και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Με δεδομένο ότι ο Μ. Καντάφι είχε αρνηθεί την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης και Ελλάδας, στο παρελθόν, θεωρείτε ότι η Ελλάδα «ποντάρει» στην αλλαγή καθεστώτος στη Λιβύη;
- θεωρώ ότι ο Καντάφι έχασε τη νομιμοποιητική και ηθική βάση να ηγείται του λαού του όταν στράφηκε εναντίον του, βομβαρδίζοντας ακόμη και αμάχους.
Η διεθνής κοινότητα μιλά πια ανοιχτά για αλλαγή σελίδας στη Λιβύη, για αλλαγή καθεστώτος. Βεβαίως, ένα θέμα που θα μας απασχολήσει, όταν σταθεροποιηθεί το νέο καθεστώς, είναι και η οριοθέτηση της ΑΟΖ, αλλά πρώτα πρέπει να τη διακηρύξουμε..
Δεν κατανοώ γιατί δεν απαιτήσαμε από το NATO την πλήρη ενεργοποίηση του Στρατηγείου της Λάρισας
Θεωρείται ότι η χώρα να έχει ενεργότερη εμπλοκή στις επιχειρήσεις στη Λιβύη;
Με βάση τις νατοϊκές δομές, θα μπορούσε η Ελλάδα να έχει αναλάβει κάποια διοίκηση της επιχείρησης και λόγω εγγύτητας και λόγω συμμετοχής στις επιχειρήσεις;
θεωρώ ότι ορθά η χώρα συμμετέχει στις επιχειρήσεις με υποστηρικτικό μεν αλλά ουσιώδη τρόπο.
Αυτό που δεν κατανοώ είναι ότι δεν απαιτήσαμε από το NATO την πλήρη επιχειρησιακή ενεργοποίηση του αεροπορικού επιχειρησιακού Στρατηγείου της Λάρισας, του CAOC 7, που κατά ανεξήγητο τρόπο η κυβέρνηση προτίμησε να «εξαφανίσει».
Να σημειωθεί ότι το υπέρτερο αεροπορικό Στρατηγείο της Σμύρνης ανέλαβε τον επιχειρησιακό έλεγχο όλων των αεροπορικών επιχειρήσεων.
Και δεν το κατανοώ, γιατί σε μια περίοδο που κλυδωνίζεται το κύρος της χώρας λόγω της οικονομικής κρίσης, μέσα από μια επιτυχή και αποτελεσματική συμμετοχή του CAOC 7, θα είχαμε τουλάχιστον κερδίσει την αναγνώριση και θα ισχυροποιούσαμε και τη θέση μας.
Αφήστε που θα αυξάναμε τα ερείσματά μας σαι σκληρή διαπραγμάτευση που εξελίσσεται για τη νέα δομή διοίκησης του NATO.
Ανεξάρτητα από το βάθος της εμπλοκής μας στη Λιβύη, σε τι ακριβώς πρέπει να προσβλέπει η Ελλάδα στο άμεσο μέλλον;
Αυτό που πρέπει να επιδιώξει η ελληνική κυβέρνηση είναι να διαδραματίσει έναν πιο ενεργό, πιο εποικοδομητικό ρόλο, ρόλο αντάξιο των παραδοσιακών καλών σχέσεων που διατηρούμε με τον αραβικό κόσμο.
Αλλά χρειάζεται να κινηθούμε δραστικά από τώρα. Δυστυχώς, δεν βλέπουμε καμία πρωτοβουλία από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία απλά παρακολουθεί και σύρεται από τις εξελίξεις.
Η χώρα, εν μέσω οικονομικής κρίσης, πρέπει να διασφαλίσει την άμυνά της, απέναντι σε παλαιές και νέες απειλές, θεωρείτε ότι η κυβέρνηση παρέχει τα εχέγγυα;
Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ο βασικός παράγων ισχύος μιας χώρας. Ειδικά σε περιόδους κρίσεως, όπως η σημερινή, η ύπαρξη ενός σύγχρονου, αξιόπιστου και αξιόμαχου στρατεύματος, με υψηλό ηθικό, είναι απαραίτητη για να διασφαλίσει τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα και τα ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα.
Ας μη λησμονούμε ότι χωρίς τη διασφάλιση κλίματος σταθερότητας και ασφάλειας δεν θα μπορέσουμε να βγούμε από την ύφεση, να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, ευημερία, πρόοδος. Δυστυχώς, φαίνεται ότι η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου δεν έχει συνειδητοποιήσει αυτό το τόσο θεμελιώδες αξίωμα.
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η απίστευτη μείωση των λειτουργικών δαπανών των Ενόπλων Δυνάμεων κατά το 1 /3 περίπου, σε σχέση με το 2009;
Πώς να εξηγηθεί ότι φτάσαμε στον Απρίλιο του 2011 και δεν έχει ακόμη παρουσιαστεί η αναθεωρημένη πολιτική Εθνικής Άμυνας, η νέα δομή δυνάμεων ή το εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων;
Και κάτι άλλο... Να δεχτώ ότι πρέπει να κάνουμε οικονομία, αλλά όχι εις βάρος της ετοιμότητας, της λειτουργικότητας και του αξιόμαχου των Ε.Δ
«Να διακηρύξουμε άμεσα την ελληνική ΑΟΖ»
Πώς εξηγείτε το γεγονός άτι π τουρκική συμμετοχή στο NATO φαίνεται να αναπτύσσεται στην περιοχή ανάμεσα σε Κρήτη και Λιβύη ενώ η ελληνική φρεγάτα είναι κάπου στη Νότια Ιταλία;
- Κατ' αρχάς να πούμε ότι π ελληνική φρεγάτα «Λήμνος», μαζί με άλλα συμμαχικά πλοία, επιτηρούν σε συγκεκριμένους τομείς, σύμφωνα με τη νατοϊκή διαταγή επιχειρήσεων.
Τώρα, η αναβαθμισμένη τουρκική ναυτική συμμετοχή αποτελεί συνιστώσα της νέας τουρκικής στρατηγικής, η οποία θέλει τη χώρα αυτή να σκέπτεται και να δρα ως η «αδιαμφισβήτητη» περιφερειακή δύναμη της ευρύτερης περιοχής.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίες οι περσινές «βόλτες», επί δίμηνο, ολόκληρης μοίρας τουρκικών φρεγατών, με υποστηρικτικά πλοία, στη λεκάνη της Μεσογείου κατά τα πρότυπα στολίσκων των «μεγάλων δυνάμεων».
Ποια είναι η άποψή σας για την υπόθεση του πλοίου «Explora»; Τι πρέπει να κάνει η χώρα από δω και πέρα;
- Η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή, πλήττει την αξιοπιστία της χώρας και δείχνει ακριβώς πώς μας αντιμετωπίζουν οι ξένοι ή καλύτερα πώς υπολογίζουν τους Τούρκους και πώς δεν υπολογίζουν εμάς. Και γι' αυτό ακέραια ευθύνη φέρει η ελληνική κυβέρνηση, π οποία παραμένει βαθύτατα εκτεθειμένη.
Είναι πράγματι αδιανόητο το ιταλικό πλοίο αρχικά να παρεμποδίζεται από τουρκικό πολεμικό και λίγες ημέρες μετά να ζητά άδεια και από την Τουρκία για να εκτελέσει έρευνες σε ελληνικές περιοχές, με την κυβέρνηση -και στις δύο περιπτώσεις- να είναι απούσα.
Η χώρα φαίνεται να έχει ανάγκη ενός νέου στρατηγικού δόγματος, για τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής και άμυνας τα επόμενα χρόνια. Διαθέτει η Ν.Δ. επεξεργασμένο ένα τέτοιο δόγμα;
- Η χώρα έχει πράγματι ανάγκη μιας νέας αναθεωρημένης στρατηγικής, προσαρμοσμένης στα νέα δεδομένα.
Έχει ανάγκη ενός επικαιροποιπμένου πλαισίου αρχών, κατευθύνσεων και στόχων, που θα διέπει την εξωτερική μας πολιτική και την πολιτική άμυνας και ασφάλειας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει ξεκάθαρες απόψεις για το θέμα, οι οποίες καταγράφονται στις πυκνές δημόσιες παρεμβάσεις του προέδρου της και των αρμοδίων στελεχών της.
Δυστυχώς, όμως, η κυβέρνηση δεν έχει.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η πολιτική Παπανδρέου έχει φέρει τα εθνικά θέματα σε τέλμα.
Πάρτε τα Ελληνοτουρκικά, για παράδειγμα.
Όχι μόνο δεν έχει απτά αποτελέσματα, αλλά έχει αποθρασύνει ακόμη περισσότερο τους Τούρκους (βλέπε Καστελόριζο, «Explora», υπερπτήσεις κΛπ.). Απαιτείται λοιπόν αλλαγή πολιτικής.
Όχι «μυστική διπλωματία». Απαιτείται, επίσης, η ενίσχυση των στρατηγικών συνεργασιών με τις ισχυρές χώρες της περιοχής, όπως πχ με το Ισραήλ ή την Αίγυπτο.
Και τέλος -κάνοντας χρήση του δικαιώματος που μας δίνει το Διεθνές Δίκαιο- να προχωρήσουμε σε άμεση διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου