“ΕΙΘΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙΡΟΥΣ” (ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΚΑΤΑΡΑ)
Δεν ξέρω αν είναι κατάρα ή όχι, όμως είναι γεγονός ότι ζούμε σε καιρούς όπου βλέπουμε να αλλάζουν πολλά πράγματα που θεωρούσαμε, αν όχι δεδομένα, τουλάχιστον ότι είχαν πάρει μια συγκεκριμένη πορεία.Από την λεγόμενη “Αραβική Άνοιξη” και τις ανατροπές στις χώρες του Μαγκρέμπ, τις αναταραχές μετά στην Ουκρανία, μέχρι την “πυρηνικοποίηση” της Βορείου Κορέας, μπορούμε να πούμε ότι δεν έχουμε βιώσει λίγες ανατροπές.
Ίσως η πιο αναπάντεχη, όμως, όχι επειδή μας αφορά άμεσα αλλά επειδή ήταν πραγματικά απρόσμενη, είναι η απομάκρυνση της Τουρκίας από την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των Η.Π.Α. σε συνδυασμό με την παράλληλη ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων της Άγκυρας και με το Ισραήλ και με την Ευρώπη.
Και είναι αναπάντεχη αυτή η ανατροπή διότι η Τουρκία έχει υπάρξει από τις κατ’ εξοχήν ευνοημένες χώρες -θα λέγαμε σκανδαλωδώς- από τις Η.Π.Α.
Κάποιοι θα πουν, ενδεχομένως, ότι κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό, μιας και η Τουρκία ως ανερχόμενη δύναμη στην περιοχή μοιραία θα ανέπτυσσε την δική της ατζέντα που δεν θα ήταν παράξενο αν δεν συμβάδιζε με αυτή των Η.Π.Α. στον ίδιο βαθμό.
Όμως, ακόμα κι αν έτσι είναι τα πράγματα, το ραγδαίο της επιδείνωσης και η σκληρότητα των δηλώσεων όσο και των συμβολικών κινήσεων που την συνοδεύουν σίγουρα ξεπερνάει τις όποιες στρατηγικές προβλέψεις είχαν γίνει έως τώρα.
Η όποια στρατηγική διαφοροποίηση, θα ήταν αναμενόμενο να γίνει -για στοιχειώδεις λόγους κοινής λογικής και διπλωματίας- σταδιακά και σίγουρα όχι συγκρουσιακά. Άλλωστε οι Τούρκοι έχουν διαχρονικά αποδείξει την διπλωματική τους δεινότητα.
Για οποιονδήποτε όμως λόγο κι αν η Τουρκία αποφάσισε να πάει τόσο εξόφθαλμα κόντρα στο ρεύμα και τη κοινή λογική, έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα στη γειτονιά μας.
Η Ουάσιγκτον δεν προτίθεται να δείξει μεγάλη υπομονή σε τέτοιου είδους λεονταρισμούς, ειδικά με την παρούσα ηγεσία της και ειδικότερα όταν η περιοχή πέριξ της Τουρκίας φλέγεται.
Στα πλαίσια αυτά, δεν θα πρέπει να μας δημιουργεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός της σύσφιξης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων που παρατηρείται το τελευταίο καιρό.
Προς τιμήν τους, οι κατά τ’ άλλα προβληματικές τελευταίες Ελληνικές κυβερνήσεις, έχουν επιδείξει επαρκή αντανακλαστικά οπότε και ξεκίνησε μια συνεχόμενη προσπάθεια εκμετάλλευση της εν λόγω συγκυρίας.
Η προσέγγιση αυτή είναι σταδιακή και θα λέγαμε διερευνητική. Σε καμία περίπτωση στην παρούσα φάση δεν θα πρέπει να περιμένουμε κάτι το ριζοσπαστικό ή καμία απροκάλυπτα θετική στάση των Η.Π.Α. για τα Εθνικά μας θέματα.
Αυτό στο οποίο θα μπορούσαμε, όμως, ρεαλιστικά να περιμένουμε, είναι μια υποστήριξη διακριτική, τόση όσο χρειάζεται για να πάρει η Τουρκία το μήνυμα ότι οι φιλοδοξίες της δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν χωρίς τις ευλογίες των Η.Π.Α. ή εις βάρος των Αμερικάνικών συμφερόντων.
Η όποια εμπράγματη βοήθεια στην οποία θα μπορούσαμε να ελπίζουμε, θα μπορούσε να είναι η πρόσβαση σε κάποια συγκεκριμένα, περιορισμένα, οπλικά συστήματα που έως τώρα δεν ήταν προς πώληση για την Ελλάδα, (π.χ. SM-2), ή μια ευνοϊκότερη πρόσβαση/θέση στη σειρά προτεραιότητας για την παράδοση κάποιων μεταχειρισμένων συστημάτων που μπορεί να μας ενδιαφέρουν.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρόκειται να δούμε χειρονομίες και γενναιοδωρίες από πλευράς Η.Π.Α. ανάλογες με αυτές που βλέπουμε προς το Ισραήλ, όπως φαίνεται να ελπίζει η σημερινή ηγεσία του Ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας…
Κάτι που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας είναι ότι με τις όλες εξελίξεις να τρέχουν στην περιοχή, η Ουάσιγκτον βλέπει με ιδιαίτερη δυσφορία την οποιαδήποτε προοπτική δημιουργίας νέων εντάσεων στην περιοχή είτε της Κύπρου είτε του Αιγαίου.
Αυτό αποτελεί σίγουρα μια έμμεση “θωράκιση” για την Ελλάδα, ιδιαίτερα εν μέσου μιας άσχημης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται.
Όμως, σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε εφησυχασμό.
Αυτό που απαιτείται είναι εγρήγορση και εκμετάλλευση του χρόνου που κερδίζουμε λόγω των πιο πάνω καταστάσεων, για να προετοιμαστούμε για μια σύγκρουση -πιθανότατα πολεμική, οποιασδήποτε εκτάσεως- που απλά συνεχώς, αλλά όχι επ’ άπειρο, αναβάλλεται.
Πρέπει επίσης να μας γίνει βίωμα ότι κανένας δεν πρόκειται να πολεμήσει κανέναν δικό μας πόλεμο στο όνομά μας. Κανένα “ξανθούν Γένος”, όπως και κανένας “Αμερικανικός αετός” δεν πρόκειται να κάνει πράξη το χρέος που εμείς έχουμε, να υπερασπιστούμε τα δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα και τα ευρύτερα συμφέροντά μας.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου