Επίκαιρη παραμένει μέχρι σήμερα, η Υψηλή Στρατηγική της Τουρκίας επί του Κυπριακού, η οποία συντάχθηκε σε δύο εκθέσεις από τον Νιχάτ Ερίμ το 1956, προσβλέπει σε διχοτόμηση της Κύπρου και ακολουθείται πιστά, από την κατοχική Τουρκία, εδώ και 55 χρόνια.
- Το μεγάλο σχέδιο της Τουρκίας και η επιτυχής, εις βάρος της Κ.Δ, υλοποίηση του
- Η γένεση της Τουρκικής Υψηλής Στρατηγικής στο Κυπριακό
- Η Τουρκία επιμένει διεθνώς ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο διαφορετικές κοινότητες
- Για την Τουρκία «η καλύτερη λύση είναι η μέση λύση, αυτή της διχοτόμησης»
- «Πρώτα πρέπει μετακινηθεί ο Ελληνικός πληθυσμός»
- «Πρέπει να επιδιωχθεί η ελεύθερη μετάβαση Τούρκων προς την Κύπρο»
- Η Τουρκία επιθυμεί να συμμετέχει «στην ασφάλεια της περιοχής που θα παραχωρηθεί στους Ρωμιούς»
- «Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζητήσει το ίδιο δικαίωμα για την Τουρκική περιοχή» λόγω απόστασης
- «Το μέλλον των δύο λαών πρέπει να αποφασισθεί με ξεχωριστό δημοψήφισμα, σε κάθε κοινότητα»
- «Το σύνολο του Τουρκικού πληθυσμού πρέπει να αυξηθεί»
- Η Τουρκία δεν θα ανησυχεί για την έκβαση του δημοψηφίσματος
- Ο Ν.Ερίμ ήταν επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπίας για την σύνταξη και επεξεργασία του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας
Αυτό το σχέδιο ακολουθεί η Τουρκία, με απόλυτη για εκείνην επιτυχία, από τον Νοέμβριο του 1956 μέχρι και το 2011. Πενήντα πέντε χρόνια μετά, το σχέδιο παραμένει επίκαιρο, χωρίς κανένα ίχνος απόκλισης από πλευράς Άγκυρας.
Οι Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ
Η γένεση της Τουρκικής Υψηλής Στρατηγικής στο Κυπριακό, έχει τις ρίζες της στα 1956, όταν ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας Ατνάν Μεντερές προσέλαβε ως μόνιμο σύμβουλο του Τουρκικού Κράτους, τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου και βουλευτή του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Νιχάτ Ερίμ, και του ανέθεσε τη σύνταξη ενός στρατηγικού σχεδίου επί του οποίου θα στηριχθούν οι μακροχρόνιες επιδιώξεις της Τουρκίας στο Κυπριακό Ζήτημα, δήλωσε ο Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών(ΚΥΚΕΜ) Χρήστος Ιακώβου.
Ο Νιχάτ Ερίμ παρέδωσε, στα τέλη του 1956, δύο εκθέσεις (24 Νοεμβρίου και 22 Δεκεμβρίου) στον πρωθυπουργό Μεντερές, οι οποίες εκθέσεις απετέλεσαν το βασικό στρατηγικό σχέδιο βάσει του οποίου υλοποιήθηκε η τουρκική πολιτική επί του κυπριακού.
Το σχέδιο εκείνο, το οποίο αποτελούσε κρατική πολιτική, έγινε αποδεκτό από όλες ανεξάρτητα τις τουρκικές κυβερνήσεις, οι οποίες το ακολούθησαν με αποτελεσματικότητα, συνοχή, ενεργητικότητα και σταθερή προσήλωση στους στρατηγικούς στόχους, πρόσθεσε ο διευθυντής του ΚΥΚΕΜ.
Οι βασικοί πυλώνες των εκθέσεων του Νιχάτ Ερίμ
Σύμφωνα με τις εκθέσεις, οι Τουρκικές διεκδικήσεις επί της Κύπρου δεν θα πρέπει να στηρίζονται σε νομικά επιχειρήματα αλλά σε πολιτικούς λόγους.
Όμως, προκειμένου να διατηρηθούν οι σχέσεις Βρετανίας – Τουρκίας – Ελλάδας, και να μην δημιουργηθεί οποιοδήποτε πρόβλημα, στην περίπτωση που παραχωρηθεί αυτοδιοίκηση στο νησί, «η καλύτερη λύση είναι η μέση λύση, δηλαδή αυτή της διχοτόμησης».
Ο δεύτερος πυλώνας, σημείωσε ο Χ. Ιακώβου, όπως είναι διατυπωμένος στις εκθέσεις Ερίμ, αναφέρει ότι «θα πρέπει η Τουρκία να επιμένει διεθνώς ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο διαφορετικές κοινότητες, η κάθε μια από τις οποίες έχει το δικαίωμα της ξεχωριστής αυτοδιάθεσης.
Το μέλλον των δύο ξεχωριστών λαών, είτε ανεξαρτησία είτε ένωση με την μητέρα-πατρίδα είτε συνέχιση της Βρετανικής κυριαρχίας, θα πρέπει να αποφασισθεί κατόπιν δημοψηφίσματος, ξεχωριστά σε κάθε μια εκ των δύο».
Η αρχή της αυτοδιάθεσης θα πρέπει εφαρμοσθεί αφού πρώτα μετακινηθεί ο Ελληνικός πληθυσμός, έτσι ώστε να υπάγεται στη διοίκηση της αρεσκείας του, αναφέρεται στις εκθέσεις, ενώ «τέτοια μετακίνηση δεν θα συνιστά αδικαιολόγητη ταλαιπωρία αλλά θα βοηθήσει να μην καταπατηθούν τα δικαιώματα της Τουρκικής κοινότητας που σήμερα είναι μειοψηφική, επιπλέον θα ικανοποιηθεί η ασφάλεια της Τουρκίας και θα αποφευχθεί μια μελλοντική ελληνοτουρκική κρίση».
Η Τουρκία, ακολουθώντας πιστά το σχέδιο, θα πρέπει, σύμφωνα με τις εκθέσεις, να προσδιορίσει την προσφορότερη γι’ αυτήν μορφή διχοτόμησης λαμβάνοντας υπ’ όψη τα οικονομικά και στρατιωτικά της συμφέροντα, καθώς και τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων.
Στην προσπάθεια της να αποκτήσει το "πάνω χέρι" στο νησί, η Τουρκία επιθυμεί να συμμετέχει αναγκαστικά «στην ασφάλεια της περιοχής που θα παραχωρηθεί στους Ρωμιούς της νήσου, διότι το θέμα σχετίζεται με την ασφάλεια της, καθώς και με την πολιτική της στη Μέση Ανατολή. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζητήσει το ίδιο δικαίωμα για την Τουρκική περιοχή διότι το νησί απέχει από την Τουρκία 45 ν.μ. ενώ από την Ελλάδα 600 ν.μ.»
Άλλος πυλώνας των εκθέσεων, σύμφωνα με τον διευθυντή του ΚΥΚΕΜ, αναφέρει ότι θα πρέπει να επιδιωχθεί η ελεύθερη μετάβαση Τούρκων προς την Κύπρο. Αφού η Τουρκία λάβει τα μέτρα της, το σύνολο του Τουρκικού πληθυσμού μπορεί να αυξηθεί στον αριθμό που ανερχόταν επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τότε μόνο δεν θα ανησυχεί για την έκβαση του δημοψηφίσματος που θα γίνει, είτε για τον καθορισμό του συνόλου της νήσου είτε της διχοτόμησης.
Ο Νιχάτ Ερίμ επεσκέφθη την Κύπρο κατά την διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ, έλαβε μέρος σε διάφορες συνομιλίες σχετικές με το Κυπριακό Ζήτημα και το 1959 ήταν μέλος την τουρκικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις που έλαβαν χώρα στη Ζυρίχη και κατέληξαν στις γνωστές συμφωνίες.
Μεταξύ των ετών 1959 και 1960 ήταν επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπίας για την σύνταξη και επεξεργασία του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Ερίμ υπηρέτησε και στην έδρα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ως επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπείας.
Εκεί υπερασπίσθηκε τις θέσεις της Τουρκίας σχετικά με το Κυπριακό ενώ ανέλαβε πρωθυπουργός της Τουρκίας μετά το πραξικόπημα του 1971.
Οι δύο εκθέσεις που συνετάχθησαν το 1956, καθόρισαν ευδιάκριτους βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους, από τους οποίους δεν απέκλινε η Τουρκική εξωτερική πολιτική επί του Κυπριακού, τόνισε ο κ. Ιακώβου, προσθέτοντας ότι σε αυτό συνετέλεσαν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις των τελευταίων 55 ετών που δεν παρεξέκλιναν από τις βασικές αρχές , όπως επίσης και οι αντίστοιχες στρατιωτικές ηγεσίες που όποτε κλήθηκαν έδωσαν λύσεις χωρίς την όποια πολιτική παρέμβαση.
Οι εκθέσεις αυτές, κατέληξε ο διευθυντής του ΚΥΚΕΜ, παρότι συνετάχθησαν το 1956, εντούτοις 55 χρόνια μετά παραμένουν επίκαιρες αλλά και μείζονος στρατηγικής σημασίας έγγραφα, λόγω της συνέπειας και της σταθερότητας με την οποία οι Τουρκικές κυβερνήσεις της ακολούθησαν.
athanasiout@sigmalive.com
Σημερινή
πηγη
Η τουρκική, «κυπριακής ιδιοκτησίας», λύση
Η «γενεαλογία» της διζωνικής και πώς την προώθησαν οι ΒρετανοίΆγγλοι και Αμερικανοί γνώριζαν και ήταν ενήμεροι για τις κινήσεις των Τούρκων μετά την πρώτη φάση της εισβολής, μέσω χαρτών, σχεδίων και εγγράφων
Α' Μέρος
Το Φόρεϊν Όφις προώθησε την τουρκική λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ως τη λύση του Κυπριακού μετά τις δύο τουρκικές εισβολές τον Ιούλιο κα τον Αύγουστο του 1974 και τουλάχιστον από τον καιρό της Προεδρίας Δημήτρη Χριστόφια τη βάφτισε «κυπριακής ιδιοκτησίας - από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους».
Αυτήν είναι που διαπραγματεύονται οι «ηγέτες» των δύο «κοινοτήτων» μέχρι σήμερα και τώρα με τον Πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη και τον Τ/κ ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί.
Ας δούμε, λοιπόν, πόσο... «κυπριακής ιδιοκτησίας λύση» είναι.
1957: Η Τουρκία απαιτεί ομοσπονδία με ΔΥΟ ΖΩΝΕΣ στην Κύπρο. Παράλληλα εκδίδεται το βιβλίο του Δρος Φ. Κουτσιούκ «The Cyprus Question A Permanent Solution» με την Κύπρο διχοτομημένη στο εξώφυλλο.
1959: Φόρεϊν Όφις και Δρ Νιχάτ Ερίμ (Τούρκος Συνταγματολόγος που ετοίμασε το 1956 το σχέδιο «Επανάκτηση της Κύπρου») συνεργάζονται για ένα σύνταγμα της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας με υπερ-προνόμια για μια μειονότητα του 18% και μια Συνθήκη (Εγγυήσεως) που θα χρησιμοποιούσε μόνον η Τουρκία για να εισβάλει...
16 Ιανουαρίου1964: Στη διάσκεψη του Λονδίνου ο Ρ. Ντενκτάς ζήτησε γεωγραφικό ομοσπονδιακό διαχωρισμό, αμιγή τουρκοκυπριακή περιοχή, ανταλλαγή περιουσιών ή αποζημιώσεις.
Δύο κυβερνήσεις
Απρίλιος 1964: Κατά το πρώτο πραξικόπημα των Τουρκοκυπρίων για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον Απρίλιο του 1964, οι Τουρκοκύπριοι εξέδωσαν προτάσεις «Για Ομόσπονδη Δημοκρατία της Κύπρου» με δύο κυβερνήσεις, μία ελληνοκυπριακή και μία τουρκοκυπριακή.
Φεβρουάριος 1974: Συνταγματολόγος Ινχάν: Στόχος ένα δικοινοτικό κράτος με γεωγραφική βάση.
10 Ιούλιος 1974: Η κυπριακή Υπάτη Αρμοστεία παραδίδει στο Φόρεϊν Όφις στο Λονδίνο υπόμνημα με τίτλο «Ανεφάρμοστη η Ομοσπονδία».
17 Ιουλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπ. Ετζεβίτ συμφωνεί με τη βρετανική κυβέρνηση να προχωρήσει με την εισβολή, τους ενημερώνει μέχρι πού θα έφτανε η γραμμή Αττίλα και συμφωνούν για αλλαγή της συνταγματικής τάξης και όχι αποκατάστασή της... Ενώ αμφότερες οι κυβερνήσεις (Βρετανίας/Τουρκίας) επικαλέστηκαν ψευδώς ότι στόχος της «επέμβασης» της Τουρκίας ήταν, σύμφωνα με τη Συνθήκη Εγγυήσεως... η «αποκατάσταση της τάξης»!
18 Ιουλίου 1974: O Ετσεβίτ ενημερώνει πλήρως τον Αμερικανό απεσταλμένο τού Δρα Χένρι Κίσινγκερ που έφθασε στο Λονδίνο, Τζόζεφ Σίσκο, για τα σχέδιά του, τα οποία είχε ήδη συμφωνήσει με τους Άγγλους την προηγουμένη. Απαίτησε δύο αυτόνομες προσωρινές κυβερνήσεις με τους εγγυητές της συνθήκης...
Πλήρως ενήμεροι Βρετανοί και Αμερικανοί
Στις 9 Αυγούστου έφθασαν στη Γενεύη από την Κύπρο με αεροπλάνο Καμπέρα διά χειρός Βρετανού Συνταγματάρχη Χάντερ (Στρατιωτικός Σύμβουλος της Βρετ. Υπ. Αρμοστείας) διάφοροι χάρτες με τη γραμμή Αττίλα, όπως διαμορφώνονταν σύμφωνα με τη συνεχή προέλαση των Τούρκων για γνώση των Βρετανών και Αμερικανών.
Την ίδια μέρα με ένα άκρως εμπιστευτικό τηλεγράφημα για «Τα μάτια των Βρετανών και Αμερικανών μόνο» («Secret UK/US eyes only») προς τον Τζέιμς Κάλαχαν και την ομάδα του στη Γενεύη, τη Μικτή Επιτροπή Πληροφοριών (Joint Intelligence Committee) στο Λονδίνο, την αντιπροσωπία του Ηνωμένου Βασιλείου στην Οτάβα, το ΝΑΤΟ, τη Νέα Υόρκη, Αθήνα, Άγκυρα, Μόσχα, Λευκωσία, Βόνη, τη CIA στην Ουάσιγκτον και άλλους παραλήπτες, δίδονταν οι εκτιμήσεις των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών, με θέμα «Κύπρος - Τουρκικά στρατιωτικά σχέδια».
Το σχέδιο της β’ φάσης
«Πρώτη φάση σχεδίων για την Κύπρο ολοκληρώθηκε. Η δεύτερη φάση θα εφαρμοστεί όχι αργότερον της 20ής Αυγούστου, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων. Στην ουσία το σχέδιο είναι επέκταση δυτικά 5 μίλια ανατολικά της Μόρφου.
Από εκεί η γραμμή θα τραβηχτεί ανατολικά της Λευκωσίας, θα καταληφθεί το Λήδρα Πάλας, τα δικαστήρια και τα τουρκικά στρατεύματα θα προχωρήσουν προς τον κόμβο Κολοκασίδη...
Νομίζουμε ότι οι Τούρκοι πάντα ήλπιζαν να εξασφαλίσουν την Αμμόχωστο - η περιοχή που θα πάρουν και θα κρατήσουν με τη δεύτερη φάση θα καλύπτει το 30% του εδάφους της Κύπρου που ανέφερε ο Ετζεβίτ.
Δεν εκπλήττει, επομένως, αν οι Τούρκοι έχουν τέτοια σχέδια.
Εκείνο που εκπλήττει είναι η δήλωση ότι το σχέδιο θα εκτελεσθεί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη και ουχί αργότερον της 20ής Αυγούστου...».
[caption id="attachment_332957" align="aligncenter" width="512"]
Secretary of State Henry Kissinger greets Archbishop Makarios, ousted Cypriot president, as he arrived for a meeting at the State Department in Washington, July 29, 1974. (AP Photo/John Duricka)[/caption]Ο «χάρτης Κίσινγκερ»
Στις 10 Αυγούστου 1974 δεύτερη ενημέρωση προς τον Τζέιμς Κάλαχαν από τον Βρετανό Air Vice Marshal F. R. L. Mellersh έλεγε:
«Ο τουρκικός στρατός προσβλέπει σε μια δικαιολογία για να συνεχίσει τις επιχειρήσεις.
Ο επόμενος πιθανός στόχος είναι να αυξήσει το μέγεθος της περιφέρειάς του, ώστε να περιλαμβάνει ολόκληρη την βορειο-ανατολική Κύπρο, με μια γραμμή πέντε μίλια ανατολικά της Μόρφου, μέσω νοτίων προαστίων της Λευκωσίας και μέσω του παλαιού δρόμου Αμμοχώστου στην Αμμόχωστο...
Μάλλον αδύνατη η αποβίβαση από τον κόλπο της Μόρφου σ' αυτήν τη φάση...».
Βάσει αυτών των γνώσεων και άλλων παράλληλων εξηγείται και ο χάρτης που βρέθηκε στα αμερικανικά Αρχεία με ημερ. 13 Αυγούστου 1974 από τον συνάδελφο Μιχάλη Ιγνατίου και ονομάστηκε «Χάρτης Κίσινγκερ».
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου