Σε ηλικία 15 ετών έχασε σε ατύχημα το ένα του χέρι, όταν έσκασε μια χειροβομβίδα την ώρα που έπαιζε με συμμαθητές του στην Αγία Παρασκευή της Αττικής.
Παρόλα αυτά, μπήκε δυναμικά στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού και ξεχώρισε με τη φωνή του.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1952 από την Αθήνα και μετά τη Θεσσαλονίκη.
Δύσκολα τα τελευταία χρόνια της ζωής του
Ο Σπύρος Ζαγοραίος μετά τον θάνατο του γιου του, πέρασε πολύ άσχημα.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν ανήμπορος και κατάκοπος και η υγεία του ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένη.
«Περνούν τα χρόνια και ο Σπύρος Ζαγοραίος, δεν μπορεί να σηκωθεί πια.
Με τη βοήθεια μιας κοπέλας τον σηκώνουμε λιγάκι με μεγάλη προσοχή.
Βέβαια, λαχταρεί η ψυχή του να κατέβει στο μαγαζί και στον δρόμο.
Όμως, έχει αρκεστεί να διαβάζει την εφημερίδα του και να σχολιάζει την κατάσταση και πώς άλλαξαν τα πράγματα, και να παρακολουθεί τα δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση», σχολίαζαν άτομα του στενού του περιβάλλοντος.
Η μουσική ήταν όλη του η ζωή
Στον χώρο της μουσικής και του λαϊκού τραγουδιού μπήκε δυναμικά το 1952 καθώς ξεχώρισε με τη φωνή του, ενώ η καριέρα του ξεκίνησε από την Αθήνα και μετά ανέβηκε και στη Θεσσαλονίκη.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον συνοδεύει στο τραγούδι η σύζυγος του Ζωή, δημιουργώντας ένα από τα πιο λαοφιλή ντουέτα του λαϊκού τραγουδιού.
Συνεργάστηκε με τα σπουδαιότερα ονόματα της εποχής, ενώ τα τραγούδια του έγιναν μεγάλες επιτυχίες που τις τραγουδά ο κόσμος μέχρι και σήμερα.
Ανάμεσά τους το «Ε ντε λα μαγκέν», «'Αναψε το τσιγάρο», «Προσευχή», «Μες της πόλης το χαμάμ», «Στης Λαρίσης το ποτάμι», «Τρελοκόριτσο» και πολλά άλλα.
Η μουσική ήταν η ζωή του όλη, ενώ σε παλαιότερη συνέντευξή του δήλωνε: «Εμένα μ' αρέσει πάρα πολύ να τραγουδάω, όλη μου η ζωή αυτό είναι.
Και στον δρόμο που πάω εγώ σφυράω, όταν δεν τραγουδάω.
Και ξέρετε και κάτι; Αν έρθει ένας καιρός και δεν μπορώ πια να τα λέω τα τραγούδια όπως πρέπει, εγώ θα πηγαίνω στα μαγαζιά και θα τους λέω:
"Πόσα θέλετε να σας δώσω, να σας πω δυο τραγούδια;"»
Πραγματοποίησε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού που ζουν Έλληνες.
Έως και τα τελευταία σχεδόν χρόνια της ζωής του εξακολουθούσε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα στο Αιγάλεω Αττικής όπου διέμενε και είχε δημιουργήσει το λαϊκό κέντρο "Εντελαμαγκέν".
Όπως είχε δηλώσει η σύζυγός του, εκτός από την πρόβλημα υγείας του, που είναι επιβαρυμένη, το ζευγάρι αντιμετώπιζε και οικονομικά προβλήματα.
«Τα έσοδά μας είναι η σύνταξή μας.
Ανέρχεται στο ποσό των 700 ευρώ μηνιαίως και 600 που εισπράττουμε από το ενοίκιο του μαγαζιού.
Από αυτά τα 700 πηγαίνουν κάθε μήνα για τον μισθό της κοπέλας που φροντίζει τον Σπύρο Ζαγοραίο κι εμείς καλούμαστε να ανταπεξέλθουμε και να καλύψουμε τις ανάγκες μας και τις υποχρεώσεις μας με 600 ευρώ», είχε αναφέρει σε παλαιά συνέντευξή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου