Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Τα μυστικά εργοστάσια αεροσκαφών του Χίτλερ (2ο μέρος)

Messerschmitt Me 262 -  Το πρώτο επιχειρησιακό αεροσκάφος τζετ που παράχθηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ως μαχητικό και καταδιωκτικό-βομβαρδιστικό.

Λόγω των συμμαχικών βομβαρδιστικών, το εργοστάσιο μετακινήθηκε το 1944 στο Oberlausitz. 

Στη συνέχεια, σε ένα πρώην εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, κατασκευάστηκαν οι κινητήρες του πρώτου μαχητικού τζετ στον κόσμο. 

Το Me 262 ήταν να κερδίσει τον πόλεμο για τον Χίτλερ – αλλά ο πόλεμος έφτασε γρήγορα στις μυστικές εγκαταστάσεις παραγωγής.

Αποτέλεσμα συμμαχικού βομβαρδισμού: Μια αίθουσα παραγωγής του εργοστασίου Messerschmitt Obertraubling, μετά από από αμερικανικό βομβαρδισμό, κατά τον οποίον καταστράφηκαν μαχητικά αεριωθούμενα τύπου Me 262.

Στις 20 Μαρτίου του 1944 έφαθσε ο πόλεμος στο Oberlausitz. Πιο συγκεκριμένα, η βιομηχανία όπλων. Επειδή όλο και περισσότερες αεροπορικές επιδρομές συμμαχικών βομβαρδιστικών έπλητταν τα γερμανικά βιομηχανικά κέντρα, όπως και τις μητροπολιτικές περιοχές, τα μεγάλα εργοστάσια όπλων άρχισαν εντατικά με την αναζήτηση κατάλληλων χώρων για μια πιθανή μετεγκατάσταση. O Ράιχ Μάρσαλ Χέρμαν Γκέρινγκ σχεδίαζε από το 1943 να μετεγκατασταθεί η βιομηχανία αεροσκαφών προς ασφαλέστερες περιοχές.


Ο Messerschmitt με τον Χίτλερ: Η σχεδιαστής αεροσκαφών και επιχειρηματίας, ο καθηγητής Willy Messerschmitt, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου σε μια συνομιλία με τον Αδόλφο Χίτλερ.

Και έτσι έγινε ένα χρόνο αργότερα, όταν το εργοστάσιο Junkers στο Dessau μετεγκαταστάθηκε στο εργοστάσιο Gebr Moras AG. Το όνομα του εργοστασίου Zittwerke AG, Postfach 261, δόθηκε για να κρατηθούν σε απόσταση τα περίεργα βλέμματα. Στο Zittau ήταν να κατασκευαστεί η πρώτη παραγωγική αλυσίδα κινητήρων, αυτών των κινητήρων που ήταν να απογειώσουν το μυστικό όπλο του Χίτλερ, το μαχητικό Messerschmitt Me 262, και να το φέρουν ψηλά στα σύννεφα.

Από τα εργοστάσιο Junker στο Dessau, ο Jürgen Ulderup αποσπάσθηκε ως επιτελάρχης για το Zittau. Άπλωσε αμέσως ένα δίκτυο κρυφών εγκαταστάσεων παραγωγής εντός της περιοχής. Συνολικά 18 κλωστοϋφαντουργικές επιχειρήσεις όφειλαν να δημιουργήσουν επιπλέον χώρο για την παραγωγή όπλων, ή ορισμένες έπρεπε ακόμη και να κλείσουν για το σκοπό αυτό - μια σημαντική οικονομική επιβάρυνση της ήδη πάσχουσας οικονομίας της κλωστοϋφαντουργικής βιομηχανίας στο Oberlausitz.

Η καταναγκαστική εργασία στην παραγωγή του μυστικού όπλου του Χίτλερ

Ωστόσο, σειρά είχε η τελική νίκη του Χϊτλερ - από τώρα και στο εξής παράγεται ο μυστικός κινητήρας. Πάνω από 2.500 εργαζόμενοι ήταν κυριολεκτικά μανδαλωμένοι και εργάζονταν υπό την καθοδήγηση ειδικών του τομέα της αεροπορικής βιομηχανίας από το εργοστάσιο Zittwerken. Εργάζονταν στις εγκαταστάσεις της Moras AG, της κλωστοϋφαντουργικής εταιρείας Gebr Haebler στο Zittau, στο εργοστάσιο μηχανικής ύφανσης Rudolf Breuer στο Reichenau, στην εταιρεία Kreutziger & Henke Leutersdorf, στο εργοστάσιο ύφανσης Ebersbach AG και σε 13 άλλες εταιρείες από το Zittau, το Reichenau, το Herrnhut και το Großschönau.

Η βασικότερη εγκατάσταση του Zittwerke ήταν κοντά στο Zittau σε ένα πρώην στρατοπέδο αιχμαλώτων πολέμου από τνο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Großporitsch. Οι εγκαταστάσεις του πρών στρατοπέδου αιχμαλώτων χρησιμοποιούντο τελευταία από την Βερμαχτ, αφήνοντας πολλά κτίρια και μισοτελειωμένους στρατώνες, τα οποία ανέλαβε η Junkers. Την ασφάλεια των εγκαταστάσεων ανέλαβε το 17ο Τάγμα Φορυράς SS (17. SS-Totenkopf-Wachbataillon).

Στον εσωτερικό υπήρχε επίσης μία με συρματόπλεγμα περιφραγμένη περιοχή, 
η οποία φορυρούσε μια μονάδα του στρατοπέδου συγκεντρώσεως Groß-Rosen. Εκτός από τους λεγόμενους «ανατολικούς εργάτες» και τους αιχμαλώτους πολέμου, πάνω από 850 κρατούμενοι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης εργάζονταν καταναγκαστικά.

Μυστηριώδεις θόρυβοι στο Neißetal

Λίγο μετά την εγκατάσταση της στο Neißetal, μέρα και νύχτα, ένα επίμονο και μονότονο σφύριγμα διαπερνούσε την κοιλάδα, το οποίο ακουγόταν μέχρι τα βουνά του Zittau. Οι κάτοικοι της περιοχής ψιθύριζαν για θαυματουργικά όπλα (Wunderwaffen) τα οποία κατασκευάζονταν στο εργοστάσιο, αλλά τι ακριβώς, δεν ήταν ακόμα γνωστό. Μόνο κατά την τελική συναρμολόγηση αναγνώρισαν ότι αυτό ήταν ένας ειδικός αεριοστροβιλοκινητήρας τουρμπίνας για τα προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη.

Όταν στις 2 Μαρτίου του 1943, ένα πρωτότυπο πειραματικό αεροσκάφος του εργοστασίου αεροσκαφών Messerschmitt, το Me 262-V 1, με κινητήρες Junkers Jumo 004A-0, αποδεί
χτηκε επιτυχές στον αέρα, σε όλα τα αεροσκάφη αυτού του τύπου έπρεπε να τοποθετηθούν κινητήρες Jumo. Με την έναρξη της συνολικής παραγωγής στο Zittau, κατασκευάστηκε μια ολόκληρη αλυσίδα παραγωγής, με την αρχική και την τελική συναρμολόγηση των νέων κινητήρων, καθώς και εγκαταστάσεις μεταφοράς των αεροσκαφών. 



Το πρώτο μαχητικό τζέτ στον κόσμο, που κατασκευάστηκε σε μεγάλο αριθμό - το Messerschmitt Me 262 - ήταν ένα μονοθέσιο, κατασκευασμένο όλα από μέταλλο, με καμπίνα αποσυμπίεσης και δύο κινητήρες τζετ τύπου Junkers Jumo 004.


Στις μεγάλες αποθήκες στο Großportitsch κατασκευάζοντο η εξωτερική επένδυση των κινητήρων, οι «γόνδολες». Ο ντυμένος και δοκιμασμένος κινητήρας φορτώνονταν πάνω σε  καλυμμένα βαγόνια σιδηροδρόμου, με κατεύθυνση το Regensburg, το Augsburg, όπως για παράδειγμα το εργοστάσιο Oberstraubling στο Regensburg, το οποίο ήταν κατασκευασμένο μέσα σε δάσος. Εδώ, κάθε Me 262 περνούσε τις τελικές δοκιμές και στη συνέχεια μεταφέροντο στην πίστα, ένα τροποποιημένο κομμάτι του αυτοκινητόδρομου, ο οποίος ευρίσκοντο σε κοντινή απόσταση. Από εκεί πραγματοποιούντο η δοκιμαστική πτήση, και στη συνέχεια το αεροσκάφος πετούσε κατευθείαν σε επιχειρησιακές μονάδες της Λούφτβαφε.

Βεβιασμένη εκκένωση του εργοστασίου

Στις 28 Φεβρουάριο του 1945, ο υπουργός προπαγάνδας του Ράιχ, Joseph Goebbels, ανακοίνωσε στο ραδιόφωνο ότι τα γερμανικά θαυματουργικά όπλα θα φέρουν σύντομα την αλλαγή του πολέμου και την τελική νίκη. Η ημέρα πριν από την πόλη του Görlitz είχε χαρακτηριστεί πόλη πρώτης γραμμής. Σε Zittau, θα μπορούσε ακόμη και σαφώς ακούσει πυροβολισμούς του εχθρού. Frantic εκκενώσεις άρχισαν.

Για άλλη μια φορά, οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις σε μια αντεπίθεση στο Lauban στις 7 και 8 Μαρτίου του 1945, απώθησαν τα σοβιετικά στρατεύματα μερικά χιλιόμετρα προς τα ανατολικά, μετά από βαριές απώλειες και των δύο πλευρών, μέχρι που η γραμμή του μετώπου. Τώρα, οι εργαζόμενοι στο Zittwerke απομακρύνονται βιαστικά από την περιοχή, με κατεύθυνση την Θουριγγία.


Παραγωγή: Γυναίκα-εργάτης πραγματοποιεί οξυγονοκόλληση δοχείων αλουμινίου για τα αεροσκάφη στο εργοστάσιο Messerschmitt στο Αουγκσμπουργκ. Η φωτογραφία από το 1942.

 
Το επίπεδο εκκένωσης-ΙΙΙ της Σαξονίας καθόριζε μεταξύ των άλλων για τον τομέα Löbau-Zittau-Bautzen, ότι ανθρώποι και μηχανές παραγωγής πολέμου πρέπει να εκκενωθούν και να στραφούν σε ασφαλείς περιοχές, πριν από την προώθηση του εχθρού στην περιοχή. Ήδη από τις Μαρτίου του 1945 ένα ειδικό τρένο μετέφερε εργάτες από το Zittau προς το Bleicherode, κοντά στο Nordhausen. Στις 10 Μαρτίου του 1945 ένα ακόμη τρένο μετέφερε εργάτες προς το Nordhausen.

70 νεκροί λίγο πριν την λήξη του πολέμου


Από το Zittau γύρισαν με τρένο και οι στρατιώτες της Λούφτβαφε, οι οποίοι επιτηρούσαν στο εργοστάσιο την παραγωγή των κινητήρων τζετ του Me 262. Απευθείας από τις εγκαταστάσεις ξεκίνησαν δύο αμαξοστοιχίες με περισσότερα από 500 άτομα, προς το Halberstadt. Μυστηριώδεις ήταν η τελευταία αμαξοστοιχία της Βέρμαχτ, στις 30 Απριλίου 1945. Πιθανόν να εκκενώθηκαν οι τελευταίες στρατιωτικές μονάδες.

Οι εγκαταστάσεις Zittwerke παρέμειν
αν ακόμα και μετά την εκκένωση  στρατιωτική ζώνη, με αιχμαλώτους και κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Η φρουρά του στρατοπέδου συγκέντρωσης παρέμεινε στη θέση της μέχρι τις 7 του Μάη 1945. Ο γιατρός του στρατοπέδου συγκέντρωσης εξέδωσε τελευταία 70 χειρόγραφα πιστοποιητικά θανάτου για τους κρατούμενους από το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ως αιτία του θανάτου ο γιατρός επεσήμανε κυρίως: «Οξεία καρδιακή ανεπάρκεια με γενική αδυναμία του σώματος» ή «φυματίωση» ή «πνευμονία» και «σκορβούτο».

Για τον ρόλο του επιτελάρχη των εγκαταστάσεων του Zittwerke, Jürgen Ulderup, πολύ λίγα στοιχεία διασώθηκαν από αυτή την περίοδο. Σύμφωνα με τον ίδιο, εγκατέλειψε την περιοχή κατά τις τελευταίες ημέρες του πολέμου, με ένα σακίδιο γεμάτο με μπάρες χαλκού, με προορισμό το Osnabrück. Ο οδηγός του είχ
ε εξαφανιστεί εδώ και πολύ καιρό, αναφέρει ο πρώην Ναζί.

Στο γυναικείο νεκροταφείο του Zittau θυμίζει σήμερα μόνο ένας μαζικός τάφος το υποτιθέμενο «θαυματουργικό όπλο» από την περιοχή. Ένα καλοσυντηρημένο γκαζόν καλύπτει την περιοχή, πίσω από τον τοίχο του νεκροταφείου, στο οποίο το χώμα σκεπάζει αποκλειστικά αμάχους-θύματα πολέμου του Β Παγκοσμίου Πολέμου - συμπεριλαμβανομένων των κρατουμένων, των αιχμαλώτων πολέμου και των «ανατολικών εργατών», όλοι τους από τις εγκαταστάσεις Zittwerken, ένα από τα μυστικά εργοστάσια παραγωγής όπλων του Χίτλερ, στο Oberlausitz.


Σημερινό τοπίο της περιοχής των πρώην εκαταστάσεων παραγωγής Zittwerke. Επικράτεια Πολωνίας.

πηγη

Δεν υπάρχουν σχόλια: