«Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε μία αθλία κατάσταση.
Ο Θεός, όμως μας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει ν' απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού, ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό»
Ήρθαν τα Χριστούγεννα και μια απορία ψελλίζεται στα χείλη όλων των Ελλήνων. Που βαδίζουμε; Τι μας ξημερώνει αύριο ως Έθνος μα και ως ξεχωριστές προσωπικότητες; Υπάρχει φως στο τέλος του σκοτεινού διαδρόμου που έχει περιέλθει η Πατρίδα μας;
Η αλήθεια παρουσιάζεται ανάγλυφη στα λόγια του Γέροντα Πορφυρίου πριν περίπου 20 χρόνια, όταν έδωσε το στίγμα ενός αδιεξόδου στο οποίο περιπλέκεται η ανθρωπότητα κύριως λόγως της φιλαυτίας και αλαζονείας που την διακατέχει αλλά και της αποκοπής του κόσμου από την αλήθεια και την πραγματική ιστορική μνήμη.
"Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς" μας διδάσκει η Καινή διαθήκη, μα για να γνωρίσει όμως κάποιος την αλήθεια και να φτάσει στο σημείο η πορεία του να έχει βάση την αλήθεια, θα πρέπει ο καθένας μας να αναζητήσει και να κάνει πράξη εκείνες ακριβώς τις παρακαταθήκες που μας έδωσαν οι Αγίοι της Εκκλησίας μας, που κατάφεραν να γνωρίσουν την αλήθεια γιατί μετέτρεψαν τα λόγια του Ευαγγελίου σε πράξεις ουσιώδεις.Έργα χειροπιαστά που τους κατέστησαν άξιους μιμητές του Χριστού.
Ευχές επί ευχών σε αυτές τις γιορτές.Όλοι ευχόμαστε την αγάπη, την ενότητα, την παγκόσμια ειρήνη, την ανθρωπιά όταν μάλλον η πρώτη μας ευχή θα έπρεπε να ήταν να καταφέρουμε να κάνουμε πράξη τα όσα ευχόμαστε και να μην μένουμε διαρκώς στα λόγια. Να βάλουμε κάποια ερωτηματικά στη ζωή μας για τα έργα μας.
Ασκήσαμε την αγάπη, την ειρήνη, την φιλανθρωπία με έργα και όχι μόνο με ευχές;
Δώσαμε αγώνα για να προστατεύσουμε τις αξίες και τα ιδανικά του Έθνους μας;
Διδάξαμε στα παιδιά μας ότι ένα Έθνος μόνο όταν κρατά τις παραδόσεις και έχει ιστορική μνήμη μπορεί να επιβιώσει;
Εγκαταλέιψαμε πίστη, παραδόσεις, παιδεία, πολιτισμό, αξίες οι οποίες αποτελούν τα πόδια στα οποία ανέκαθεν στηριζόταν η Ελλάδα.
Η Ελλάς με τα σιδερένια πόδια λόγω της Ιστορίας της έφτασε σε σημείο να έχει πήλινα πόδια εξαρτώμενη ολοκληρωτικά σε μια "οικονομική κρίση", η οποία είναι μάλλον πρωτίστως πνευματική κρίση και κρίση αξιών , όταν έχουμε φτάσει στο σημείο να αναρωτιόμαστε "πόσα θα πάρω στο τέλος του μήνα", ενώ πρώτα θα έπρεπε ο καθένας μας να τοποποθετήσει τον εαυτό του στο που έχει μερίδιο ευθύνης για την κατάπτωση της Χώρας και συνάμα να αναζητήσουμε λύσεις απτές και αληθινές.
Όταν ένας άνθρωπος πριν περίπου 200 χρόνια έφτασε στην Ελλάδα με πλήρη συνείδηση ότι πρέπει να χτιστεί ένα Έθνος από την αρχή εν μέσω ερειπίων και εξαθλίωσης, ο κόσμος τον ακολούθησε όχι τόσο λόγω της απελπισίας, αλλά επειδή παρά τα 400 χρόνια δουλείας ο απλός λαός είχε και παραδόσεις και ιστορική μνήμη και αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα όραμα, μια σπίθα να ανάψει τα μισόσβηστα καντήλια στις καρδίες των ανθρώπων.
Αυτό το όραμα έδωσε ο Ιωάννης Καποδίστριας στην Ελλάδα.Δεν υποσχέθηκε, απλά θέλησε να κάνει πράξη τα αυτονόητα για την Πατρίδα του, να γίνει υπηρέτης του απλού και πονεμένου κόσμου, να στήσει ένα κρατος με συνέπεια πάνω στις επιταγές της Ορθοδοξίας που θα σέβεται τον κόπο και τον μόχθο των Ελλήνων και θα ενεργοποιήσει ξανά το φιλότιμο του λαού.
Ένας Κυβερνήτης αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους ανθρώπους, γιατί είχε κάνει ακριβώς ο ίδιος πράξη αυτά τα οποία είπε, και έδειξε την πραγματική του αγάπη για αυτό το τόσο ταλαιπωρημένο Έθνος .
Αυτή η μικρή μα και τόσο μεγάλη διαφορά των λόγων και των έργων είναι που τον κατέστησε ένα πρότυπο πολιτικού ηγέτου.
Φτάνουμε πάλι 200 χρόνια μετά να τελούμε υπό καθεστώς κατοχής, η χώρα με δηλώσεις του ιδίου της Πρωθυπουργού να έχει μειωμένη Εθνική Κυριαρχία, ο κόσμος σε τεντωμένο σκοινί μεταξύ ανέχειας και εξαθλίωσης.
Η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται.
Πόσο ταιριάζει απίστευτα η ρήση του Ιωάννη Καποδίστρια
"Σκάνδαλον επί σκανδάλω προστιθέμενον θέλει αναδείξει τροπαιούχους τους εχθρούς της Πατρίδος μας"
Εμέις οι Έλληνες είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη να μπούμε στη θέση του Γεωργίου Καραϊσκάκη και Θεόδωρου Κολοκοτρώνη όταν αυτοί οι δύο μεγάλοι άνδρες κάλεσαν τον Καποδίστρια στην Ελλάδα.
Το Έθνος βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι και καλείται να επιλέξει αν θα γυρίσει στα χρόνια του ραγιαδισμού και της υποτέλειας ή θα ξεκινήσει μία προσπάθεια να επιστρέψουμε στις ρίζες μας και να χτίσουμε ένα κράτος όπως το οραματίστηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Πρέπει να αγωνιστούμε όπως είπε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
"Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία"
ΥΣ: Ελλήνων Σύνταγμα
'Αρθρο 120 - (Ακροτελεύτια διάταξη)
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία
επιμέλεια άρθρου: Οι φίλοι της Ελαίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου