Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Ας ορίσει η κυβέρνηση τώρα την ΑΟΖ !


Άρθρο – παρέμβαση του ακαδημαϊκού Βασ. Μαρκεζίνη και του καθηγητή Θ. Καρυώτη στη χθεσινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ανέδειξε για μια ακόμη φορά το ζήτημα καθορισμού από την Ελλάδα της ΑΟΖ που η χώρα δικαιούται να έχει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή έννομη τάξη. 

Η «ειδική περίπτωση του Καστελλορίζου» όπως ορισμένοι την αποκαλούν δεν είναι καθόλου «ειδική». Πρόκειται για κατοικημένο ελληνικό νησί με ΑΟΖ αλλά και υφαλοκρηπίδα, ασχέτως του τι λένε στην Άγκυρα και αλλού. 

Κι οι φόβοι ορισμένων (που μακάρι να διαψευστούν) ανάμεσά τους κι οι δικοί μας είναι, ότι οι διάφοροι επίσημοι κι ανεπίσημοι διαπραγματευτές του Μαξίμου και της Βας . Σοφίας, επιχειρούν να εμφανίσουν σαν «ειδική περίπτωση», υποβοηθώντας την τουρκική εξωτερική πολιτική. Γιατί πιθανόν να έχουν επηρρεαστει απότην άποψη Νταβούτογλου, για «μηδενική προβλήματα» με τους γείτονες.

Αλλά οι «γείτονες Τούρκοι» θα πρέπει κάποτε να καταλάβουν –ακόμη κι αν δεν τους αρέσει- ότι η «καλή γειτονία» δεν είναι άσχετη με το διεθνές δίκαιο. 

Πράγμα που τους καλεί να αποδεχθούν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβουλιο με την πρόσφατη απόφασή τους, του Δεκεμβρίου 2010. 

Άλλωστε στο ζήτημα αυτό, ακόμη κι αν υπάρχουν άλλες, παράλληλες απόψεις από ορισμένες μεγάλες δυνάμεις, γιατί με αυτές διευκολύνονται δικά τους συμφέροντα, δεν τολμούν να στηρίξουν δημόσια διαφορετικές απόψεις καθώς κινδυνεύουν τότε, να ζητηθεί να τις αποδεχθούν κι οι ίδιες σε άλλες περιπτώσεις διεθνών διαφορών. 

Αλλά έχει η Ελλάδα, σχετικά με την ΑΟΖ, διεθνείς διαφορές; 

Καμιά, επισήμως ως σήμερα. Αυτό που έχει είναι μια αίσθηση, ότι ορισμένες χώρες πιθανόν δεν συμφωνούν με όσα το διεθνές δίκαιο, υποδεικνύει.

Η Ελλάδα, και σαν ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ δεν θα πάψουμε να το επαναλαμβάνουμε, δεν είναι δυνατον να συνεχίσει να ζει με την απειλή του casus belli της Άγκυρας. Ϊσως έχει έρθει η ώρα να αντιμετωπίσουμε την τουρκική απειλή και προκλητικότητα επί του πεδίου. 

Να διακηρύξουμε δηλαδή πως τα ορια της ΑΟΖ είναι αυτά που μας παραχωρεί το Διεθνές Δίκαιο και αυτό της Θάλασσας, να ορίσουμε με τον ίδιο τρόπο υφαλοκρηπίδα και τα εθνικά χωρικά ύδατα και όποιος διαφωνεί ας κινηθεί νομικά κατά των αποφάσεων αυτών. 

Γιατί για πόλεμο, δεν νομίζω ότι κάποιοι θα προχωρήσουν στις σημερινές διεθνείς συνθήκες, στην ευρύτερη περιοχή μας. Αν η Άγκυρα το επιχειρήσει, θα αμυνθούμε. 

Κι ίσως αυτό σημάνει οριστικό τερματισμό των προβλημάτων μας και το πέρασμα σε  μια νέα εποχή!

Δεν υπάρχουν σχόλια: