Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Οι χώρες του ΔΝΤ

Οι χώρες του ΔΝΤ

  Η μόνη ευτυχισμένη από την ταπεινωτική είσοδο της Ιρλανδίας στο μηχανισμό οικονομικής στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι η Ελλάδα που μάλλον θα δει το χρόνο αποπληρωμής του δικού της δανείου να επιμηκύνεται στα έντεκα χρόνια, αν φυσικά της το επιτρέψει η σιδηρά κυρία Άνγκελα Μέρκελ και οι γνωστοί «δορυφόροι» της.

Κι ενώ οι Ιρλανδοί έχουν στραφεί ο ένας εναντίον του άλλου αναρωτώμενοι πού θα βρουν τα 17,5 δισεκατομμύρια ευρώ που πρέπει να συνεισφέρει η χώρα τους στο δάνειο των 85 δισ. ευρώ, με την κυβέρνηση να επιμένει ότι θα αντληθούν από το ταμείο συντάξεων θέτοντας μοιραία εν αμφιβόλω την έγκριση του προϋπολογισμού (προϋπόθεση για τον ξένο δανεισμό) στις 7 Δεκέμβρη, οι φόβοι της κεντρικής τράπεζας της Πορτογαλίας ότι τα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης θα πλήξουν τελικά τα τραπεζικά θεμέλια και η προειδοποίηση της Standard & Poor’s για πιθανή μείωση στην αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, εάν επιδεινωθούν περαιτέρω οι αναπτυξιακές προοπτικές της, καθιστούν την ιβηρική σύνοδο που ξεκινά σήμερα πιο επείγουσα από ποτέ.

Η Ισπανία από την πλευρά της προσπαθεί να πείσει ότι η οικονομία της θα αυξηθεί κατά 1,3% το 2011, υπεραισιόδοξη εκτίμηση σύμφωνα με τους αναλυτές, την ώρα που οι φόβοι των επενδυτών ότι η κρίση χρέους που πλήττει τις περιφερειακές οικονομίες της ευρωζώνης μπορεί να επεκταθεί και στο σκληρό πυρήνα των χωρών του ευρώ εκτοξεύουν τα spread αφήνοντας όλα τα επίφοβα ενδεχόμενα ανοιχτά.
 
Ρωσία
Μια πτώση στις τιμές των προϊόντων -συγκεκριμένα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου- ήταν ο κύριος λόγος κατάρρευσης της Ρωσίας το 1998. 

Το τεράστιο έλλειμμα του προϋπολογισμού και οι λάθος χειρισμοί του τότε προέδρου Μπόρις Γιέλτσιν είχαν ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση του εξωτερικού χρέους και την απέλπιδα προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβιώσει με την έκδοση ομολόγων με υψηλά επιτόκια που επέφεραν τελικά και την πτώση το μήνα Αύγουστο. 
Τα αποτελέσματα ήταν δραματικά, καθώς σχεδόν όλες οι ιδιωτικές τράπεζες καταστράφηκαν, το ρούβλι έχασε το 75% της αξίας του και οι πολίτες αναγκάστηκαν να ξεχάσουν τις αποταμιεύσεις τους. 

Η αύξηση των τιμών του πετρελαίου που ακολούθησε βοήθησε την όλη κατάσταση επειδή η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να προωθήσει την επιδιόρθωση της πετρελαϊκής βιομηχανίας, ακριβώς όπως οι Ιρλανδοί σήμερα κατανοούν ότι πρέπει να αγκιστρωθούν στους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές.

 
Ταϊλάνδη
Δεκατρία χρόνια μετά την ασιατική οικονομική κρίση, τίποτα δεν φαίνεται ικανό να ανακόψει την ταϊλανδέζικη οικονομία.

Μόνο για φέτος η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της νοτιοανατολικής Ασίας προβλέπεται ότι θα καταγράψει ανάπτυξη της τάξεως του 7,9% κυρίως λόγω των εξαγωγικών επιτυχιών της. Το 1997 ωστόσο η εικόνα στη χώρα ήταν εντελώς διαφορετική αφού η περιβόητη ασιατική οικονομική κρίση ξεκίνησε στην Ταϊλάνδη με αποτέλεσμα το χρηματιστήριο να πέσει κατά 75%. 

Η κρίση πυροδοτήθηκε από μια κατάρρευση της αξίας του ταϊλανδέζικου μπαχτ και μια καταστροφική νομισματική ισοτιμία που εξέθεσαν μια οικονομία στα όρια από τα κτηματομεσιτικά δρώμενα και το εξωτερικό χρέος. 

Τον Αύγουστο του 1997 η Ταϊλάνδη αποδέχτηκε βοήθεια 17,2 δισ. δολάρια από το ΔΝΤ με αποτέλεσμα ένα χρόνο αργότερα 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι να μείνουν χωρίς δουλειά.
 
Αργεντινή
Τα τελευταία εφτά χρόνια η Αργεντινή απολαμβάνει τα οφέλη της συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης για πρώτη φορά από τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Κι όμως μόλις στα τέλη του 2001 η χώρα αυτή βυθιζόταν σε μια μαύρη οικονομική τρύπα από την οποία οι περισσότεροι πίστευαν ότι θα χρειαζόταν δεκαετίες ολόκληρες για να καταφέρει να αναρριχηθεί και πάλι στην επιφάνεια. 

Η Αργεντινή κατάρρευσε εξαιτίας του τεράστιου εξωτερικού χρέους της, το εθνικό νόμισμα υποτιμήθηκε από ένα πέσο το δολάριο σε τέσσερα, κυριολεκτικά σε μια νύχτα, και οι τράπεζες έκλεισαν τις πόρτες τους στο κοινό με αποτέλεσμα ο μισός πληθυσμός της χώρας να πέσει κάτω από το όριο της φτώχειας. 

Εφτά χρόνια αργότερα η οικονομία της Αργεντινής φορά τα καλά της καθώς η επικράτηση ενός νέου επιχειρηματικού πνεύματος την κατέστησαν ανταγωνιστική σε τομείς όπως τα ηλεκτρονικά προγράμματα και η επιστημονική έρευνα που ενθαρρύνθηκαν από τις εξαγωγές σε νέες αγορές όπως αυτή της Κίνας. 

Η Αργεντινή εξήλθε από το οικονομικό χάος απορρίπτοντας το ΔΝΤ που ο τότε πρόεδρος Νέστορ Κίρσνερ αποφάσισε να αποπληρώσει σε μια ριψοκίνδυνη κίνηση που του επέτρεψε να εφαρμόσει τα δικά του σχέδια ανάπτυξης τα οποία ενθαρρύνθηκαν από τις δαπάνες χωρίς κανενός είδους εξωτερικούς περιορισμούς.

 
Βραζιλία
Τον Απρίλιο του 2009 η Βραζιλία ανακοίνωσε ότι θα δανείσει 10 δισ. δολάρια στο ΔΝΤ αποδεικνύοντας τη δυναμική της συνεχούς οικονομικής ανάπτυξής της και την αυξανόμενη σημασία της στο παγκόσμιο σκηνικό. 

Η αλλαγή για τη χώρα είναι τεράστια, αφού το Νοέμβριο του 1998 η Βραζιλία είχε υποχρεωθεί να αποδεχτεί πακέτο στήριξης 41,5 δισ. δολάρια από το ΔΝΤ όταν οι οικονομικές κρίσεις σε Ασία και Ρωσία είχαν προκαλέσει τριγμούς στην οικονομία της διώχνοντας τους ξένους επενδυτές από τα εδάφη της. 

Η μετάλλαξη της Βραζιλίας στη σημερινή αναπτυσσόμενη δύναμη της ομάδας Bric (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) είναι το επιστέγασμα της δεκαετούς δέσμευσης της χώρας σε μια ορθόδοξη οικονομική πολιτική. Το γεγονός ότι επιτράπηκε η διακύμανση του βραζιλιάνικου ρεάλ έναντι του δολαρίου το 1999 υπήρξε παράγοντας κρίσιμος για την επίτευξη της ανάκαμψης.

 
Ισλανδία
Όταν το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα άρχισε να καταρρέει τον Οκτώβριο του 2008, οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Ισλανδίας -Kaupthing, Landsbanki and Glitnir- ήταν δώδεκα φορές μεγαλύτερες από την οικονομία της χώρας.

Οι περιουσίες τους ήταν επίφοβα εξαρτώμενες η μία από την άλλη καθώς έκαστη είχε δανειστεί μεγάλα ποσά για να αγοράσει μετοχές στις υπόλοιπες. 

Το 2008 οι τράπεζες ξέμειναν από ρευστό και η Glitnir στράφηκε στην κεντρική τράπεζα για δάνειο, η οπία της το αρνήθηκε αποκτώντας τελικά το 75% του συνολικού μεριδίου της με αποτέλεσμα να προκληθούν τριγμοί και στις άλλες τράπεζες. 

Ως αποτέλεσμα αυτού η ισλανδική κορόνα έπεσε κατακόρυφα και μέχρι το τέλος του 2008 το εθνικό χρέος έφτασε το ποσοστό-ρεκόρ του 240% του ΑΕΠ. 

Η Ισλανδία υποχρεώθηκε να καταφύγει στο ΔΝΤ από το οποίο πήρε δάνειο 2,1 δισ. δολάρια και από τότε έως σήμερα το πρόγραμμα αυτό βοήθειας έχει αναθεωρηθεί τρεις φορές και πρόκειται να λήξει το 2011. 

Η ανάκαμψη της Ισλανδίας σήμερα είναι αργή αλλά σταδιακή καθώς έπειτα από τρία χρόνια ύφεσης αναμένεται ανάπτυξη της τάξεως του 2% τον επόμενο χρόνο.
πηγη

Δεν υπάρχουν σχόλια: