Ήταν λίγο μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου όταν ο ηγέτης της (τότε) Γιουγκοσλαβίας, Στρατάρχης Γιόσιπ Τίτο, συνέλαβε την ιδέα για την δημιουργία ενός πυρηνικού καταφυγίου που θα χρησιμοποιούσε αυτός και τα μέλη της κυβέρνησης του σε περίπτωση που η χώρα του δεχόταν επίθεση με πυρηνικά όπλα. Βρισκόμασταν στην αρχή του ψυχρού πολέμου.
Οι ΗΠΑ ήταν ο εχθρός, η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν πια η “μητέρα” χώρα που θα βοηθήσει αφού ο Τίτο τα είχε σπάσει με τους Σοβιετικούς και το μόνο που απέμενε ήταν η Γιουγκοσλαβία να πορευτεί μόνη της.
Μέχρι το 1979! Ο Τίτο ένα χρόνο αργότερα απεβίωσε...
Η απειλή όμως μιας πυρηνικής επίθεσης ήταν τόσο έντονη που ο Στρατάρχης έχει δώσει διαταγή το καταφύγιο να ολοκληρωθεί με κάθε κόστος, ανεξαρτήτου χρόνου. Και το κόστος ξεπέρασε τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Σε βάθος 280μέτρων με τσιμεντένιους τοίχους τόσο χοντρούς, ικανούς να αντέξουν απευθείας χτύπημα από πυρηνική βόμβα 30 κιλοτόνων το “Στρατηγείο Πυρηνικού Πολέμου” μπορούσε να φιλοξενήσει με κάθε άνεση και για τουλάχιστον 6 μήνες, 350 ανθρώπους.
Μόνο λίγοι, για την ακρίβεια τέσσερις, "εκλεκτοί" πιστοί - στον Τίτο - στρατηγοί και οι υπεύθυνοι για τη φύλαξη του καταφυγίου στρατιώτες γνώριζαν αυτό το καλά κρυμμένο "μυστικό", η ύπαρξη του οποίου αποκαλύφθηκε μόλις το ...1992. Ακόμη δηλαδή και οι κάτοικοι του Κόνιτς δεν είχαν καταλάβει ότι η είσοδος, ενός συγκεκριμένου σπιτιού του χωριού τους, οδηγεί στα έγκατα του βουνού, στο ARK.
Ο χώρος του καταφυγίου στα 280 μέτρα κάτω από την γη έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για την έκθεση και τους επισκέπτες, και μόνο το κέρινο ομοίωμα του στρατιώτη του Γιουγκοσλαβικού Λαϊκού Στρατού με το καλάσνικωφ στο χέρι, που στέκει αγέρωχα στην είσοδο σε προϊδεάζει για το τι υπήρχε κάποτε εκεί.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου