Δύο σχολές σκέψεις για την αξιοποίηση του υποθαλάσσιού μας πλούτου
Υπάρχει κιόλας συγκεκριμένος κατάλογος ενδιαφερομένων για τον 2ο γύρο αδειοδοτήσεων. Μια γαλλική, μια καναδική, μια νορβηγική και μια αμερικανική εταιρεία περιμένουν να δουν τι ακριβώς εννοεί και τι θα κάνει η κυπριακή Κυβέρνηση για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου.
Οι εταιρείες αυτές έχουν ήδη «ακουμπήσει» τα δολαριάκια τους (αρκετά εκατομμύρια) για να αγοράσουν πληροφορίες και δεδομένα από την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτό που δεν γνωρίζουν ούτε αυτοί, αλλά ούτε και οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι πώς τα κοιτάσματα βρέθηκαν και στο τραπέζι των συνομιλιών.
Τότε που ο Δημήτρης Χριστόφιας συζητούσε με τον πρώην ηγέτη των Τ/κ Μεχμέτ Αλί Ταλάτ τη Διακυβέρνηση και τα θέματα αρμοδιοτήτων των Ομοσπονδιακών Υπουργών. Είναι γι’ αυτό που μένουν όλοι και όλα στο… «περίμενε».
Σε πλήρη ετοιμότητα
Μετά τα δημοσιεύματα της «Σ», ο υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, Αντώνης Πασχαλίδης, οδηγήθηκε να κάνει δηλώσεις για «την ετοιμότητα και την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης να συνεχίσει τις διαβουλεύσεις µε γειτονικές χώρες σε ό,τι αφορά το θέμα των ερευνητικών προγραµµάτων σχετικών µε την ανεύρεση, εξόρυξη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου, στα όρια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Κύπρου.
Ο υπουργός δεν είπε ψέματα. Απλώς, έδωσε τη μισή εικόνα.
Ή καλύτερα μίλησε για όλα όσα αφορούν στο υπουργείο του.
Η «Σ» γνωρίζει πώς τα κυβερνητικά αρμόδια τμήματα επιτέλεσαν και επιτελούν την αποστολή τους. Με το Ισραήλ η Συμφωνία για τη «Μέση Γραμμή» εκμετάλλευσης βρίσκεται στα χέρια των τεχνοκρατών και αναμένει να πέσουν οι… πολιτικές υπογραφές (μάλιστα έχει «κλειδώσει» το ταξίδι του Χριστόφια στο Ισραήλ αρχές του νέου χρόνου), με το Λίβανο η Συμφωνία είναι έτοιμη και βρίσκεται ενώπιον του Λιβανικού Κοινοβουλίου, ενώ οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο και με τη Συρία.
Μάλιστα, υψηλόβαθμο στέλεχος του Υπουργείου Εμπορίου μάς αποκάλυψε το δόγμα Πασχαλίδη:
«Την όποια καθυστέρηση λόγω της απόφασης του Προέδρου θα πρέπει να τη μετατρέψουμε σε πλεονέκτημα, κλειδώνοντας Συμφωνίες με τους γείτονες και ενισχύοντας τα δεδομένα και τις πληροφορίες μας, ώστε να αυξάνεται και η τιμή των αδιάθετων για την ώρα οικοπέδων μέχρι να ξεκινήσει ο 2ος Γύρος - όποτε ξεκινήσει.
Αυτό κάνει ο Πασχαλίδης, αυτό κάνει και ο Κασσίνης, αλωνίζοντας τα Διεθνή Συνέδρια για την Ενέργεια…».
Στο σκοτάδι ο υπουργός;
Ο υπουργός δείχνει ότι δεν είναι εντελώς ενήμερος για τα τεκταινόμενα και το υπόβαθρο.
Διότι, τώρα πια δεν θα χρειάζονταν διαβουλεύσεις με γειτονικές χώρες, προκειμένου η Κύπρος να προχωρούσε στην αξιοποίηση κάποιων από τα κοιτάσματα που έχουν εξευρεθεί και πιστοποιηθεί αρμοδίως. Χρειάζεται, απλά, πολιτική απόφαση.
Από τα λεγόμενα του υπουργού γίνεται εύκολα κατανοητό ότι η απόφαση αυτή βρίσκεται «πιο ψηλά» και δεν έχει ληφθεί.
Η Κυβέρνηση μπορούσε ήδη να είχε προχωρήσει σε αδειοδοτήσεις. Όπως ακριβώς έχει ήδη πράξει με τον 1ο γύρο, κατακυρώνοντας, μάλιστα, το πλέον διαφιλονικούμενο οικόπεδο 12 στη NOBLE, χωρίς να χρειάζονται ολοκλήρωση οι διαβουλεύσεις με γειτονικές χώρες.
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, παρακάμπτοντας και υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, όπως και εξειδικευμένες εκθέσεις, συμβουλές και γνωματεύσεις, έκρινε ότι θα πρέπει να βάλει στον πάγο τα μεγάλα ενεργειακά συμφέροντα της Κύπρου προκειμένου, όπως κρίνει, να μη διαταράξει τις... «ενδοκυπριακής ιδιοκτησίας» διαπραγματεύσεις.
Το άκρως απόρρητο σημείωμα που κρατά στα χέρια του και αποκάλυψε η «Σ» την περασμένη Κυριακή, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών.
«Δεδομένων των θετικών προοπτικών που παρουσιάζει η περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, ύστερα κι από την πρόσφατη ανακάλυψη μεγάλου κοιτάσματος φυσικού αερίου στο θαλάσσιο χώρο του Ισραήλ, καθώς και του έντονου ενδιαφέροντος που επιδείχθηκε για την περίπτωση της Κύπρου από μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες(…) καθίσταται επιτακτική ανάγκη λήψης άμεσης πολιτικής απόφασης σ’ ό,τι αφορά τον καθορισμό του χρονικού σημείου έναρξης του 2ου γύρου των αδειοδοτήσεων.
Σχετικά προσχέδια βρίσκονται ενώπιον του αρμόδιου υπουργού και Τμημάτων…».
Υπενθυμίζεται ότι το Υπουργικό Συμβούλιο του Δημήτρη Χριστόφια. κατά τη συνεδρία της 25ης Ιουνίου 2008. είχε αποφασίσει την έναρξη του 2ου γύρου αδειοδοτήσεων εντός του Δεκεμβρίου 2008. Η απόφαση αυτή δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Οι διαπραγματεύσεις
Ο λόγος που δεν ξεκινά η διαδικασία του 2ου γύρου βρίσκεται βαθιά μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο και όχι στο υπουργείο της Λεωφόρου Μακαρίου. Ο Δημήτρης Χριστόφιας βρέθηκε να συζητά με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ (λίγο πριν χάσει τις «εκλογές» ο τελευταίος) για τα κοιτάσματα, θέλοντας και μη, όταν εξέταζαν το κεφάλαιο Διακυβέρνηση.
Οι τουρκικές θέσεις παλαιότερα, που ήταν και έντονες, ήθελαν το κάθε «κρατίδιο», στο μοντέλο του σχεδίου Ανάν, να εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματά του.
Αργότερα, όπως όλα δείχνουν, όταν μυρίστηκαν πως τα πλούσια κοιτάσματα βρίσκονται μπροστά από το ε/κ «κρατίδιο», ανέκρουσαν πρύμναν και αφού βάφτισαν την αλλαγή θέσης τους… «υποχώρηση», υποστήριξαν πως τα ενεργειακά θα ήταν στις κοινές αρμοδιότητες του ομόσπονδου κράτους.
Έγκυρη πηγή από τη διαπραγματευτική ομάδα της πλευράς μας αποκάλυψε στη «Σ» πως «δεν είναι τυχαίο που η τ/κ πλευρά θέλει τα κοιτάσματα να περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο του Ομοσπονδιακού Υπουργού Ενέργειας. Αυτό, σε συνδυασμό με τη θέση ότι ο υπουργός προτείνουν να εναλλάσσεται ανάμεσα στις δύο Κοινότητες, δείχνουν τις πραγματικές προθέσεις τους.
Σκεφτείτε μόνο τι έχει μπροστά του το τ/κ "κρατίδιο". Τις θάλασσες που βρέχουν την Τουρκία. Συνεπώς, τι είχες Γιάννη…». Μάλιστα, στην υπηρεσία του Σόλωνα Κασσίνη θυμούνται αρκετές φορές πολύ καλά τον Πρόεδρο Χριστόφια να… στέλνει ραβασάκια, γιατί «θα του φοβιτσιάσουν τον Ταλάτ…».
Το παραμύθι της ανάγκης περισσότερων διαβουλεύσεων
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι αυτή την ώρα στο κυβερνητικό σχήμα υπάρχουν δύο σχολές σκέψεις. Η λογική Χριστόφια λέει πως «κάποια πράγματα πρέπει να τυγχάνουν λεπτών και υπεύθυνων χειρισμών».
Η άλλη, ακριβώς αντίθετη, την οποία ασπάζονται οι Δηκοϊκοί υπουργοί, αλλά και αρκετοί διπλωμάτες και πρέσβεις, αναφέρει πως «τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου είναι αδιαπραγμάτευτα και δεν θα έπρεπε ποτέ να συνδεθούν με την όποια τύχη των συνομιλιών».
Πρέσβης που μόλις επέστρεψε στα πάτρια εδάφη αναφέρει στη «Σ» πως όσες φορές ορθώσαμε ανάστημα και διεκδικήσαμε το δίκιο μας με επιθετική διάθεση, κερδίσαμε. «Θυμηθείτε τα όσα ακολούθησαν την υπογραφή μνημονίου Τουρκίας - Βρετανίας.
Δεν διστάσαμε τότε να θέσουμε ευθέως ακόμη και θέμα Βάσεων. Η κατάληξη ήταν οι Βρετανοί να σπεύσουν να μας ικανοποιήσουν με ένα αντίστοιχο μνημόνιο. Αυτό θέλουν οι Διεθνείς Σχέσεις.
Στην περίπτωση του υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου της Κύπρου ο υπεύθυνος χειρισμός θα ήταν η Κυβέρνηση της χώρας να κατοχυρώσει το ταχύτερο δυνατό τα τεράστια συμφέροντά της, χωρίς να κρύβεται πίσω από το παραμύθι της ανάγκης περισσότερων διαβουλεύσεων...».
Αγωγός μεταφοράς αποθεμάτων στην ευρωπαϊκή αγορά
ΑΥΤH η Κυβέρνηση φαίνεται να επιδεικνύει μιαν ανεκδιήγητη φοβία που βαραίνει αποκλειστικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τις οδηγίες που δίνει σε υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας αρνείται να δει το μέγεθος των διακυβευόμενων συμφερόντων.
Αρνείται να αντιληφθεί, ως ο ηγέτης της χώρας, ότι πέραν του πλούτου υπάρχουν και οι τεράστιοι γεωπολιτικοί δίαυλοι που θα μπορούσε να διανοιχτούν. Δεν μπορεί να διανοείται να θυσιάσει ζωτικά κυπριακά συμφέροντα για χάρη των αδόκιμων (με δική του ομολογία) πειραματισμών του με τις «ενδοκυπριακής ιδιοκτησίας» συμφωνίες, που απλά εμπεδώνουν ολοένα και περισσότερο την τανάλια της Άγκυρας πάνω στο νησί μας.
Η συναίσθηση του συμφέροντος της Κυπριακής Δημοκρατίας και των πολιτών της θα απαιτούσε η Κύπρος να είχε ήδη προχωρήσει και να είχε κατακυρώσει τις άδειες αξιοποίησης των κοιτασμάτων της. Όχι για να έρθει σε κάποια «μετωπική σύγκρουση» με τις γνωστές τουρκικές απαιτήσεις, αλλά ακριβώς για να τις αποτρέψει.
Η αξιόπιστη πηγή του Υπουργείου Εξωτερικών επιμένει με ύφος… κατηγορηματικό:
«Αν κάποιοι διεθνείς ενεργειακοί κολοσσοί ταυτίσουν τα συμφέροντά τους με τα δικά μας στην εκμετάλλευση κυπριακών ενεργειακών πηγών, ουδέποτε η Τουρκία θα μπορούσε να διανοηθεί να στέλνει το Πιρί-Ρέις και να παρενοχλεί δραστηριότητες πανίσχυρων υπερεθνικών, αλλά και αμερικανικών συμφερόντων…».
Το αυτονόητο είναι να κινηθεί η Κύπρος και ο Πρόεδρος Χριστόφιας στην κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι γνωστό πως το επίκεντρο του μεγάλου γεωπολιτικού παιχνιδιού της ενέργειας είναι η απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό έλεγχο. Γι’ αυτόν το λόγο έγινε ο σχεδιασμός του ευρωπαϊκού αγωγού «Ναμπούκο» ως ανταγωνιστή της λύσης του «Southstream», που εμπλέκει τη Ρωσία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία, σ’ ένα τέτοιο σενάριο, είναι σε θέση να προτείνει μια εντελώς νέα και αξιόπιστη για την Ευρώπη λύση.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας εδώ και καιρό την έχει σε κάποιο από τα συρτάρια του προεδρικού του γραφείου και ο Σόλωνας Κασσίνης την… αναπτύσσει με κάθε ευκαιρία σε διεθνή fora Ενέργειας και αξιοποίησης κοιτασμάτων. Τη δημιουργία ενός αγωγού που θα μεταφέρει στην ευρωπαϊκή αγορά τα αποθέματα αερίου της Κύπρου, του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Συρίας και του Λιβάνου.
Οι προοπτικές κοιτασμάτων και αποθεμάτων της Ν/Α Μεσογείου είναι τέτοιες που θα μπορούσε να λυθεί σε βάθος χρόνου το ενεργειακό ζήτημα ολόκληρης της Ευρώπης.
Ο αγωγός θα περνούσε και μέσα από την Τουρκία και μετά την Ελλάδα. Επομένως, η ίδια η Τουρκία θα είχε ένα de facto αντικίνητρο στο να προβάλει στείρες αντιδράσεις. Μήπως, όμως, εκτός της ενστικτώδους φοβίας του για τις «ενδοκυπριακές», ο Πρόεδρος Χριστόφιας είχε και έχει και μιαν άλλη σοβαρή αναστολή - την προστασία των συμφερόντων τής… «μητέρας Ρωσίας»;
Με δεδομένο το χαρακτήρα και την προσοχή που δίνει η Κυβέρνηση Χριστόφια στην επίσκεψη Μεντβέντεφ, μάλλον «όλα τα αβγά των πολιτικών διεργασιών, που μας αφορούν, είναι το καλάθι της Ρωσίας…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου