Όλοι οι μύθοι κάποτε καταρρέουν.
Παταγωδώς.
Και σωριάζονται σε καπνίζοντα ερείπια.
Όταν ο Ταγίπ Ερντογάν ανήλθε στην εξουσία, το 2002, νεόκοποι Ε/κ πολιτικάντηδες, κόμματα και στρατευμένοι κονδυλοφόροι είχαν αναμέλψει ύμνους στη δήθεν αλλαγή, που είχε επέλθει στην Τουρκία.
Ο γράφων και η στήλη, έγκαιρα, ασχολήθηκαν με το τρίδυμο Γκιουλ, Ερντογάν, Νταβούτογλου.
Με πυκνές αναλύσεις ίσως να ήμασταν από τους ελάχιστους, που είχαμε εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για την πολιτική του νέου σχήματος.
Τα χρόνια πέρασαν, ο Ερντογάν απέκτησε την υπεροψία και τη μέθη της εξουσίας, εμφανίστηκε ως νέος Ατατούρκ ενώ ο εξ απορρήτων σύμβουλός του, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Νταβούτογλου ήταν η eminence grise του υπερφίαλου Ερντογάν, ένας νέος δήθεν Κίσιντζερ. Ισλαμιστές και οι τρεις, ξεγέλασαν ή νόμισαν ότι θα ξεγελάσουν τους Ευρωπαίους και δη τους Αμερικανούς.
Ο γράφων κατ΄ επανάληψη ανέλυσε τα νεο-οθωμανικά σχέδια της Τουρκίας, που εκτείνονται από τις πόρτες της Βιένης μέχρι τα βάθη της Ασίας, εκεί απ’ όπου πριν από 1000 χρόνια εξεστράτευσε η ασιατική ορδή για να κατακτήσει τον πολιτισμένο κόσμο.
Ο γράφων κατ΄ επανάληψη ανέλυσε τα νεο-οθωμανικά σχέδια της Τουρκίας, που εκτείνονται από τις πόρτες της Βιένης μέχρι τα βάθη της Ασίας, εκεί απ’ όπου πριν από 1000 χρόνια εξεστράτευσε η ασιατική ορδή για να κατακτήσει τον πολιτισμένο κόσμο.
Και τον μακέλεψε.
Οι αναλύσεις μας στηρίζονταν σε μελέτες και θέσεις του Νταβούτογλου, σε θέσεις της Τουρκίας και σε πυκνές δηλώσεις του τουρκικού τρίο. Επιβεβαιώθηκαν από το βιβλίο του Νταβούτογλου, «Στρατηγικό Βάθος». Ποιος άκουγε; Ποιος ανησυχούσε;
Η διαρροή 250.000 εγγράφων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, διά του WikiLeaks, τεκμηριώνει, εν πολλοίς, και πολλές δικές μας εκτιμήσεις.
Η διαρροή 250.000 εγγράφων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, διά του WikiLeaks, τεκμηριώνει, εν πολλοίς, και πολλές δικές μας εκτιμήσεις.
Οι Αμερικανοί θεωρούν τον Ερντογάν ως αυταρχικό και χωρίς όραμα, που «πιστεύει στο Θεό… αλλά δεν του έχει εμπιστοσύνη»! Ή ότι έχει κληθεί από το Θεό για να κυβερνήσει την Τουρκία! Ενώ υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει τη διαφθορά, φαίνεται πως υπέκυψε και ο ίδιος στα παραφερνάλιά της.
Ειδικά, για τον Νταβούτογλου, οι Αμερικανοί δεν μασούν τα λόγια τους. Αφού επισημαίνουν την εντεινόμενη αντιπαράθεση Γκιουλ – Ερντογάν, οι εκατοντάδες εκθέσεις της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα καταγράφουν τις «νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες» του Νταβούτογλου που, άλλωστε, δεν αποκρύπτει αλλ’ αποκαλύπτει και τεκμηριώνει στο βιβλίο του.
Ένας ανώτατος Τούρκος σύμβουλος επιβεβαίωσε ότι ο Νταβούτογλου ασκεί «ισλαμική επιρροή» στον Ερντογάν και συμπέρανε ότι «είναι εξαιρετικά επικίνδυνος».
Ένας άλλος Τούρκος επίσημος και μέλος τουρκικής δεξαμενής σκέψης, υπέδειξε ότι η πολιτική του κόμματος Ερντογάν στοχεύει στην ευρωπαϊκή ένταξη ως εξής: «Θέλουμε να ανακτήσουμε την Ανδαλουσία και να πάρουμε εκδίκηση για την ήττα του 1683, μπροστά στη Βιένη». Ποιαν εικόνα πρόβαλλαν οι Τούρκοι;
Ότι θα εδραίωναν ένα «δημοκρατικό Ισλάμ» ή ένα Ισλάμ-λάιτ, εύκολο να το χωνέψουν όσοι αγωνιούσαν για πιθανή στροφή της Τουρκίας προς το φονταμενταλισμό.
Επί Σημίτη – Κληρίδη, η ελληνική πολιτική, που ακολουθείται μέχρι σήμερα με διακυμάνσεις, προτιμούσε μια Τουρκία εστραμμένη προς την Ευρώπη και τη Δύση παρά μια Τουρκία κινούμενη προς Ανατολάς και στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και φανατισμό. Εξαπατήθηκαν όλοι, ακόμα και οι Αμερικανοί και, φυσικά, οι εδώ Ε/κ υμνητές του Ερντογάν.
Ακόμα και τώρα, Ε/κ πολιτικοί εκθειάζουν την προσωπικότητα του Τούρκου Πρωθυπουργού, υποστηρίζουν πόσο μεγάλη και ισχυρή δύναμη είναι η Τουρκία και, άρα, υποβάλλουν ποιοι είμαστε εμείς οι Έλληνες, που θα τα βάλουμε με μια τέτοια δύναμη;
Ας μιλήσουν οι Αμερικανοί για τις στοχοθεσίες Νταβούτογλου: «Έχει φιλοδοξίες λιμουζίνας Ρολς-Ρόις αλλά με υποδομές αυτοκινήτου Ρόβερ». Τα συμπεράσματα από τα αμερικανικά έγγραφα:
Ερντογάν: Ένας διψασμένος για δύναμη ισλαμιστής.
Οι υπουργοί του: Ανίκανοι, αμόρφωτοι και κάποιοι διεφθαρμένοι.
Η κυβέρνησή του: Διαιρεμένη.
Η αντιπολίτευση: Γελοία.
Αν οι εκτιμήσεις των Αμερικανών είναι σωστές, και εν πολλοίς είναι, τότε τι αντιπαρατάσσει ο Ελληνισμός έναντι αυτού του δήθεν τουρκικού γίγαντα με πήλινα πόδια;
Μια ταπεινωμένη και εξευτελισμένη, εξαρτημένη Ελλάδα και μια Κύπρο έρμαιο στις κομμουνιστικές ιδεοληψίες ενός Προέδρου, που ακόμα ενεργεί ως ΓΓ του ΑΚΕΛ. Αυτά έπρεπε να ενοχλούν και να εξοργίζουν τους εδώ υμνωδούς του Ερντογάν και του Νταβούτογλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου