Κακοί οιωνοί στο Κυπριακό

 
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις και η Κυβέρνηση αναγνωρίζουν τη σοβαρότητα των επερχόμενων εξελίξεων στο Κυπριακό. 

Είναι πλέον σαφές σε όλους ότι στη Νέα Υόρκη μαγειρεύουν διεθνή παρέμβαση. Ποια ακριβώς θα είναι η μορφή της, κανείς δεν μπορεί να ξέρει. 

Αλλά ερωτώ: Αν ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι Μουν -αυτός που «παραπλανήθηκε» και επισκέφθηκε το «προεδρικό μέγαρο» του εγκάθετου της Τουρκίας σατραπίσκου της κατεχόμενης Κύπρου- καλέσει τον Χριστόφια και τον Έρογλου στη Νέα Υόρκη για διαπραγματεύσεις, ποιος μπορεί να του πεί όχι;

Απ’ όσο ξέρω τον Δημήτρη Χριστόφια δεν πρόκειται να αρνηθεί, ο Θεός να κατεβεί (ήταν με το ίδιο σκεπτικό που βρεθήκαμε στην επιδιαιτησία). 

«Mea culpa» και τέτοια, είναι πλέον παλιά ιστορία. Το θέμα είναι να μη βρεθεί στα «δυο στενά». Και εάν, επιπλέον, ο κ. Μπαν -λέω τώρα, αν!- καλέσει και εκπροσώπους της Βρετανίας, Τουρκίας και Ελλάδας (κάτι σαν την πρόταση Αναστασιάδη ένα πράμα να πούμε), ποιος θα πει όχι; Κανείς! Το Μπούργκενστοκ θα ξαναζήσει και τα «ουδέποτε» που διακηρύσσει ο Πρόεδρος θα κληθεί να τα υλοποιήσει.

Όμως, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται τις συμπληγάδες στις οποίες οδηγεί τον εαυτό του και τον κυπριακό λαό. Διότι είναι προφανές ότι δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των εξελίξεων και τα ανησυχητικά μηνύματα που καταφθάνουν από όλες τις πλευρές. 

Στις πρόσφατες δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου αλλά και του ιδίου του προέδρου Χριστόφια εκφράστηκε η υπερτίμηση των χλιαρών δηλώσεων του υπουργού Εξωτερικών του Βελγίου ενώ υποβαθμίστηκε η σημασία των μηνυμάτων από την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ και το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών κ. Μπαν Κι Μουν. 

Στην ομιλία του στην Επταγώνια, ο Πρόεδρος χοροπηδούσε σχεδόν από χαρά καθώς προσπαθούσε να πείσει τον κυπριακό λαό ότι περίπου κερδίσαμε τη διεθνή υποστήριξη των προτάσεών του. 

Όμως η Κυβέρνηση αρνείται να πληροφορήσει τον κυπριακό λαό για το πλήρες κείμενο της επιστολής Μπαν Κι Μουν, αλλά δεν διαψεύδει τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών φαίνεται απρόθυμος να υιοθετήσει ως πακέτο το σύνολο των προτάσεων του Προέδρου που αφορούν στην Αμμόχωστο, το συνδυασμό περιουσιακού με εδαφικό και εποίκους, και τη διεθνή διάσκεψη. 

Ο κ. Μπαν Κι Μουν επιλέγει να παραπέμψει τις προτάσεις αυτές στη διαδικασία των απευθείας διαπραγματεύσεων των δύο ηγετών. Όμως γνωρίζουμε ότι οι προτάσεις αυτές ήδη έχουν απορριφθεί από τον Έρογλου. 
Αντίθετα, φαίνεται ότι ο Γενικός Γραμματέας επέλεξε να υποστηρίξει μόνο τη Διεθνή Διάσκεψη, η οποία αποτελεί και πρόταση της Τουρκίας.
Επιβεβαιώνεται έτσι το σενάριο για συγκαλυμμένη επιδιαιτησία μέσω μιας διαδικασίας διεθνούς ή πολυμερούς διάσκεψης. 

Σημειώνω ότι ακόμα και οι δηλώσεις του Bέλγου υπουργού -τις οποίες με τόσο ενθουσιασμό προβάλλουν οι κυβερνώντες- παραπέμπουν στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, αποφεύγοντας την ανάληψη ευθύνης από την Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμα και στο ζήτημα που την αφορά άμεσα, δηλαδή την πρόταση που συνδυάζει το απευθείας εμπόριο με τη λειτουργία του λιμανιού της Αμμοχώστου και το ξεπάγωμα κεφαλαίων. 

Εγώ θεωρώ τους οιωνούς ως κακούς και δυστυχώς γίνονται χειρότεροι όταν διαπιστώνεται ότι ο Πρόεδρος δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των εξελίξεων και το γεγονός ότι η πρωτοβουλία του φαίνεται καθαρά να μην αποδίδει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. 
ΠΗΓΗ