Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Πάρκο Κύπρου και Πατησίων ή πώς φτιάχνουμε έναν πολυχώρο ναρκωτικών

parko

Εάν περάσει κανείς κάποιο πρωί, από την οδό Πατησίων ανεβαίνοντας προς τα άνω Πατήσια, θα δει στα δεξιά του ένα πολύ περίεργο θέαμα, που θυμίζει κάπως την Πατησίων πιο χαμηλά, εκεί στο Πολυτεχνείο. Πανό με αναρχικό περιεχόμενο μπροστά στην Πατησίων και πιο πίσω, στα παγκάκια, να κάθονται δεκάδες μετανάστες, κυρίως αφρικανικής καταγωγής.
Αρκετά συχνά, λίγο πιο πάνω ή λίγο πιο κάτω, βρίσκονται και κάποιοι αστυνομικοί της ομάδας “Ζήτα” οι οποίοι πίνουν τον καφέ τους. Είναι κοινό μυστικό στην περιοχή, ότι το πάρκο λειτουργεί ως “σούπερ μάρκετ” ναρκωτικών ουσιών, τα οποία πωλούνται από τους αφρικανούς που βρίσκονται στο πάρκο.

Πώς όμως, ένα συγκεκριμένο πάρκο της οδού Πατησίων έφτασε σε αυτό το σημείο; Νομίζουμε ότι είναι χαρακτηριστικό της νοοτροπίας και της πράξης ολόκληρου του χώρου της αριστεράς και αξίζει να αναφερθούμε σε αυτή την διαδικασία.

Κάποια στιγμή, τον Ιανουάριου του 2009, μπουλντόζες του Δήμου Αθηναίων, πήγαν στο πάρκο και άρχισαν να ξεριζώνουν τα δέντρα, προκειμένου ο χώρος να αποδοθεί στον υποτιθέμενο ιδιοκτήτη του και να μετατραπεί σε πάρκινγκ. 

Οι κάτοικοι της περιοχής αντέδρασαν και έκαναν μια σειρά από εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στο πάρκο, με σκοπό να διατηρηθεί ως έχει.

Ο αγώνας όμως των κατοίκων έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από την αριστερά και τον αναρχικό χώρο, οι οποίοι ομολογουμένως βρέθηκαν δίπλα στους κατοίκους και συνέβαλλαν στην  “ανακατάληψη” του πάρκου. 

Έως εδώ, δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να ενοχλήσει κάποιον πολίτη, δίχως πολιτικές ιδεοληψίες, καθώς το πράσινο είναι κάτι που χρειάζεται η πόλη μας.

Όπως όμως καταβαίνει ο οποιοσδήποτε έχει εμπειρία από τις τακτικές και τους τρόπους που χρησιμοποιεί η αριστερά, θα έπρεπε να αρχίζει να “υποψιάζεται” την συνέχεια.

Στην συνέχεια λοιπόν οι αριστεροί και οι αναρχικοί προσπάθησαν να καπελώσουν το πάρκο, προκειμένου να το κάνουν ένα ακόμη από τους υποτιθέμενα “αυτοδιαχειριζόμενους” χώρους τους, όπως περίπου η δημοτική αγορά Κυψέλης.

Έβγαλαν τις μεγαλόστομες ανακοινώσεις τους, είπαν τα πολιτικά τους λογύδρια και κατάφεραν να απομακρύνουν έναν αριθμό κατοίκων που είχαν στην αρχή δραστηριοποιηθεί για την διάσωση του πάρκου.

parko2Κάτοικοι όμως που ήθελαν όντως πάρκο και όχι ένα “άσυλο” αναρχικών. 

Οι δύο λοιπόν συνιστώσες, αριστεριστές και αναρχικοί, δημιούργησαν και μια επιτροπή, η οποία με την υποστήριξη της “ανοικτής πόλης” του ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να δημιουργήσει ένα μικρό άσυλο στο πάρκο που βρίσκεται Κύπρου και Πατησίων.

Λίγο αργότερα όμως, οι δύο ... τάσεις, τσακώθηκαν μεταξύ τους, με την αποχώρηση κάποιων.

Ενώ ακόμη αργότερα και αυτοί που ακόμη... διεκδικούν το πάρκο, έμειναν τόσοι λίγοι και άσχετοι με την περιοχή ή έστρεψαν αλλού την προσοχή τους, με αποτέλεσμα η παρουσία τους στον συγκεκριμένο χώρο να είναι σχεδόν μηδαμινή, με εξαίρεση κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις κάποιες Κυριακές πρωί, που αφορούν κυρίως τους μετανάστες.

Κάποια στιγμή, στον χώρο άρχισαν να μαζεύονται οι αφρικανοί έμποροι ναρκωτικών, οι οποίοι μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες, κάποια στιγμή πλάκωσαν και στις σφαλιάρες κάποιους “ιδεολόγους” που τόλμησαν να τους κάνουν παρατήρηση σχετικά με το ζήτημα του εμπορίου ναρκωτικών στον χώρο.

Το πάρκο σήμερα, παραμένει λίγο ή πολύ εγκαταλελειμμένο από αριστεριστές και αναρχικούς, και κουμάντο κάνουν οι έμποροι του θανάτου. Η αστυνομία, δεν ξέρουμε για ποιόν λόγο, δεν επεμβαίνει και ιδιαίτερα στην περιοχή, παρόλο που είναι γνωστό το τι γίνεται εκεί.

Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις
Είδαμε, πώς μια αξιόλογη προσπάθεια μπορεί να οδηγήσει σε ένα αποκρουστικό αποτέλεσμα. 

Οι αριστεριστές είναι πρώτοι στις διαμαρτυρίες κατά παντός. Αδυνατούν όμως – όπως έχει αποδείξει η ιστορία – να αποτελέσουν μια σταθερή παρουσία προς το καλό. Και αυτό διότι βάζουν τις ιδεοληψίες τους, πάνω από την πραγματικότητα. 

Λόγω αυτών των ιδεοληψιών, που τους επέβαλαν το να “καπελώσουν” την κινητοποίηση των κατοίκων, τους αποξένωσαν και τους απομάκρυναν από έναν στόχο που ήταν η διατήρηση του πάρκου ως έχει. 

Και έτσι όταν αυτοί χάθηκαν, την θέση τους πήραν οι έμποροι. Ολόκληρη η περιοχή πλέον υποφέρει.
Δημήτρης Παπαγεωργίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: