Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Aποκλειστικό άρθρο του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου στο defencenet.gr (ανανέωση)



O υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος αναγνωρίζοντας την εγκυρότητα την αξιοπιστία και την εν γένει δημοσιογραφική αξία του defencenet.gr και των λοιπών μέσων της DefenceNet Media (ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ κλπ),  έγραψε αποκλειστικά για τα Μέσα των εκδόσεων μας, ένα ιδιαίτερα σημαντικό άρθρο αναφορικά με την σκοπιμότητα των ελληνικών αμυντικών δαπανών σε σχέση με την απειλή που αντιμετωπίζουν. 

Το άρθρο δημοσιεύεται στην ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΒΛΟ που κυκλοφορεί, αλλά λόγω της σημασίας του  το αναδημοσιεύουμε και στο defencenet.gr. 
Mάλιστα προβαίνει και σε προφητικές αναφορές σε υπερπτήσεις επάνω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, όπως αυτές που είχαμε σήμερα.

Κι επειδή μίλησε σήμερα στην Βουλή για "παραδημοσιογραφικές αθλιότητες που αποτελούν προσπάθεια εκβιασμού" δηλώνουμε ότι στηρίζουμε κάθε προσπάθειά του να εξαλείψει αυτά τα φαινόμενα, αρκεί να προσκομίζει τις απαραίτητες αποδείξεις, βέβαια, για να μην εκληφθεί ως συκοφαντία η όλη προσπάθεια εξυγίανσης του υπουργού...

Ιδού το αποκλειστικό άρθρο του Ε.Βενιζέλου:

του 
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας


ΚΟΣΤΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ: Οι αμυντικές δαπάνες είναι ανάλογες με
την έκταση της απειλής

Από το τέλος του Εμφυλίου έως σήμερα, η Ελλάδα, από μία μικρή, φτωχή χώρα, εξελίχθηκε σε ένα κράτος σταθερό, οικονομικά και πολιτικά. 

Με ισχυρό δημοκρατικό πολίτευμα και μία οικονομία, η οποία παρά τα σημερινά σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει, δεν έχει παύσει να διαθέτει μία δυναμική που είναι ακόμα  ζητούμενο για πολλές χώρες της ευρύτερης Ευρώπης. Αν υπολογίσουμε τον όγκο της παραοικονομίας –και πρέπει να τον υπολογίσουμε γιατί είναι υπαρκτό τεράστιο μέγεθος–, τότε μπορούμε να μιλάμε και για την ύπαρξη ενός «μαξιλαριού» απορρόφησης κραδασμών, το οποίο όμως κάποτε πρέπει να πάψει να υπάρχει, γιατί τα αρνητικά του στοιχεία είναι περισσότερα από τα θετικά.

Όταν μιλάμε για την Ελλάδα, μιλάμε για μία χώρα που, παρά το μεσαίο μέγεθός της των 11 εκατομμυρίων κατοίκων, είναι στην παγκόσμια κατάταξη η υπ’ αριθμόν 30 χώρα από πλευράς όγκου οικονομίας. 

Μια χώρα που είναι πάντα μέσα στις 20-25 πρώτες θέσεις της παγκόσμιας λίστας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών από πλευράς κοινωνικής ανάπτυξης. Μια χώρα που με βάση το κριτήριο της εθνικής αποταμίευσης και των εθνικών επενδύσεων, ιδιωτικών και δημόσιων, καταλαμβάνει στη διεθνή κατάταξη την 15η θέση, δηλαδή μια αξιοζήλευτη θέση. Μια χώρα που έχει την ικανότητα να ξεπεράσει τα προβλήματά της, που δικαιούται να ξεπεράσει τα προβλήματά της. 

Κανείς δεν δικαιούται να ταπεινώνει τη χώρα και να στερεί την υπερηφάνεια και την αισιοδοξία από τον ελληνικό λαό, γιατί η οικονομική ψυχολογία είναι πραγματική διάσταση. Παράγει πραγματικό οικονομικό και αναπτυξιακό αποτέλεσμα. 

Άρα, χρειαζόμαστε πάνω απ’ όλα καλή ψυχολογία στην οικονομία. Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία από την άποψη αυτή να δούμε πώς τοποθετείται μια μεσαία χώρα όπως η Ελλάδα, μια χώρα όμως που συντηρεί μεγάλες Ένοπλες Δυνάμεις, ασύγκριτα μεγαλύτερες σε σχέση με ό,τι συμβαίνει με όλες τις άλλες χώρες της περιοχής, με βάση τα πληθυσμιακά της δεδομένα, γιατί μιλάμε για μία χώρα των 11, 12, το πολύ, εκατομμυρίων και όχι για μία χώρα των 75 εκατομμυρίων κατοίκων. 

Όπως και αν υπολογίσει κανείς τις ελληνικές αμυντικές δαπάνες, αυτές εξακολουθούν να είναι, παρά την εκλογίκευση και τους περιορισμούς, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό του ΑΕΠ. Ο συνολικός προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το 2010 είναι λίγο παραπάνω από 6 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι δηλαδή περίπου το 2,8% του ΑΕΠ. 

Οι δαπάνες για αμιγώς εξοπλιστικά προγράμματα εκτιμώμενα με βάση το κριτήριο των ετήσιων πληρωμών, υπολογίζουμε ότι θα είναι περίπου 1 δισεκατομμύριο 800 εκατομμύρια ευρώ το 2010. Βέβαια, σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν το Σύμφωνο Σταθερότητας, σημασία για τον υπολογισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος έχουν οι ετήσιες παραλαβές οπλικών συστημάτων που ενσωματώνονται στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και η αξία των φετινών παραλαβών υπολογίζουμε ότι θα πλησιάσει τα 2 δισεκατομμύρια 200 περίπου εκατομμύρια ευρώ. 

Δηλαδή, από την άποψη αυτή θα είναι περίπου το 1,05% του ΑΕΠ και είναι η τελευταία χρονιά βάσει των υποχρεώσεων που υπάρχουν, που θα ανέλθει σε αυτά τα επίπεδα. 

Αντιλαμβάνεστε ότι όταν ο στόχος μας είναι να πετύχουμε μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος φέτος κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, το μέγεθος των αμυντικών δαπανών είναι πολύ σημαντικό. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 έχει –με διάφορες αποφάσεις και με διάφορους διακανονισμούς– συνεισφέρει προς το Υπουργείο Οικονομικών περισσότερο από το 1,2% του ΑΕΠ. 

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα προχωρήσουμε σε περικοπές οι οποίες θα βλάψουν την ασφάλεια της χώρας. Οι δαπάνες είναι ανάλογες με την έκταση της απειλής κατά της ασφάλειας της χώρας. Στην έννοια της ασφάλειας εδράζονται όλες οι δραστηριότητες ενός κράτους.
Είμαστε σε μία περιοχή που ατυχώς, όπως είδαμε και από τα πρόσφατα γεγονότα στην Ανατολική Μεσόγειο, εξακολουθεί να γεννά εντάσεις και συγκρούσεις. 

Επίσης, δυστυχώς εξακολουθούμε να έχουμε, κάθε εργάσιμη ημέρα, από την Αεροπορία της γείτονος χώρας Τουρκίας, παραβάσεις των κανόνων της εναέριας κυκλοφορίας που δημιουργούν πρόβλημα ασφάλειας στις πτήσεις, παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου στο διάστημα μεταξύ των 6 και των 10 μιλίων, αλλά πολλές φορές και στο τμήμα μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια. Έχουμε αρκετά συχνά, συχνότερα δυστυχώς απ’ ό,τι στο παρελθόν, υπερπτήσεις τουρκικών οπλισμένων πολεμικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, όπως το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι.

Σεβόμαστε απολύτως την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και θέλουμε να σεβόμαστε και να διασφαλίζουμε το δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης, πολλές φορές όμως βρισκόμαστε αντιμέτωποι με οριακές περιπτώσεις. Δεν θέλουμε να δεσμεύουμε μεγάλες περιοχές στο Αιγαίο για τη διεξαγωγή ασκήσεων, αλλά βεβαίως θέλουμε πάντα να γίνονται σεβαστές οι ανακοινώσεις μας και από τη μία και από την άλλη πλευρά. 

Γενικά, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις θέλω να είμαι αισιόδοξος, δεν είμαι όμως, ιστορικά, γεωγραφικά και διεθνοπολιτικά, αφελής.
Εύχομαι η Τουρκία να διαμορφωθεί σε ένα σύγχρονο, δημοκρατικό κράτος δικαίου, στο οποίο η πολιτική εξουσία να ασκεί τον πλήρη έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων και τον πλήρη έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής. Αυτό θα μας επιτρέψει να συζητήσουμε χωρίς όλες εκείνες τις εντάσεις που είναι ίσως απόρροια της σημερινής έλλειψης απόλυτου πολιτικού ελέγχου.  

Για εμάς ζητήματα όπως η κατάσταση στην Κύπρο, η κατάσταση στο Αιγαίο, η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, η διασφάλιση δηλαδή του αναγκαίου επιπέδου ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή, έχει κορυφαία σημασία.

Είμαστε πάντα καλόπιστοι, πάντα δημιουργικοί, είμαστε εξοπλισμένοι με στρατηγική ψυχραιμία, θέλουμε να έχουμε αξιόπιστους, δημοκρατικά νομιμοποιημένους εταίρους και συνομιλητές, για να μπορούμε να πάρουμε μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες, αλλά αυτό όλο πρέπει να γίνεται μέσα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, με σεβασμό στη διεθνή νομιμότητα, με σεβασμό στους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία του ΝΑΤΟ, με σεβασμό στους κανόνες που περιλαμβάνονται στην ίδια τη Συνθήκη της Ουάσιγκτον. 

 Και θέλουμε όλα αυτά να έχουν πραγματικό αποτέλεσμα στη Μεσόγειο, στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, στην ευρύτερη περιοχή. Μόνο έτσι διασφαλίζουμε τη σταθερότητα, μόνο έτσι δίνουμε απάντηση στους επιπόλαιους αναθεωρητισμούς. 

Παρακολουθούμε τις διακυμάνσεις των διμερών σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ, με τη Ρωσική Ομοσπονδία, με τις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Και είμαστε βέβαιοι πως και οι Τούρκοι φίλοι μας μας παρακολουθούν με την ίδια προσοχή και αντιλαμβάνονται ποια είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και οι βασικές στρατηγικές επιλογές μιας χώρας όπως η Ελλάδα, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της ζώνης του ευρώ και είναι μαζί με την Τουρκία το παλαιότερο ιστορικό μέλος του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης.  

Συνυπάρχουμε στους κόλπους της Συμμαχίας από το 1952, όμως αυτή η συνύπαρξή μας δεν βοήθησε στην επίλυση κανενός προβλήματος.

Αντίθετα, θα έλεγα ότι μπορεί προβλήματα σχετιζόμενα με τη δομή και τη λειτουργία της Συμμαχίας να τροφοδοτούν συχνά την ένταση στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Και αναφέρομαι σε προβλήματα που σχετίζονται με τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, σε προβλήματα που σχετίζονται με τη λεγόμενη νέα δομή διοίκησης του ΝΑΤΟ, σε προβλήματα που σχετίζονται με την κατανομή των θέσεων των ανώτατων αξιωματικών μεταξύ των δύο χωρών σε διάφορες ΝΑΤΟϊκές οντότητες.  

Ζητήματα που, σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχουν πραγματικό περιεχόμενο, συνιστούν επίδειξη σημαίας, επηρεάζουν τον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων, αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχουν φορές στις οποίες έχει κανείς την εντύπωση ότι είμαστε αγκυλωμένοι σε δομές ΝΑΤΟϊκές, ψυχροπολεμικού χαρακτήρα, που βρίσκονται πια έξω από τον σημερινό περιφερειακό και διεθνή συσχετισμό δυνάμεων και δεν σχετίζονται με την αναζήτηση ενός νέου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ. 

Και είναι πολύ χρήσιμο, από την άποψη αυτή, να σκεφτούμε ότι μια πιο ριζοσπαστική προσέγγιση και σε σχέση με το στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ και σε σχέση με την πραγματικά νέα, όχι «τη νέα», αλλά μια νεότερη δομή Διοίκησης του ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να μας απαλλάξει από πηγές έντασης και επίσης να μας επιτρέψει να λύσουμε προβλήματα τα οποία επί χρόνια μας ταλανίζουν και δεν βοηθούν στη δημιουργία μιας άλλης ατμόσφαιρας στις διμερείς μας σχέσεις. 

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω τούτο: η Ελλάδα δεν απειλεί κανέναν και δεν διεκδικεί τίποτα από κανέναν, πέρα από τον σεβασμό των υφιστάμενων συνόρων και του διεθνούς δικαίου. Αλλά  και δεν δέχεται να απειλείται, ούτε δέχεται την άσκηση αναθεωρητικών πολιτικών σε βάρος της. 

Οι ηγέτες των γειτόνων μας θα πρέπει να θυμούνται ότι κοινό καθήκον έναντι των λαών μας είναι να αναζητούμε ενέργειες και πολιτικές που μας ενώνουν, που παράγουν ειρήνη και ευημερία, όχι εντάσεις και ανασφάλεια.

Εμείς τείνουμε το χέρι και αναμένουμε το ίδιο και από τον γείτονα. 
Όχι με βερμπαλισμούς, αλλά με πράξεις ουσίας...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: