«Κύριε Πρόεδρε, Tο συγκεκριμένο θέμα έχει απαντηθεί γραπτώς 36 φορές.
Εκλήθη η Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας – από την οποία λείπατε, κύριε συνάδελφε – στις 19 Απριλίου και επί 4,5 ώρες ενημερώθηκε η Επιτροπή για το συγκεκριμένο θέμα από την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού και από την Πολιτική Ηγεσία. Έγινε επίκαιρη ερώτηση εδώ από τον κ. Κεφαλογιάννη και ήρθα και απάντησα.
Λείπατε και τότε.
Επίσης, κάλεσα όλους όσους συναδέλφους δεν ήρθατε και αρνηθήκατε να έρθετε στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας για να ενημερωθείτε από το Πολεμικό Ναυτικό και να πάρετε τη γραπτή ενημέρωση που είχε δώσει για το συγκεκριμένο θέμα. Πάλι δεν ήρθατε.
Και θέλατε να φέρετε την υπόθεση εδώ.
Χαίρομαι, γιατί τελικά είπατε για ποιο λόγο τη φέρνετε. Έχετε γράψει τη λέξη «Airbus» τρεις φορές στην ερώτησή σας και τελικά απ’ ό,τι καταλαβαίνω είναι το θέμα της «Airbus».
Θα σας απαντήσω, λοιπόν. Πρώτα απ’ όλα, δεν υπάρχει κανένα θέμα περιφοράς ΚΥΣΕΑ και μη συζητήσεως της συγκεκριμένης πρότασης. Αυτή η πρόταση είναι πρόταση του Πολεμικού Ναυτικού.
Δεν είναι πολιτική απόφαση. Και θα πρέπει να ξέρετε ότι τουλάχιστον σε αυτή την Κυβέρνηση δεν αποφασίζουν οι κυβερνώντες και οι Υπουργοί ανάλογα με το ποιον έχουν φίλο σε έναν αντιπρόσωπο των οπλικών συστημάτων, αλλά ανάλογα με το ποια Επιτελεία ζητούν και τι για να προστατευθεί η άμυνα της χώρας.
Το Πολεμικό Ναυτικό το πρότεινε και στην προηγούμενη κυβέρνηση και στην προ-προηγούμενη κυβέρνηση. Έγιναν δύο ΚΥΣΕΑ στο παρελθόν με άλλους Υπουργούς, με άλλους Πρωθυπουργούς και ομόφωνα αποδέχθηκαν την πρόταση του Πολεμικού Ναυτικού.
Βεβαίως, και εμείς ως Κυβέρνηση φέραμε το θέμα στο ΚΥΣΕΑ – χωρίς να υπάρχει υποχρέωση να το φέρουμε στο ΚΥΣΕΑ, γιατί είχε ληφθεί η απόφαση – περάσαμε τις διαδικασίες του Συμβουλίου Αρχηγών – γιατί ήθελα να δω εάν υπάρχει πράγματι επιχειρησιακή ανάγκη – και σε όλα τα όργανα αποφασίστηκε ομόφωνα, χωρίς καμία αντίρρηση, να προχωρήσει αυτό το πρόγραμμα.
Ας δούμε τι σημαίνει το πρόγραμμα, για να καταλάβει και ο κόσμος.
Αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχοντας αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας κάνει κάθε μέρα υπερπτήσεις στο Αιγαίο πάνω από τα ελληνικά νησιά και σε άξονες διαφορετικούς του Ανατολικού Αιγαίου όπου πήγαινε μέχρι σήμερα – δηλαδή φτάνει στο κεντρικό Αιγαίο – γιατί βάζει μία νατοϊκή σημαία στα αεροπλάνα της, λέγοντας ότι ελλείψει αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας στην Ελλάδα, η Τουρκία θα καλύπτει αυτές τις ανάγκες για το ΝΑΤΟ.
Βάζει, λοιπόν, ενίοτε τη σημαία του ΝΑΤΟ και άλλες φορές την κατεβάζει και οι παραβιάσεις από τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας έχουν φτάσει τις τρεις με τέσσερις την ημέρα.
Προχθές σηκώθηκαν δύο αεροσκάφη από τη Λήμνο. Τα αναχαίτισαν. Συνέχισε. Σηκώθηκαν ζευγάρια από τη Σκύρο. Τα αναχαίτισε. Συνέχισε. Προχώρησε νότια της Καρπάθου και έφτασε μέχρι το Καστελόριζο και σηκώθηκαν άλλα αεροσκάφη από την Κρήτη.
Αν θέλουμε να μιλάμε για αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, θα πρέπει να δούμε ποια είναι τα υπάρχοντα.
Τα υπάρχοντα, λοιπόν, είναι δύο: τα P-3 τα οποία ήδη έχουμε και στα οποία συμπεριλαμβάνεται η εκπαίδευση του προσωπικού, τα ανταλλακτικά που καλύπτουν για πάρα πολλά χρόνια τα αεροσκάφη, το follow on support, εξειδικευμένοι μηχανικοί και πιστοποιημένοι πιλότοι.
Όλο αυτό το πακέτο βρισκόταν εν υπνώσει στην Ελευσίνα.
Από την άλλη πλευρά – γιατί εδώ είναι όλη η ιστορία – υπάρχει η «Airbus».
Η «Airbus», λοιπόν, είναι μία ευρωπαϊκή εταιρεία, όπως λέτε.
Θα σας πω, λοιπόν, ότι η «Airbus» έστειλε μία επιστολή στις 25 Οκτωβρίου 2010 και πρότεινε την πρόσκτηση πέντε αεροσκαφών με κόστος στη διαμόρφωση 42,5 εκατομμυρίων ανά αεροσκάφος και επιτήρηση επιφανείας και για την έκδοση με αντίστοιχες δυνατότητες με τα P-3B πρότεινε 73,5 εκατομμύρια ανά αεροσκάφος ή 467,5 εκατομμύρια με χρόνο παράδοσης 19 έως 36 μήνες και ολοκλήρωση του προγράμματος μετά από 52 μήνες.
Οι συγκεκριμένες τιμές αφορούσαν αποκλειστικά την πρόσκτηση του αεροσκάφους και δεν περιελάμβαναν ούτε νέες υποδομές, ούτε νέο εξοπλισμό συντήρησης, ούτε εξυπηρέτηση, ούτε ανταλλακτικά, ούτε follow on support, ούτε αρχική εκπαίδευση των πιλότων και των μηχανικών, το κόστος των οποίων εκτιμάται από το Πολεμικό Ναυτικό ότι υπερβαίνει σημαντικά το ποσό πρόσκτησης των αεροσκαφών.
Επί δύο πάμε. Στο ένα δισεκατομμύριο πάμε. Επειδή η «Airbus» δίνει δημοσιεύματα και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθήσουμε την επιθυμία της «Airbus».
Όσον αφορά τώρα, το θέμα της σύμβασης, η απευθείας ανάθεση θα ήταν πράγματι κάτι μεμπτό. Εδώ μιλάμε για διακρατική συμφωνία. Στη διακρατική συμφωνία δεν υπάρχουν μίζες. Και επειδή επαναλαμβάνετε «το ευρωπαϊκό», «το ευρωπαϊκό» και το «το ευρωπαϊκό», σας λέω ότι όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές συμβάσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών από πίσω υποκρύπτουν μίζα.
Η συγκεκριμένη εταιρεία, η Rheinmetall, έχει καταδικαστεί στη Γερμανία. 62 εκατομμύρια μίζα πήραν Έλληνες πολιτικοί πήραν για να κάνουν ερωτήσεις και άλλοι για να υπογράψουν τις συγκεκριμένες υποθέσεις με διαγωνισμό.Στη διακρατική συμφωνία δεν υπάρχουν προμήθειες, δεν υπάρχουν μίζες.
Θα σας πω για τα NH90, γιατί η «Airbus» ουσιαστικά πληρώνει αυτά τα δημοσιεύματα, γιατί σταματήσαμε να παραλαμβάνουμε τα NH-90.
Ξέρετε γιατί δεν τα παραλαμβάνουμε; Πέραν του ότι από τα 12 πετάει το ένα - καινούργια τα 12 – δεν υπάρχει στη σύμβαση εγγυητική επιστολή τραπέζης. Δεν έχει γίνει προσυμβατικός έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Όλη η σύμβαση είναι παράνομη.
Αυτοί λοιπόν – η «Airbus» μαζί με την κατασκευάστρια των NH90 – για να γλιτώσουν, βρήκαν την ευκαιρία να χτυπήσουν μια διακρατική συμφωνία.
Αυτό είναι λάθος.
Μην παρασύρεστε, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, από αυτού του είδους τα δημοσιεύματα και ελάτε, αν θέλετε, να δείτε πώς γίνεται η διαδικασία της διακρατικής συμφωνίας και τι κρύβεται πίσω από αυτούς της «Airbus», οι οποίοι με τα δημοσιεύματά τους προσπαθούν για να γλιτώσουν από την κ. Ράϊκου να «χτυπήσουν» μία άλλη σύμβαση.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
«Κατ’ αρχήν, τη λέξη «σαβούρα» δεν την έχω πει ποτέ εγώ σε καμία συνεδρίαση.
Αν εσείς πάρετε μεταγραφή την κ. Μακρή και πλέον, μετά από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και το ΣΥΡΙΖΑ, έρθει στο ΠΟΤΑΜΙ, ρωτήστε την πότε είπε τη λέξη αυτή.
Πάντως, τη λέξη αυτή εγώ δεν την έχω χρησιμοποιήσει ποτέ. Τα Πρακτικά της Επιτροπής Εξοπλισμών είναι εδώ. Μπορείτε κάλλιστα να τα συμβουλευθείτε και να τα δείτε.
Δεύτερον, όσον αφορά τη λέξη «έκπτωση».
Εδώ, μάλλον, τα έχετε μπερδέψει με τις κατασκευαστικές εταιρείες και τις εταιρείες των μεγαλοεργολάβων στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει έκπτωση με την έννοια του εργολήπτη που δίνει έκπτωση για το έργο.
Μιλάμε ουσιαστικά για το κόστος το οποίο η εταιρεία έχει προτείνει προς το αμερικανικό κράτος βάζοντας την υψηλότερη τιμή και λέγοντας ότι αυτή η τιμή που σας δίνουμε είναι υψηλότερη.
Η λέξη «έκπτωση» αφορά το κόστος, για το οποίο ουσιαστικά θα ελέγξει η Αμερικανική Κυβέρνηση την αμερικανική εταιρεία, για να απαντήσει στην Ελλάδα, στη διακρατική συμφωνία, πόσο στοίχισαν.
Όσον αφορά την ΕΑΒ, 150 εκατομμύρια στην ΕΑΒ μπαίνουν τώρα. Ξεκινάει τώρα.
Τα αεροπλάνα μπήκαν μπρος.
Το πρώτο αεροπλάνο θα φτάσει στην ΕΑΒ και θα αρχίσει η ΕΑΒ να λειτουργεί.
Το να λειτουργήσει η ΕΑΒ με 150 εκατομμύρια, σημαίνει επτά χρόνια δουλειά για την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία.
Και θέλετε να μου πείτε να την κλείσουμε;
Η «Airbus» θα ήθελε πολύ να την κλείσουμε. Ξέρετε γιατί; Γιατί εάν κλείσει η ΕΑΒ, τις δουλειές όλες τις οποίες έχει αναλάβει η ΕΑΒ και για την Dassault και για την Lockheed Martin και για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και για τα υπόλοιπα εναέρια μέσα που έχει πάρει του Λιμενικού, τα Super Puma, κλπ.
Θα τα πάρουν οι ευρωπαϊκές αεροπορικές βιομηχανίες με πρώτη την «Airbus».
Ε, δεν πιστεύω ότι πρέπει να καταπίνουμε τη δικαιολογία της «Airbus» και να γινόμαστε οι αντιπρόσωποι της «Airbus» σε αυτή εδώ την αίθουσα.
Ξέρω ότι δεν είναι αυτός ο σκοπός σας.
Σας ευχαριστώ πολύ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου